บก็จอดรถอย่างนุ่มนวลก่อนจะหันมามองคนข้างๆ ซึ่

่ที่ไหนครับ” เขาถามอย่างสุภาพ ทว่าคนถูกถามกลับไม่

นิด พลางสะกิดที่ต้นแขนนุ่ม เขย่าเบาๆ แต่เ

น์หลังใหญ่ที่เปิดไฟไว้เฉพาะทางเดินขึ้นบันไดวนเท่านั้น ความสว่างรอบตัวคฤหาสน์ก็มาจากโค

าจากรถอีกครั้ง ห้องบางห้องก็เปิ

นที่นอนหนานุ่มสีขาว ความเย็นเยียบของที่นอนทำให้คนเมาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามอง

อส” เสียงทรงอำนาจดั

มองชาลอสก็รู

ชม ก่อนจะหยุดมองลำคอระหงที่โผล่พ้นขอบเสื้อโค้ทด้วยความกระหาย หยุดค

ยพาเธอมาพักที่นี่ชั่วคราว” ตอบก้มหน

เพราะพวกหล่อนเมา นี่คงเป็นอีกรายที

อ...

ิสุทธิ์ ผู้หญิงคนนี้

้านาย ผมจะไม

ได้

รั

ดดำที่สวมทับด้วยเสื้อคลุมผืนใหญ่ก็เดินมาที่ปลายเตียง ปลายนิ้วเรียวยาวเกลี

ื่อเพิ่งพิศมองใบหน้าสวยชัดๆ ความท

จะเป็นไปไ

เหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นคิ้วเรียวสวย จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากเล็

้หญิงคนนี้ก็มีผมนุ่มสลวยดุจแพรไหมเช่นกันแต่เป็นสีน้ำตาลเข้ม แล้วดวงตา

แต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วก

รู้มั

พรมออกจากลำคอขาวผ่อง ก็เห็นหลักฐานชิ้นสำคัญห้อยอยู่ตรงสร้ายคอ ราชาฯ หนุ่มจึงตัดสินใจเ

ลับเต้นตุ้บๆ อยู่ใต้อกเขา ความอบอุ่นเ

จดจำเขาได้เมื่อเธอตื

ให้คุณเห็นผมไวๆ” เขาหวังจริงๆ ว่าเมื่อเธอลืมตาขึ้นมาเธออาจจะจำเขา

าด้วยความหวัง กำลังก้มลงไปใกล้ๆ ใบหน้าหวานซึ้งนั้น ริมฝีปาก

ม่ควรใช้เวท

ื่นขึ้นมาเอง อย

ีแล้ว ทำไมจะรอเวลาแค่ราตรีเดียวไม่ได้ล่ะ

ๆ ด้วยความรักความโหยหามาช้านาน แม้จะเป็นการสัมผัสบนเนื้อผ้า แต่เข

ฟ้าอมเทา เขาก็มั่นใจว่าเธอคือ ซิลเวียกลับชาติมาเกิด

ืม เคยรักอย่างไรก็รักอย

นที่สุดข้าก็ได้

้าอ่อนเยาว์ของเธอ มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อ ว่าแต่เ

เสียใจของเธอ ความเจ

เสียใจถึงเพีย

ขารักเสียใจ แววตาสีท้องฟ้ายามราตรีพลันโชนแสงสีแ

หน้า เลื่อนลงมาบนเส้นชีพจรที่เต้น

นผิวนุ่มรอบลำคอระหงที่โผล่พ้นคอเสื้อออกมาให้เห็นเพราะไม่อาจอดกลั้น เ

ี้เหลือเกิน กี่ภพกี่ชาติ ร้อยวันพัน

จนถึงเนินทรวงขาวผ่องเต็มตึง ผิวของเธอช่างหวานหอมนัก เพียงแค่นึกอยากจะกลืนกิน เขี้

ี่เจ้าของร่างที่ถูกล่วงเกินยามหลับเริ่ม

ือ

ี่กำลังเคลิบเคลิ้มไปด้วยไฟเสน่หา รีบข่มกลั้นอารมณ์ดิบเถื่อนที่เผลอแสดงออกมาให้ก

ธอต้องฝ

ง เขาช่างหล่อเหลา ไม่สิ...มากกว่าคำว่าหล่อเหลา มา

ยจะละเมอมากกว่าที่จะถามเอาคำตอบ ฟังด

งคุณอย่

มีสามีด้วยเห

นราวกับตกอยู่ในห้วงความฝัน คล้ายความฝันในคืนก่อนที่จะเดิน