องขอ

ะตูที่เปิดอ้าซึ่งศรัณยาวิ่งหนีไปกับใบหน้าของฉัน ฉัน

่น “คืนนี้เป็นของไลลา ฉั

ดทั้งคืน เขาเป็นคู่แท้อัลฟ่าที่สมบูรณ์แบบ เอาใจใส่และมีเสน่ห์ เขายังจัดให้มีการแสดงดอกไม้ไฟเวทมนตร์เหนือค

นรถช่างหนักอึ้ง เขาเอื้อมมือม

ง ดวงตาของเขา mất โฟ

ครียด “หน่วยลาดตระเวนถูกซุ่มโจมตี” เขาหักพวงมาลัยรถกะทันหั

คนโกหกท

ข้อความร้อนรนที่ตั้งใจจะส่งถึงคีริน “ท่านอัลฟ่าครับ เราเจอหล่อนแล้

ไม่ใช่เรื่องของฝูง

งนี้” ฉันพู

ันไม่ปล

ืนกราน “อากาศจะทำใ

ถ “ฉันจะกลับมาเร็วท

ทสัมผัสของหมาป่าที่เฉียบคมขึ้นในยามค่ำคืน ทำให้ฉันตามรอยกลิ่นของเขาได้อย่า

สงจันทร์ส่องถึง ศรัณยาซบอยู่ในอ้อ

สียงทุ้มต่ำและใกล้ชิดที่ฉันรู้

ศรัณยาสะอื้น “เ

ะปกป้องเธอเอง” เขาเชยคางหล่อนขึ้น “แล้วเธออยากให้ใครประทับรอยตราใ

ป็นเจ้าของอย่างถาวรบนคอของหล่อน ผูกมัดพวกเขาทั้งสอ

ซิบ “มีแค่ท่านเท่

ที่ควรจะเป็นผู้พิทักษ์ของฉัน ทุกคำพูดที่เปี่ยมด้วยความรัก ทุกสัมผัสที่อ่อนโยน

ะเดินจากไป เ

็นไปโดยอัตโนมัติ แต่ขณะที่ฉันหยิบเอกสารประจำฝูงและบัตรประจำตัว ฉันก็นึกถึงคำพูดของผู้เฒ่า ตัวตนของฉันถู

ถือถังอยู่ กลิ่นฉุนของสีและอะไรบางอย่าง...บ

ง

ยาบอกว่าแม่ป่วย” เขาพูด เสียงสั่นเทา “พี่เขาบอกว่ามีปีศาจมาร่ายมนตร์ไม่ดี

กๆ ของเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธที่น่ากลัวใ

้าอกและแขนของฉัน เงินเริ่มเผาไหม้ทันที แผดเผาผิวหนังของฉันด้วยความเจ็บปวดทรมานจนฉันร้อ

เขาก็คว้าตุ๊กตาหมาป่าเย็บมือตัวเล็กๆ จากโต๊ะข้าง

่างเกรี้ยวกราด เ

ง น้ำตาไหลอาบแก้ม “

-