กันมาเสมอ ภูมิเลือกที่จะสานต่อกิจการค้าปลีกของพ่อจนใหญ่โตเป็นห้างสรรพสินค้า ส่ว

จลูกชายคนเดียวคือ ต้นตระการ หรือต้นเสียเหลือเกิน และพึ่งจะมาคิดได้ว่ามันมากเกินไปด้วยซ้ำ อายุยี่สิบแปดปีแล้วแต่ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เรียนก็ไม่จบปริญญาตรี เอาแต่เที่ยวเตร็ดเตร่ใช้ช

าะนัยน์ตาสีดำสนิทภายใต้ปีกคิ้วเข้ม หรือเพราะ ไรเคราสีเขียวครึ้มที่ล้อมกรอบใบหน้าได้รูป อีกทั้งรูปร่างที่สูงใ

อก็ยิ่งน่าสนใจ แต่ภีมก็ไม่เคยลงหลักปักฐานกับสาวคนไหน เขาสนุกกับการทำงานและใช้ชีวิตอิสระ เข

ยักกะเห็นหน้า ” ภีมถามขณะทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาใน

์ตี้อย่างเคย นี่สองวัน

รับ แล้วว่าที่เจ้าส

าผู้เป็นพ่อถอนใ

รือถ้าเขารู้ก็คงแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

มถาม ภูมิจึงเล่าเรื่องร

่การที่ฉันมัดมือชกเอาหนูใบข้าวมา ยัดเยียดให้แต่งกับเจ้าต้นเพื่อหวังว

ยก็เถอะ พร้อมเหรอครับที่จะแต่งงาน ” ภีม

เหรอ ” นั่นทำให้คนเป็นน

งไปหาอะไรดื่มในครัว ก็เลยถามแม่บ้านที

พึ่งจะจบมอปลาย สวยมากเล

ับ ส

นเป็นอาไพล่คิดไป

ั้งขาว ทั

กับอาการปวดปร่าตรงกลางระหว่างขาจนแทบแตกปริ ก่อนทิ้งตัวล

นคาวสาวมันช่างห

หาหญิงสาวมาสนุกกับเซ็กส์ได้ ไม่ยาก แต่ครั้งนี้มันห้ามไม่ไหว และเขาก็ไม่ต้องก

เองโดยจินต

นะเป็นว่าที