เมียลับของซุปตาร์ เป็นเมียคนดังต้องไม่เรียกร้อง!! จู่ ๆ เนมาร์ จักรพรรดิ ซุปเปอร์สตาร์และทายาทมหาเศรษฐีชื่อดังต้องกลายเป็นพ่อโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งจูงมือเด็กสี่ขวบมาเคาะประตูห้องและบอกว่าเขาคือ พ่อ ของเด็กคนนั้น แน่นอนว่าเขาจำ อลิตา แฟนคลับสาวที่เคยเผลอมีความสัมพันธ์กับหล่อนเมื่อห้าปีก่อนได้ ตอนนี้หล่อนกลับมาเพื่อทวงค่าเลี้ยงดู แต่ต้องแลกกับข้อเสนอที่หล่อนจะต้องไม่เปิดเผยตัวเองว่า...เป็นเมียลับของซุปตาร์
ติ๊งต่อง...ติ๊งต่อง...ติ๊งต่องๆๆๆๆ
เสียงออดยาวทำให้เนมาร์งัวเงียลุกขึ้นจากโซฟาหลังเมื่อคืนซุปเปอร์สตาร์ตัวพ่อระดับเอเชียร่วมงามและดื่มฉลองงานเปิดตัวภาพยนต์ที่เขาร่วมแสดงเป็นเรื่องแรกรอบพรีเมียร์
“คร๊าบๆๆๆ...มาแล้วๆๆ”
ร่างสูงกว่าร้อยแปดสิบเซ็นติเมตรเดินเซไปเซมาเพราะยังมึนหัวไม่หายจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ตรงไปยังประตูห้องพักภายในคอนโดหรูระยับ เขาไปหยุดที่ประตูแต่ก่อนจับลูกบิดก็นึกขึ้นได้ ก้มลงดูนาฬิกาข้อมือ
“เฮ้ย...ใครมาแต่เช้าเนี่ย หรือว่าเจ๊เจได...อะไรวะเนี่ย เจ๊แกจะรีบไปไหน ไม่รู้รึไงว่าเมื่อคืนฉลองกันจนเกือบสว่าง...เจ๊...ทำไมมาแต่...”
เช้า...คำนั้นหลุดหายไปในลำคอเพราะเมื่อเปิดบานประตูก็ต้องชะงัก ในความมึนงงทำให้ต้องโคงหัวไปมา สะบัดหน้าก็แล้ว ขยี้ตาก็แล้วถึงได้เห็นชัด ๆ ว่า…
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ...เนมาร์”
“ดะ...เดี๋ยวนะ...คือว่า...”
ร่างสูงชะงักกึก ตอนนั้นหายง่วงและทำท่านึกเมื่อเห็นหญิงสาวร่างเล็กบอบบางในชุดกระโปรงสีชมพูหวาน ข้าง ๆ เธอคือเด็กหญิงตัวน้อยสวมใส่ชุดกระโปรงจีบระบายสีฟ้าสดใส ทั้งสองยืนกุมมือกันกระทั่งร่างเล็กเอ่ยขึ้นว่า
“จำฉันได้ไหม เนมาร์?”
“เอ้อ...ต้องขอโทษทีนะ...คือตอนนี้มึนหัวมาก จำอะไรไม่ค่อยได้เลยจริงๆ”
“คุณคงจำฉันไม่ได้หรอก เพราะเราเจอกันตั้งห้าปีมาแล้ว”
“หืมม์?...ห้าปี...เอ้อ...ดะ...เดี๋ยวนะ”
เนมาร์ยืนนึก จ้องหน้าหญิงสาวที เหลือบมองเด็กหญิงตัวน้อยที่จ้องหน้าเขาอยู่เช่นกัน รอยยิ้มจางจุดขึ้นบนมุมปากของเธอคนนั้น
“ฉัน...รียา...อลิยา...แฟนคลับของคุณยังไงล่ะ และนี่...ไอรีน...ลูกสาวของคุณยังไง”
“ห๊า!!...อ้า...เอ้อ”
เนมาร์อุทานออกมาเสียงดังแต่พอนึกได้เขาก็รีบเอามือปิดปากเพราะเห็นได้ชัดว่าหนูน้อยตาเบิกกว้างเหมือนตกใจ ซุปเปอร์สตาร์ระดับเอเชียหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง ตอนนี้ทั้งมึนงง แปลกใจ และตกใจในคราวเดียว
“ไอรีณ เราเข้าไปในห้องปาป๊ากันดีกว่านะ”
หญิงสาวผู้มาเยือนถือวิสาสะจูงมือเด็กหญิงเข้าไปในห้องชุดสุดหรู ทั้งสองไปหยุดยืนตรงกลางห้องรับแขกโอ่โถงขณะที่ชายหนุ่มรีบปิดประตูและเดินตามเข้ามา
“แอล...”
“ว๊าว...นี่ยังจำฉัน ดีใจจังที่คุณยังจำฉันได้”
อลิตาหันกลับมาและฉีกยิ้มกว้างแต่อีกฝ่ายทำหน้าเหมือนถูกผีหลอก เนมาร์ปะติดปะต่อคำพูดแทบไม่ถูกเมื่อได้พบกับแฟนคลับของเขาอีกครั้ง ร่างบอบบางทำท่าจะเดินเข้ามาหาแต่ร่างสูงกลับถอยหลัง
“แอล...โอเคๆๆ...ผมจำได้แล้ว...แต่ว่า...เราไม่ได้พบกันนานมากแล้วนะ”
“ห้าปีแล้วล่ะค่ะ ก็เท่า ๆ กับอายุของไอรีนพอดี...คุณดีใจไหมคะ วันนี้ฉันพาลูกสาวมาหาคุณแล้ว”
“ว่าไงนะ?...แอล...เอาอย่างนี้ดีไหม เราค่อย ๆ คุยกัน คือว่า...เมื่อคืนผมก็เลี้ยงฉลองงานเปิดตัวหนังใหม่จนเกือบสว่าง และมันทำให้ผมยังงง”
“ไม่ต้องงหรอกนะคะ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจง่ายมาก ถ้าคุณยังจำได้ว่าเมื่อห้าปีก่อนเราได้พบกันตอนที่คุณไปแสดงคอนเสิร์ตใหญ่ และคืนนั้นเราก็อยู่ด้วยกันที่บังกะโลริมชายหาด ฉันยังจำได้ไม่ลืมหรอกค่ะ มันเป็นคืนที่ประทับใจฉันมาก และหลังจากนั้นฉันก็...มีไอรีน...หนูรีนเป็นลูกสาวของคุณ”
“ใช่...เราอยู่ด้วยกันเมื่อห้าปีก่อน...แต่ว่า...”
“ไอรีน...ลูกไปนั่งรอแม่ในห้องนี้ก่อนนะจ๊ะ”
อลิตาหันไปบอกลูกสาวพลางจูงมือเด็กน้อยไปเปิดประตูห้องนอนของเนมาร์ขณะที่เขายืนมองด้วยความมึนงงเพราะดูเหมือนหญิงสาวจะถือวิสาสะเดินเข้าออกห้องนั้นห้องนี้โดยไม่เกรงใจเขา พอไอรีนเข้าไปนั่งในห้องนอนที่อลิตาเปิดประตูเอาไว้เธอก็เดินกลับมาหาร่างสูง รอยยิ้มกว้างและใบหน้าแช่มชื่นเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงในทันใด
“ฉันมาทวงสิทธิ์”
“เฮ้...พูดให้ดีหน่อยนะแอล คุณจะมาทวงสิทธิ์อะไรตอนนี้ เรื่องนั้นมันเกิดมานานตั้งห้าปีแล้ว”
ไม่มีใครรู้ว่า นันทินี เลขาของ เจตต์ มีงานอีกอย่างคือการเป็นนางบำเรอลับๆ ของเขา กระทั่งวันหนึ่งเธอไม่สามารถทำหน้าที่นั้นต่อไปได้เพราะนันทินีหลงรักท่านประธานสุดหล่อ เธอตัดสินใจลาออกแต่เขากลับไม่ยินยอม ก็ในเมื่อเธอจากไปพร้อมหอบลูกในท้องของเขาไปด้วย
เธอยอมทนให้เขาดูถูก เป็นแม่ของลูกให้สามีของพี่สาว จเด็จ - นภัทสรีย์ นภัทสรีย์ ยอมรับข้อเสนอมีลูกกับ จเด็จ สามีของ เพียงกมล พี่สาวต่างแม่ที่มีปัญหาสุขภาพไม่สามารถมีลูกได้และชีวิตอาจไม่ยืนยาว เพื่อตอบแทนบุญคุณที่เพียงกมลส่งเสียให้เธอเรียนจนจบ ทั้งที่ จเด็จไม่เห็นด้วยแต่แรกและแสดงท่าทีรังเกียจเพราะคิดว่า นภัทสรีย์อยากได้สามีของพี่สาว และยิ่งกว่านั้นคืออยากได้มรดก แต่แล้วเขาเองเผลอมีความสัมพันธ์กับนภัทสรีย์จนเธอตั้งท้อง แต่เพียงกมลกลับเสียชีวิตเสียก่อนน้องสาวคลอด เมื่อไม่มีพี่สาวแล้ว นภัทสรีย์ก็ตัดสินใจยอมจากไปทั้งที่อุ้มท้องแก่เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าเธอไม่ต้องการอะไรทั้งสิ้น ทั้งทรัพย์สมบัติและที่ดินแม้จะรักสามีของพี่สาวที่รังเกียจเดียจฉันท์เธอ ไม่ต้องการเป็นแค่ เมียแทนรัก ถึงเวลานั้นจเด็จจึงรู้ใจตัวเองว่าเขารักเธอมากแค่ไหน และไม่สามารถปล่อยเมียกับลูกไปจากชีวิตของเขาได้
“มาเรียสจะไม่เป็นอะไร เขาจะไม่บาดเจ็บอาการสาหัสและต้องตายถ้าคนที่ขับรถพาเขาไปคืนนั้น ไม่ใช่คุณ!” เบน คริสเตียนเซน จะไม่ยอมสูญเสียน้องชายฝาแฝดของเขาไปโดยไม่ได้ลากตัวคนผิดมาลงโทษ เขาล่อหลอก พลอยพิชญา มายังสกรูวา แห่งหมู่เกาะโลโฟเตนเพื่อจองจำเธอไว้กับอเวจีชั่วนิรันดร์ในสวรรค์ของชาวไวกิ้ง เขาคือมัจจุราชที่จะลากเธอลงสู่ห้วงลึกที่สุดของมหาสมุทรแห่งความสิ้นหวัง ทว่าเธอกลับยินดีชดใช้ความผิดแม้แลกด้วยวิญญาณที่ถูกร้อยรัดจากความชิงชัง หากแต่พิศวาสเถื่อนนั้นคือการลงทัณฑ์หรือเสน่หาที่พันธนาการตัวเขาไว้จนดิ้นไม่หลุด
ภารกิจสำคัญของ อลินทิรา คาฮานา สายลับสาวลูกครึ่งไทย เวเนซูเอลา หรือที่รู้จักในองค์กรว่า ออลโซย่า คือการโจรกรรมข้อมูลสำคัญของธาตุชนิดใหม่ที่สามารถพัฒนาเป็นอาวุธ ซึ่งมีอานุภาพร้ายแรงกว่านิวเคลียร์ สายลับแสนสวยมือหนึ่งได้ข้อมูลนั้นไป แต่เธอกลับต้องพบกับความจริงอันน่าพรั่นพรึงยิ่งกว่า เพราะเธอกำลังถูกตามล่า ไม่ใช่แค่องค์กรลับที่สั่งเธอมา แต่ยังมีเขา แดเนียล ไพรซ์ เทพบุตรผู้หล่อเหลาเกินใครในตระกูลขุนนางเก่าอันมั่งคั่ง มาเฟียผู้หยิ่งทะนงและเลือดเย็นเจ้าของข้อมูลลับที่ถูกโจรกรรม เขาควานหาตัว ออลโซย่า แทบพลิกแผ่นดิน แต่เมื่อได้ตัวเธอมา เขากลับ ฆ่า เธอด้วยเสน่หาและพิศวาสร้อนแรง
เมมนอน ราชองครักษ์หลวงแห่งฟาโรห์รามเสสมหาราช ผู้มีหัวใจรักมั่นคงต่อเจ้าฟ้าหญิงเนเฟอร์ติตี หากเมื่อถูกหักหลัง รักจึงกลายกลับ เป็นความเคียดแค้นชิงชังอย่างมิอาจเลี่ยง เนเฟอร์ติตี เจ้าฟ้าหญิงแห่งนครธีปส์ พระราชธิดาในฟาโรห์รามเสสและพระมเหสีเอกเนเฟอร์ตารี พระชนมายุ ๑๗ ชันษา หัวใจของนางมอบไว้แด่ราชองรักษ์หลวงเมมนอนผู้เดียวเท่านั้น “เมมนอน…เกิดอะไรขึ้น…ท่านบาดเจ็บ” “อย่ามาแสร้งว่าท่านเป็นห่วงเป็นใยข้าเจ้าหญิงเนเฟอร์ติตี !” เมมนอนคำรามลั่นพร้อมทั้งดึงข้อพระบาททั้งสองจนร่างทั้งร่างของเจ้าหญิงเซเข้าหาร่างสูงใหญ่ เนเฟอร์ติตีสั่นไปหมดด้วยไม่เคยเห็นชายหนุ่มโกรธมากขนาดนี้ หากดูเหมือนทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแล้ว เขาไม่สนใจแม้แต่น้ำพระเนตรของเจ้าหญิงซึ่งเคยเป็นที่รัก มีแต่จะเดือดดาลและบีบข้อพระหัตถ์แรงขึ้น “เมมนอน…. ท่านเป็นอะไรไป ข้าเจ็บ!” “เนเฟอร์ติตี…ท่านคงรู้เห็นกับรามเสสส่งคนไปกำจัดข้าในการเดินทางครั้งนี้ แสร้งทำดีให้ข้าไปอาบูซิมเบลแล้วตลบหลังด้วยการส่งนักฆ่าขึ้นไปบนเรือหลวง เท่านั้นไม่พอ พวกท่านอำมหิตนักแม้แต่ทหารที่ไปกับข้าก็ไม้ละเว้นชีวิตเพื่อให้ใครๆเข้าใจว่านี่เป็นการปล้นสะดมต์ บอกข้าสิเนเฟอร์ติตี…บอกข้าว่าหัวใจของท่านทำด้วยอะไรถึงได้โหดร้ายยิ่งกว่าอนูบิส!” “หยุดปรักปรำข้าเดี่ยวนี้! ข้าไม่รู้ไม่เห็นสิ่งใดที่ท่านกล่าวมา ท่านน่าจะรู้ว่าข้ามิเคยคิดจะทำอะไรเช่นนั้น” เสียงนางอ่อนลงในตอนท้ายราวจะบอกให้รู้ว่าความอาลัยนั้นยังติดลึกในใจมากเหลือเกิน หากสำหรับราชองครักษ์หนุ่มกลับคิดตรงกันข้าม เนเฟอร์ติตีก็เหมือนน้ำผึ้งอาบยาพิษ นางแสร้งทำให้เขาสงสารเพื่อคิดจะพล่าผลาญวิญญานของเขาในภายหลัง “ข้าเคยหลงเชื่อพวกท่าน ยอมมอบชีวิตและความภักดีแก่องค์สมมติเทพแห่งอมุน-รา เป็นนายทหารที่ยอมตายแทนองค์เหนือหัวได้ทุกเวลา... และสำหรับท่าน ข้าก็ได้มอบความรักอย่างชายคนหนึ่งที่พึงรักหญิงเดียวอย่างสุดหัวใจ หากแต่สิ่งที่ข้าได้กลับคืนก็แค่คำลวงและความทรยศหักหลัง ท่านจงรู้ไว้ว่าข้าหมดสิ้นแล้วซึ่งความไว้วางใจ ระหว่างท่านกับข้าให้มันเหมือนสายน้ำไนล์ที่ไหลไปไม่มีวันหวนคืน!”
แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ หนึ่งในแม่ทัพผู้เยี่ยมยุทธถูกส่งตัวมายังดินแดนลับเร้นเพื่อกวาดล้างอำนาจของเหล่ามาร และหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องมาที่นี่ก็เพื่อตามล่า นางมารหมื่นบุปผา ผู้ซึ่งปลิดชีวิตคู่หมายของเขาโดยไร้ความปราณี หากแต่เมื่อเฉินจิ้นเหอได้พบนาง โลกอันเปล่าร้างนั้นเสมือนกลับมาเบ่งบานในหัวใจ ของจอมยุทธผู้ไร้รัก
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
เรื่องราวของใบหม่อนที่ทะลุมิติไปยังโลกสุดแปลกและสุดแสนจะแฟนตาซี ที่สำคัญดันไปเกิดใหม่ในตอนที่กำลังจะคลอดลูก ในชีวิตที่แล้วแม้แต่แฟนยังไม่มีแต่ทำไมพอได้เกิดใหม่ทั้งที ถึงให้เกิดมาในตอนที่กำลังจะคลอดลูกพอดี แล้วสาวโสดอย่างเธอจะทำยังไงดี คลอดลูกออกมาเป๋นแฝดสามว่าลำบากแล้ว แต่ครอบครัวนี้กลับยากจนข้นแค้น นี่ไม่ใช่ว่าพระเจ้ากลั่นแกล้งเธอเหรอ เธอไปทำอะไรให้พระเจ้าโกรธเคืองกัน
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
เกิดใหม่ในชาตินี้ นางแค่ต้องการอยู่อย่างสงบสุขปกป้องครอบครัวจากเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้น นางไม่อยากตกอยู่ในบ่วงรักอันทำให้ครอบครัวต้องพบกับวิบัติอีกต่อไปแล้ว... คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า มีฉากความรุนแรง ฉาก NC และมีฉากเศร้าสะเทือนใจ โปรดพิจารณาก่อนดาวโหลดนะคะ กราบขอบพระคุณค่ะ
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก