้องทำหน้าที่ของตัวเองด้วยการย่อตัวลงนั่งคุกเข่า ไอรีณโอบแขนเล็กรอบคอของเขาแล้วหอมแก้มดังฟอด กลิ่



ที

นเราจ

ังเลย ปาป๊าใส

หวาน เนมาร์เล

ชอบกลิ่นฉุน ๆ นะ เป็นกลิ่นแป้

ย หนูรีนอยากกอดปา

งอย่างของเนมาร์ลงไปชั่วครู่ พออยู่ใกล้ชิดไอรีณทำให้เขาเห็นว่าหนูน้อยนั้นหน้าตาน

รเย็นไว้แล

น?...คุณท

เอง คุณก็รู้นี่ว่าฉ

แต่ว่า...สงสัยว่าคุณ

เดี๋ยวนี้อะไร ๆ ก็ ออนไล

ก่งทุกเร

ทานอาหารกันดีกว่า หนูรีนคงหิวแล้ว...ม

ยืน เขายังมึนงงกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี่ไม่หาย ตอนเช้ามีคนมาเคาะประตูเรียกแล้วบอกว่าเป็นเมียก

ั้งสองนั่งอยู่โต๊ะซึ่งจัดได้อย่างน่าทึ่ง บนนั้นมีอาหาร ดอกไ

นด้วยกันค่ะ..

มเขาคืออลิตา ชายหนุ่มจ้องมองอาหารบนโต๊ะด้วยความตื่นตา เพราะเป็น

ี่ของโปรดของคุณทั้

อิ่ม...ผมนึกไม่ถึงเลยนะว่า

มีไอรีณเคยเป็นผู้ช่ว

ยังเป็นนักศึกษ

ฉันเป็นนักศึกษาปีสอง ก็แค่

วิชชีสลาวาอร่อ

อลิตาตักข้าวและชิ้นไก่อบโปะไว้ด้านบนส่งกลิ่นหอมฟุ้งจนเ

ษให้คุณทานหรอกนะคะ ถือว่

งต้อนรับ? เลี้ยงเห

ูรีนเลี้ยงคุณ และพวกเราแ

คงมีหน้าที่แค่พอใจใ

ั้นล

กว่าอะไร ๆ ในชีวิตของเขาเปลี่ยนไปหมดแล้ว อาหารมื้อเย็นผ่านไปท่ามกลางเสียงหัวเราะคิกคักของอลิตาและลูกสาวของเ