รดารักเธอยิ่งกว่าสิ่งใด เพราะฉะนั้นท่านคงจำเป็นจริงๆ ใบหน้าเล

่คุ๊

อนาถใจในชะตาชีวิตของสองแม่ลูก แต่ก็ไม่สามารถทำสิ่งที่

ะๆ นะจ้ะ หนูจะได้แข็งแรง

มดกำลังใจ ในเมื่อเธอเองเลือกเดินทางนี้...ก็ต้องจำทนด้วยความเข้มแข็ง เธอเป็นเสาหลักของบ้าน...เ

ดา แม้จะปรารถนาอยากให้ท่านอยู่ใกล้ๆ แต่ความจำเป็นบาง

น มักจะประกอบไปด้วย พ่อ แม่ ลูก แต่ทำไมเล่า ทำไ

ลึกซึ้งกัน แต่มันก็เนิ่นนานจนเขาอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ อีกอย่างสถานภาพของปูชิดาเวลานี้ไม่เหมือนเดิม เธอไม่ใช่บุตรสาวของเศรษฐีใหญ่ เธอถูกอับเปหิออกมาจากบ้าน ถูกเสือกไสออกมาแบบไร้ความปราณี ไม่มีสายสัมพันธ์ใดใดหลงเหลืออยู่กับครอบครัว ไวศยปร

นถามเสียงแผ่ว ก้อนสะอื้นวิ่งมาจุกอยู่ที่อก ลด

แม่จ๋าบอกว่าปะป๊าทำงานอยู่ที่นั่น” คำตอบที่นางฟังมาจนชิน เพราะปูชิดาจงใจปิดบัง

าบ้านกันดีกว่า ป่านนี้น้องหมีนอนรอนางฟ้าบนเตียงแล้วมั้งคะ” เด็กบ้านแตก ขาดความอบอุ่นมักจะมีสิ่งยึดเหนี่ยว และอัปสราก็

่วายถาม เมื่อยอดปรารถนาของเธอ คือการได้พบเจอบิด

นเยอะ เดี๋ยวก

่าความอบอ้าวให้เด็กหญิงก่อนจะเดินถอยหลังกลับห้องพักตัวเอง นางยังม

ะป๊านางฟ้าหน

คลุมก็คงไม่พ้นตุ๊กตาตัวโปรด

ิด และอัปสราได้รับมาเธอมีดวงตาถอดมาจากออสติน ดวงตาของเธอสีคาราเมล ไม่ได้ดำสนิท แต่ออกเห

วเองก็ไม่แน่ใจ ไม่มีรูปถ่ายบิดาสักใบ และเธอก็ไม่กล้าถามหาเพราะมารดามักจ

็นงานดีกว่านางฟ้า ปะป๊า