ัดเรียงพวกปิ่น หวี หยก และเครื่องประดับอื่นๆ อย่างระมัดระวังลงในรถเข็นไม้เก่าของป้า ระหว่างที่เธอกำลังจัดของอยู่นั้น หลิวซ่ง สามีของป้าเหวิ่นอี่ก

ือจ๊ะ? ข้าช่วยจัดของให้ดีไ

ขา "ไอ้แก่! แกไปไหนก็ไปเถอะ อย่ามากวนใจหลานฉัน

ดที่ถูกไล่ เขา

แล้วเขาก็เดินออกจากบ้านไปอย่างหัวเสี

นั่งทานข้าวด้วยกัน "มากินข้าวเสียก่อน จะได้มี

เกตเห็นผู้คนที่แต่งตัวด้วยชุดจีนโบราณเดินสวนไปมา เสียงพูดคุยในตลาดเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อใก

ายได้ไม่ดีเท่าที่ควร อาจเพราะมีร้านขายเครื่องประดับลักษณะเดียวกันอีกสองส

ฉันจะไปหาสมุนไพรหรือพืชในป่ามาทำเครื่

ดก่อนพยักหน้า "ก็ดีนะ แต่อย่าลืมระวั

รับคำ ก่อนจะช่ว

ไปตามปกติ จู่ๆ ก็มีเสียงกลองดังขึ้นพ

วนที่ไม่คุ้นเคยกับธรรมเนียมนี้ยังคงยืนงง

ธอเห็นขบวนทหารและม้าสง่างามเดินนำหน้าฮ่องเต้ ร่างของฮ่องเต้ที่น

ประกบขบวนเสด็จอยู่ด้านข้างเหลือบมาเห็นจี้ห

ามนัก และยังกล้าหาญที่จะ

ุกคนจึงลุกขึ้นและกลับ

ต้ด้วยล่ะ!" จี้หยวนพู

้าไม่ต้องตื่นเต้นนักหรอก ฮ่องเต้ก็ม

ี้หยวนกลับบ้าน "กลับกันเถอะ คนไม่ค่อยมีแล้ว ข้าต้องกลับไปทำกับข้าว

ก่อนช่วยป้าเก็บของแล

่วยป้าเหวิ่นอี่ขนของลงจากรถเข็น เธอจัดเก็บข้าวของทุกชิ้นเข้าที่อย่างเป็นระเบีย

ิดมือไปด้วย เธอบอกป้าเหวิ่นอี่ว่าเธอจะขึ้นเขาใกล้หมู่บ้านเพื่อหาสมุนไพรและพืชต่างๆ ป้าเหวิ่

สดใสชูช่ออวดความงามอยู่สองข้างทาง นางมองหาดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมแรง เช่น ดอกลำดวนและดอกพุด เพื่อใช้ในการทำน้ำปรุงที

ท้ากระทบใบไม้ดังใกล้เข้ามา หันไปก็พบชายฉกรรจ์สามคนในชุดเก่าโทรมกำลังเดินตรงมาทางเธอ สีหน้า

กินเหล้ากับพวกพี่ก่อนไหม?" ชายคน

จะตาย" อีกคนสนับสนุนพ

่มเล็กไว้แน่นจนเหงื่อออกมือ ใจเธอเต้นระรัว แ

งแข็ง แต่ก็ไม่อาจหยุดชายทั

มือ เธอพยายามจะลุกขึ้นแต่ชายทั้งสามเริ่มล้อมเข้ามา ขณะที่จี้หยว

ูงใหญ่ในชุดองครักษ์กระโดดเข้ามาขวางหน้าจี้หยวน ชายหน

่าเตรียมสู้ แต่ด้วยวรยุทธ์ที่เหนือกว่า ชายหนุ่มฟาดฟันพวกมันอย่างรว

รมาจับ?" เขาพูดเสียงเฉียบคม ชายท

บพื้น ชายหนุ่มหันกลับมามองเ

ดฝุ่นจากเสื้อผ้า "ฉันไม่เ

งชายหนุ่ม เธอก็รู้สึก

ุณในขบวนเสด็จของฮ่

องครักษ์ขั้นสามของฮ

่นเต้น "งั้นคุณก็ต้องร

าคงไม่เก่งเท่าท่านจั่นเจาหรอก

ื่อจี้หยวน" เธอเลือกที่จะปิดบังเรื่องการทะล

นนี้นี่เอง" จุนเฟิงพยักหน้า "แล้วนี่เจ้

้าเธอไป เมื่อถึงบ้านป้าเหวิ่นอี่ จ

ามคิดบางอย่างที่ติดอยู่ในใจ "ผู้ชายสมัยโบราณก็หน้