AR ย่

ไหลยืดแ

า ก่อนจะใช้หลังมือปาดมุมปากตามสัญชาตญ

กหยด” ฉันพูดพลางคว้า

ี่ยว แต่พอเอาเข้าจริง ทำไมมานั่ง

ออกมาหาอาหาร

จะดื่มกับพี

ลับไปประจำที่ของตัวเองเพื่อเตรียมการแสดงที่จะ

เอาห

ง ทำไมถึงเลิก? แปลก ๆ นะเราอะ มีเ

นส่ายหน้าแล้วโยนถั่วท

่ด่า เหมือนวันที่แกกล

ะไรทั้งนั้นแหละ แค

พื่อนที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ วันนั้นฉันกลับบ้านตอนฟ้าสางจนแม่แทบจ

ทำไมต้องทำหน

เข้าห้องน

ก เครื่องสำอางที่แต่งแต้มไว้ด้วยความตั้งใจโดยฝีมือของพี่สาว บนใบหน้าของฉันก

ฟนออกมาดู ก็เดาได้ไม่ยาก พี่สาวฉันส่งข้อความมาว่าออกไปเ

นว่า...

่ทันทีที่ก้าวพ้นประตู ก็ชนเข้าก

ุณ

ริ

ตุกไปชั่วขณะ พร้อมกับความรู้สึก

ทำอะไร

บยังไงดี สถานที่แบบนี้ ฉันคงไม

เที

เปล่

ี่ จะมาเที่ยวที่

ากปากเขาทำให้ฉ

มีช่องทางติดต่อคุณเลย แล

นามบัตรของ

อ คิดว่าคุณหล

ไรต่อดี เพราะมันเป็นไ

ณมาทำอะ

เป็นบาร์โฮส” โกหก ฉันโกหกอีกแล้ว หากคุณโกหกตั้

เสียงของเขาฟังดูเห

กหน้าเบา

ถอะ สถานที่แบบนี้

ตามออกมา ฉันเองก็ไม่ได้ขัดขืน

ันที่อื

ดิม แต่เป็นรถสีแดงเพลิงราคา

ะ” ฉันถามหลังจากเ

์เฮาส

อฉั

าเรามันคนเคย ๆ

ได้กลัว

คุยกันเรื่องก่อน

งียบ ๆ ก่อนจะพ

่เผลอขึ้นเสียงใส่คุณ ผมลืมไปว่าคุ

้ว มันอันตราย แล้วก็อย่าวิ่งแบบนั้

ใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก เขาไม่เหมือนที่พี่พราวเล่าให้ฟังเลย แต่คนเ

ังเวียนห

แล้ว

นอะไรห

แล้ว

มีประโยชน์

งมีน

ช่

ตงโมป

แตงโมปั

แค่รู้สึกอ

่ต้องเอาเมล็ดสีดำ

หร

อ

ม่มีใครพูดอะไรออกมา จนก

้ากันกับผู้เป็นเจ้าของ ฉันรู้สึกเกร็งนิดหน่อย แม้บ้านฉ

สิ อยากกิ

ุณนะคะ” ฉันตอบพลาง

ข้าเรื่อง

วางอยู่ไม่ไกลพลางยื่นให้ ฉันรู้สึก

มาแล้ว นี่เป็นส

ัญ

ลองอ่

พลางกวาดสายตาอ่าน

ิดชอบค่าใช้จ่ายทั้

มาอยู่กับเขาเพื่อใ

้อแม้ว่า ถ้าเด็กคลอดออกมาแล้วไม่ใช่ลูก

ันอะไ

ลูกของใคร และถ้าทุกอย่างเป็นเร

เป็นลูกของคุ

นั้น ผมจะทำใ

งเช่น

นั้นก่อน แล้ว

.

รเพิ่มเติมจากนี

จริงทั้งหมด... หรือจะปล่อยใ

ลูกไหมคะ”

คิดเรื่อง

พูดจบ เสียงสมาร์ตโฟนฉั

สายแล้วพยายามลดเสียง

าไง

มาณหนึ่งชั่วโมงก่อน แถว ๆ บาร์ที่

มแผนของเราต่อนะ ทำให้มันรัก แล้วหักอกมันให้ได้ ไอ้คนเห็นแก่ตัว) สิ้นเสี

ขาถามทันทีที่ฉันเดิ

สียงเรียบ แล้วแสร้

าร์นั้นนาน

่นก็เจอคุ

ี้ได้แวะที

เหมือนกัน มี

ฉันไปเห็นแน่ ๆ ฉันจึงไม่ได้สนใจคำ

ที่บาร์นั้

เป็นเจ้าข

แต่สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจเซ็นชื่อลงไป ฉันเองก็อ

ฉันพลางก้มอ่านชื่อฉันช้า ๆ ราวกับต้อ

พริม