img ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องอำมหิต  /  บทที่ 4 เดินหมากด้วยตนเอง | 6.45%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 เดินหมากด้วยตนเอง

จำนวนคำ:1887    |    อัปเดตเมื่อ:26/05/2025

างตามลงไปช้า ๆ ทว่าทั้งหมากขาวและหมา

ยกริมฝีปากขึ้น มือเรียววางหมากสีขาวลงไปบนกระดานอย่างตั้งใ

นั่งลงตรงหน้ากระดานหมาก ปรายสายตามองพี่สาวต่างมารดาที่ทำเป็นอวดเก่ง หากเทียบกันแล้วระหว่างจ้าวเจินบุตรสาวหวงอี๋เหนียงแล้ว จ้าวหลันอวี่นับเป็นต

เดินหมากอย่างไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาวก็เงยหน้าขึ้นมาแล้ว ใบหน้าหวานแย้มยิ้มอ

่า ฟางเอ๋อร์เรื่องของข้าต้อ

ของจ้าวหลันอวี่ไม่จำเป็นที่นางจะต้องรู้ นัยน์ตาเรียวมองผ่านร่างอรชรข

ใดพี่หญิงของข้าจึงได้มีฝีมือการเดินหมากเก่งกาจไม่แพ้พี่หญิงรองเลยสักนิด หรือว่าพวกท่านนัดกัน

ี้เจ้ามาหาข้าคงมิใช่เพียงเพ

อเช้า พอดีข้าเพิ่งจะกลับออกมาจากวังหลวง จึงถือโอกาสมาเยี่ยมพี่หญิงใหญ่ด้วย ท่านคงไม่โ

น หวังฮองเฮาต้องการให้หลานสาวแต่งกับองค์ชายรอง ซึ่งพระนางเป็นผู้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก ความจริงแล้วองค์ชายรองมิได้เป็นพระโอรสที่หวังฮองเฮาทรงให้กำเนิด

ว่าไปแล้วองค์ชายใหญ่ผู้นั้นก็มีโอกาสที่จะถูกแต่งตั้งมากกว่าผู้ใด ดังนั้นหวังฮองเฮาจึงต้องทำทุกวิถีทางที่จะดึงอำนาจของเหล่าขุนนางให้สนับสนุนพระโ

าโกรธเคืองเจ้า” ก็ลองแสดงความไม่พอใจออกมาดูสิ ไม่พ้นนางคง

องสาว จ้าวม่านฟางเป็นสตรีที่ใบหน้างดงามอ่อนหวาน ดวงตาดอกท้อที่ขอเพียงแค่กะพริบตาเบา ๆ ก็ดึงดูดให้คนรักใคร่ได้ไม่ยาก

ต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งจองหอง เพียงแค่นางจ้องมองนิ่ง ๆ ก็ทำให้ผู้คนตัวสั่นได

งจันทราที่ฮองเฮาเป็นผู้จัดแล้ว พี่หญิงใหญ่คงจะไม่ทราบ ดอกถานฮัวที่ฮองเฮาทรงปลูกนั้น หนึ่งปีจะบ

บเอาไว้แล้ว” จ้าวม่านฟางพยักหน้าให้สาวใช้ของตนเอง ส่งอาภรณ์ให้กับจ้

หรือไม่เจ้าคะ เหตุใดคุณหนูสามถ

ยะยิ้มมองกุ้ยฮวาอย่างเย้ยหยัน คิดว่าตนเองเป็นบุตรบุญธรรมของแม่นมหลิวแล้วอย่างไร ป่านนี้แม่นมหลิวคงมีเพียงโครงกระดูกขาวโพลนไปแล้ว ยังจะกล้าเชิดหน้าหยิ่งต่อหน้าผู้อื่นอีกหรือ ต้อง

หนูนางก็ไม่กล้าที่จะขัดขืน จึงได้ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายเอาเข้าไปเก็บ นี่ก็ไม่รู้

มได้รับผลตอบแทนเช่นนั้น ข้าหิวแล้วเจ้าไ

นูรอบ่าวสักเด

องราวต่าง ๆ ที่มันไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพียงฝันหนึ่งตื่น หรือสิ่งที่คิดไปเอง กระนั้นในฝันนั้นนางตายไปแล้วและนางก็หวนคืนวิญญาณอ

นเหมือนเช่นในฝัน หรือในอดีตชาติของนางหรือไม่ ไม่ลองย่อมไม

********

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 สกุลจ้าว บทที่ 3 หรือจะเป็นเพียงความฝัน บทที่ 4 เดินหมากด้วยตนเอง บทที่ 5 สามวีรบุรุษสร้างแคว้น บทที่ 6 เข้าใจเหตุผล
บทที่ 7 เหมือนมารดาของเจ้ายิ่งนัก
บทที่ 8 ซ่อนกล
บทที่ 9 ตกสระบัว
บทที่ 10 รับผิดชอบเอง
บทที่ 11 เตรียมใจแต่งให้ข้า
บทที่ 12 จ้าวอี้หาน
บทที่ 13 แต่งงานย่อมเป็นคำสั่ง
บทที่ 14 หนี
บทที่ 15 สาวใช้ทรยศ
บทที่ 16 ข่มขู่
บทที่ 17 โสเภณีกองทัพ
บทที่ 18 ต้องการสิ่งใดจากข้า
บทที่ 19 สร้อยสมปรารถนา
บทที่ 20 ส่งสร้อยกับจี้หยกมา
บทที่ 21 หมวกเขียวใบใหญ่
บทที่ 22 เผาโรงครัว
บทที่ 23 ร้ายต่อคนทั้งใต้หล้าแต่จะดีต่อท่านเพียงผู้เดียว
บทที่ 24 หลบหน้า
บทที่ 25 ข้าไว้ใจท่าน
บทที่ 26 ลอบทำร้าย
บทที่ 27 เหตุใดจึงแต่งตัวเช่นนี้
บทที่ 28 ไว้ใจได้หรือไม่
บทที่ 29 แบ่งกลุ่มคน
บทที่ 30 ข่าวลือ
บทที่ 31 อยากเป็นฮองเฮาหรือไม่
บทที่ 32 ให้ข้าช่วยสืบดีหรือไม่
บทที่ 33 ใต้หล้าเป็นสินสอด
บทที่ 34 กุมความลับ
บทที่ 35 ดูหมิ่น
บทที่ 36 กักขังสวี่ไท่เฟย
บทที่ 37 ขุดหลุมพรางดักรอ
บทที่ 38 ถูกจับตัวไป
บทที่ 39 ศิษย์สำนักเดียวกัน
บทที่ 40 แตะถูกเกล็ดย้อน
บทที่ 41 รอยยิ้มของปีศาจ
บทที่ 42 เกิดความสงสัย
บทที่ 43 อยู่มิสู้ตาย
บทที่ 44 ตลาดค้าขายเมืองเฉินโจว
บทที่ 45 จี้หยกของข้า
บทที่ 46 เจ้าจะเป็นน้องชายข้าไม่เปลี่ยนแปลง
บทที่ 47 อดีตสาวใช้ซางซื่อ
บทที่ 48 ผู้บงการเบื้องหลัง
บทที่ 49 เคียงบ่าเคียงไหล่
บทที่ 50 กลับจวนสกุลจ้าว
บทที่ 51 กลับดำเป็นขาว
บทที่ 52 สละรันมามา
บทที่ 53 ฮ่องเต้ตวนมู่หมิงฮ่าว
บทที่ 54 ลอบสังหาร
บทที่ 55 กบฏขายชาติ
บทที่ 56 ผลัดเปลี่ยนแผ่นดิน
บทที่ 57 พระราชทานมงคลสมรส
บทที่ 58 คืนเข้าหอมีค่าดั่งทองพันชั่ง
บทที่ 59 เซียนเป่ยสวามิภักดิ์
บทที่ 60 เรื่องราวในชาติก่อน
บทที่ 61 หรือเป็นความต้องการของสวรรค์
บทที่ 62 กลับบ้านของเรา
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY