่านั้น เพราะความสนใจของหว่า

ลังเล็กนี้มีพวกเขาอยู่กันตามลำพัง สายตาของหว่างจี้ที่มองนางยิ่งร้อนแรงและถอดถอนจากนางไม่

้าน ขอยืมกระบี่หรือดาบหากนางมี ซึ่งเหนือความคาดหมาย นางมีดาบชั้นดีเล่มหนึ่ง ตอนแรกเขาไม่ค

ยับไปเองอย่างเป็นธรรมชาติ พอลองสะบัดดาบไปมาให้แน่ใจว่

ะบวนท่าของข้าหน่อย เผื่อเ

พร ไม่ใช่จอมยุทธ์หญิ

เสธ หากเขาก็ไม่ยอมตัดใจ อยากเรียกร้

รำดาบของข้าอาจมีเบาะแสก็ได้ ในเมื่อเจ้าปฏิเ

เขายังหยุดทุกกระบวน เด

ดแยกสมุนไพร รีบหันมาม

ต่อเถอะ

งนางก็ปั้นหน้าไม่ถูก เพร

ห้ข้าอยู่ด้วยข

ดงออกมาซิ ข้ายังต้องนำสมุนไพรออกไปตากแดดอ

เดี๋ยวนี้แหละ” หว่างจี้กล่าวยิ้มๆ เมื่อพูดจ

ณ รวมถึงการควบคุมจังหวะหายใจกลับไหลลื่น ราวกับว่าจิตวิญญาณของเขาได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกั

สเพื่อฟื้นความทรงจำ ช้าไปหนึ่งวัน เขาก็จะอยู่กับนางนานขึ้นอีกวันหนึ่ง แต่สิ่งเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำให้นางติดใจอะไรมาก

ือ เขาไม่ใช่

ระทับใจจนลืมไม่ลง จึงขุดความทรงจำเพื่อหาท่วงท่าที่ดุเดือดกว่าเดิ

าอันแข็งกร้าวแวบเข้ามาในหัว แต่มันก็ทำ

เคลื่อนไหวผิดทิศ หัน

อ๊

น้อย หว่างจี้เจ็บทั้งแผลปวดทั้งหัวจน

นน้ำลายลงคออึกใหญ่ดังหิวกระหาย ทั้งปากและลำคอแห้งผาก พอตั้งสติได้นางรี

่าคนโง่มากกว่าคนคว

จี้ค่อยๆ ฝืนเงยศีรษะมองคนพูด บนหน้

.. ขอ

จึงพยุงเขาไปนั่งบนเก้าอี้ไม้ไผ่ใกล้ๆ ตักน้ำและหยิบผ้าสะอาดกลับมาทำความสะอาดบาดแผลให้เขา ทายาห

บห้องเองไ

้รับบาดแผลยื่นออกมาโอบไหล่บ

็นคนรักส

วามว่าอ

ปากปิดจมูกตอนรั

ิ่วมีท่าทีสะอึก ไม่รู้จะอธ

้ารักคว

ี่ซวีซิ่วเป็นคนรักสะอาด แต่ติดใจเรื่องดาบที่อยู่ในมือของเขาตอนนี้ ทั้งท

าของ สำคัญที่สุดคือ ด้ามจับมีการแกะสลักอย่างประณีต เขาไม่มีความทรงจำใดๆ ก็จริง แต่กลับมีควา

รรมดาที่ใช้ห่อหุ้ม เหมือนกับว่านางได้ดาบเล่

ดเหลือบมองหญิงสาวที่กำลั

่ยวซิ

ขาเมื่อได้ย

าร่ายรำวิชาดาบแล้ว

บสั้นๆ แล้วก้มหน

...” เขาเรีย

่งเสียง ไม่แม้แต่จ

เป็นของเ

ม่ใ

ช่ หรือเงียบเพื่อปิดบัง แต่ในเมื่อนางยอม

ล่มนี้เป็น

คนที่ข้าเ

ไม่ใช่ความเย็นชาตามปกติที่เขาได้รับ แต่เหมือนกับว่านางมีเรื่องฝั่งใ

ั้งรักทั้งเกลี

ยิ่งถือยิ่งรู้ว่าดาบนี้เป็นของดีมากๆ ขณะเขากำลังจะเอ่ยถามว่า ‘เจ้าของดาบเป

กได้ก็เอ

วเราะร

เป็นดาบที่ดีมากๆ เจ

สาหรอก เพราะถือว่านั่นคืออดีตไปแล้ว อีกอย่างหนึ่ง ดาบเล่

่ยวซิ

ของนางเริ่มติดจะ

กับนาง นั่นหมายถึงเขามีโอกาสเกี้ยวนางมากกว่าใคร และเขาจะไม่ย

พูดความจริงกับข้า

้องโกหก” น

พราะเขากับนางไม่ได้เป็นอะไรกัน ดังนั้น

ี้เพิ่งรู้สึกตัวว่าตนไ

ง แล้วเดินก