่าง สอดสายตามองออกไปที่นอกห้อง สายฝนกระหน่ำสาดลงจากท้องนภา ตั้งแต่สามวันที่

ุณหนูตัวร้อนขึ้นมาอีกจะทำเช่นไร?” ถงเยว่วางอ่างน้ำลงบนโต๊ะ รีบเด

ยเมื่อไร เจ้าไม่ได้ยินหรือว่าท่าน

ลียนฮวาเบิกตาขึ้น ครั้นเห็นว่าคนที่ตบตนเองเป็นเพียงสาวใช้ขั้นสอง มีหน้าที่ดูแลความเรียบร

ล้มลงไปกองที่พื้น ฝ่ามือหนัก ๆ ฟาดลงไปบนใบหน้าอีกฝ่ายทั้งซ้ายและขวา ทว่าถงเยว่รู้ตัวดีว่าตนเองเป็นสาวใช้ขั้นสองไม่สมควรที่จะมีเรื่อง

หรือว่าคุณหนูกำลังพักผ่อน” กุ้ยฮวาได้ยินเสียงตั้งแต่อยู่นอกห้องก็รีบวิ่งเข้ามา จึงได้

ีกฝ่ายอย่างมาดร้าย มิได้มีความเกรงกลัวหรือเกรงใจร่างไร้สติที่เ

ปยืนก้มหน้ารับความผิดของตนเอง นางไม่ควรมีเรื่องมี

ยกันไปก่อน รอคุณหนูต

ยนฮวายังไม่ทันจะพูดจบก็ต้องตกใจแข้งขาอ่อนแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้นเ

ง สาวใช้ทั้งสามรีบขยับมายืนที่หน้าตั่งนอน น้ำตาพวกนางต่างก็ไหลออกมา ใบหน้า

านหมอหานมาเร็วเข้า” เหลียน ฮวาใบหน้าซีดเผือดแต่กระนั้นก็รีบร้อนออก

ิดาไม่ได้เข้ามาด้วย ตั้งแต่ที่จ้าวหลันอวี่ฟื้นขึ้นมาจนถึงตอนนี้ นอกจากถามเหลียนฮวาไปหนึ

ห้องจะดีกว่า ดื่มยาให้ครบห้าเทียบก็กลับมาแข็งแรงดังเดิม” หมอหานดึงนิ้วมือออกจา

แล้วก็รีบเดินออกไปข้างนอก ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นห้องของสตรี

เด็กดีเชื่อฟังข้านะ อีกประเดี๋ยวบิดาเจ้ากลับมาแล้ว เจ้าอย่าได้ดื้อรั้นอีกต่อไปเลย” จ้าวหลันอวี่ หลับต

แล้วเหตุใดนางจึงกลับมาอยู่ที่จวนสกุลจ้าวอีกเล่า และทำไม

ตอบกับนาง จึงได้ชะโงกหน้าไปถาม ทว่าร่างอรชรบนตั่งกลับเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างกะทันหัน หวังซื่อจึงได้กรีดร้

ไปรอท่านพ่อเถอะ” พูดจบก็หลับตาลงไปอีก หวังซื่อถลึงตาใส่

าวใช้ต่างก็ก้มหน้ารับคำ รอจนกระทั่งฮูหยินของจวนออกจากห้องไป

มาอีกครั้ง กุ้ยฮวาและเหลียนฮวารีบขยับเข้ามาใกล้

่านสั่งให้คุณหนูคุกเข่าที่ศาลบรรพชน คุกเข่าอยู่สองวันแล้

ไปสา

ูฟื้นฝนก็หยุดตกเลยเจ้าค่ะ” นี่มิใช่เป็นน

ป เพราะอยากจะรู้ว่าคุณหนูจะลงโทษนางหรือไม่ ที่นางบังอาจคิดว่าคิดหนูจะไม่ฟื้น ทว่าเมื่อเห็นสายตาที่มองมา ก็ทำได้เพียงแค่รีบก้มหน้าเดินออกไป กุ้ยฮวาม

ันเช่นนั้นหรือ เหตุใดจึงฝันเป็นเรื่องเป็นราวเช่นนี้ แต่จะเป็นไปได้อย่าง

ปของคุณหนูใหญ่ ก็พลันขมวดคิ้วขึ้น หรือว่าตากฝนนานเสียจนความจำของคุณ

มกัน ข้ายังไม

ไม่เจ้าคะ? บอกบ่าวมาเถิด” สาวใช้คนสนิทรีบเข้ามาคุกเข่าที่หน้าตั่ง

กข้ามาเถอะว่าปีนี้เป็นปีอะไร ผู้ใดเป็นฮ่องเต้หรือ?” แม้กระทั่งนา

หก นางย้อนกลับมาถึงสามปี หรือนางฝันไปสามปีกันแน่ ภาพเรื่องราวต่าง ๆ บีบรัดอัดแน่นเข้ามาในหัว ความเจ็บปวดยามท

๊ย!

รก็ได้ตามห

********