ที่ร้านกึ่งผับ แต่เพื่อนกลับโทร. มาแจ้งว่ารถติดยังมาไม่ถึง เธอจึงนั่งรอไปก่อน
ปล่อ
ร่มผ้าของนันทวดีท่าเดียว แม่เลี้ยงของอีกฝ่าย
ื่อนันทวดีเอาขวดเครื่องดื่มที่เธ
ม่คิดชีวิต เธอวิ่งไปตามถนนด้วยความรู้สึกอ่อนล้
าวรู้สึกร้อ
นแกร่งของใครบางคน เธอหันไปหา ก
นคุ้นเคยนั้นทำให้นันทวดีโ
งดุเข้มเอ่ยถาม พีรณัฐรีบประคองเ
ด้วยน้ำเสียงร้อนรน มือบางลูบไ
ายก็ยังไม่ยอมหยุด เขารู้ว่าเธอโดนวางย
่อนันทวดีรุกหนักจนพีรณัฐไม่ทันตั้งตัว จึ
นื้อตัวไปหมด พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงของ
ร้เสื้อผ้าอยู่บนเตียงเดียวกับอาข
ได้เข้มดุเหมือนทุกครั้ง แต่ก็
้องกำจิกผ้าห่มแน่น ได้แต่มองเขาต
จะรำลึกถึงเหตุการณ์เมื่อค่ำคืนที่ผ
งถนน ดีที่ไม่โดนผู้ชายลากไปรุม” ประโยคของ
ว้ แต่เธอดันเส
เธออึกอักไม่รู้จะเ
กเตียง เธอหลับตาปี๋เพราะเขาอยู่ในสภาพล่อแหลม แต่พอ
ธออยากจะเขกหัวตัวเองจริงๆ ที
ก็ไม่เป็นไร อาไม่
อ...
เยอะ” ประโยคราบเรียบของเขาไม่ได้แสดงอารมณ์อันใด แต่กลับทำให้เธอหน้าแดง
หนนี่ อยากจะตบหน้า
การคนที่วางยา
รู้เหรอ
้วย จนเห็นเธอเดินโซซัดโซ
ๆ เลย น่าจะหัวแ
นของเพื่อนอา เขาไม่มีทาง
บ เลี้ยงเพื่อนฝูง มีพรรคพวกมากมาย ในขณะที่เธอหัวเดียวกระเทียมลีบ ไม่มีเงิน ไม่มีพรรคพวกเ
นข้าวกินปลาเสีย
คะ” เธอทำหน
่อยากคุย
รื่องที่ต้องรับผิดชอบวดี ไม่ต้
ห้รับผิดช
เธอพูดอย่
ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวม
้วยความเจ็บ ร่างแทบทรุดฮวบลงไปกองกับพื้
บก่อนที่จะคล้องคอห
ัมผัสอ่อนโยนของเขาทำให้เธอถึงกับเผลอไผลไปกับความใส่ใจ
ห้องน้ำ ก่อนจะถอยออกไปจากห้
ความรู้สึกที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของผ
นใหญ่ ด้วยใบหน้าแดงก่ำเขินอาย