img Zombie Hunter จะรักไหมถ้าผมเป็นซอมบี้  /  บทที่ 9 เตียงใคร | 5.03%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 9 เตียงใคร

จำนวนคำ:2318    |    อัปเดตเมื่อ:22/02/2022

นที่ส่วนต่าง ๆ ของเขตให้ผมฟัง สองคนนั้นไม่ได้อธิบายอะไรละเอียดนักหรอก เพราะเข้าใจว่าผมเป็นซอมบี้ฮันเตอร์อย่างที่กล่าวอ้างก็เลยอธิบายคร่าว ๆ ว่าสถานที่ฝึกของกองทัพในแต่ละแห่งอยู่ส่วนไหนบ้างก็เท่านั้น

ที่นั่งรถเข้ามา จริง ๆ แล้วยังมีมากกว่านี้อีกหลายสิบอาคาร แต่ผมไม่ได้สนใจนักนอกจากเครื่องแบบของซอมบี้ฮันเตอร์แต่ละกองร้อยที่สวมใส่ ผมเพิ่งจะสังเกตเอาตอนนี้ว่าซอมบี้ฮันเตอร์ที่มาจากกองร้อยหลักและกองร้อยสำรองจะใส่เครื่องแบบไม่เหมือนกัน ของพวกซอมบี้ฮันเตอร์กองร้อยห

พอดีว่าถ้าพวกฉันถูกย้ายไปกองร้อยหลัก จะไม่มีสมาชิกมาเพิ่ม” เสียง

ไปตายกันตั้งหลายคน นี่ยังไม่นับกองร้อยสำรองของเรานะ กองทัพเรานี่เหลือพวกมีฝีมืออยู่

พิ่ม” ผมถามอย่างสงสัย เนวิลล์ที

กองทัพน่ะสิ นายเป็นซอมบี้ฮันเตอร์ประเภทไหนเนี

ก่อนแพทริกแท

อนนาเบลเสร็จก็หันมาทางผม อธิบายเพิ่มเติม “คืองี้ไบรอัน ก่อนที่ไวรัสซีจะระบาดในอเมริกา นาย

อนที่มหาวิทยาลัยเองก็สมัครเข้าร่วมกันอยู่หลายคนเหมื

านั้นที่ยอมสมัครเข้ากับกองทัพตอนที่พวกเราเริ่มลดจำนวนลง จนตอนนี้ในเขตของเราค่อนข้างอยู่ในภาวะวิกฤต เพราะเยาวชน

งทัพของเขตนี้

ว่าคนได้มั้ง ร

แล้ว ถ้าเทียบกับจำนวนซอมบี้นอกเขตแล้วล่

ได้ยัดเยียดให้ฉันเข้ากองทั

มือดีก็ตาม แต่ก็เพราะนาย พวกฉันเลยไม่ถูก

งนี้ทุกทีแหละ” แอนนาเบล

บผิดชอบแทนสมาชิกหน่วยหน่อยจะเป็นไรไป ฉันว่า

้ฮันเตอร์กองร้อยสำรองรุ่นใหญ่ ส่วนโรงนอนของซอมบี้ฮันเตอร์กองร้อยสำรองรุ่นเล็กนั้นอยู่คนละฟากกัน และ

นั้นด้วยตัวเอง จากที่ผมเห็น เดาว่าแต่ละชั้นถูกเป็นออกเป็นห้อง ๆ หลายร้อยห้อง โดยใช้ม่านสีเขียวเข้มกั้น ภายในห้อง

ชั้นห้า” เนวิลล์เดิน

้เสียงทั้งที่เมื่อกี้ก็ไม่ได้เดินมากับผมด้วย เขามองห

าม

ิ่กลั่กเพราะไม่อยากไปกับเนวิลล์เพียงสองคน แต่

าน ช่างหัวพวกนั้นเถอะ” เนวิลล

ันอยู่ ก็เดาได้ว่าต้นเหตุคงจะเป็นสองคนนั้น เ

ป็นอากาศธาตุ ยิ่งพอมีใครบางคนเข้ามาขอให้เขาเล่าวีรกรรมให้ฟัง เขากลับตอบแสกหน้าไปว่า ‘ถ้ายิงปืนได้ดีเท่าการแส่เรื่องคนอื่น ฉันจะดีใจมาก’ ผมก็รู้ได้เลยว่าเขาเป็นพวกมน

ระชากม่านเปิดให้ผมเห็นด้านใน ผมตั้งท่าจะเข้าไปนั่ง ทว่าเนว

ำไ

็นใครมานอนที

ชอบร็อบบ์อยู่ด้วยล่ะมั้งถึงไม่อยากให้ผมไปยุ่มย่ามกับที่นอนของคนที่ชอบ ผมเอง

ี่เตีย

ียง

เตียงร็อบบ์แทนน่ะสินะ” ผมมั่นใจได้ก็ตอนนี้ว่าเขามีร

ลยให้นายนอน เพราะ

้วนายนอน

้า

หมายความว่าไงที

เรือน บางคนก็ชอบกลับไปนอนที่บ้าน แต่ส่วนใหญ่มักจะมานอนก

ันหรือไง” ผมแสร้งว่าพลางทิ้ง

ด้สัมผัสความรู้ส

ข้ามาค้นอะไรบางอย่างที่ตู้เหล็ก

ทัน” ผมแกล้งหยอก กะว่าจะหาเรื

ชุดใหม่ของนาย เปลี่ยนซะ เสื้อนายเหม็นเกินทนแล้ว และฉันก็ทนเห็นกางเกงแดงรัดรูปนั่นของนายไม่ไหวแล้วด้วย

งเท้าคอมแบททั้งใหม่และเก่าเรียงรายอยู่ด้านใน ผมพยักหน้า

่นไม่ทัน พรุ่งนี้มีฝึกลาดตระเวนในที่ราบที่สนาม

้าน วิ่งจากบ้านมาให้ทันแล้

โดยไม่พูดอะไร ก่อนจะรูดม่า

img

สารบัญ

บทที่ 1 ลอสแอนเจลิส บทที่ 2 ขู่กรรโชก บทที่ 3 ติดเชื้อ บทที่ 4 ติดเชื้อ 2 บทที่ 5 ปฏิบัติภารกิจ บทที่ 6 ปฏิบัติภารกิจ 2 บทที่ 7 ผู้รอดชีวิต บทที่ 8 ผู้รอดชีวิต 2 บทที่ 9 เตียงใคร บทที่ 10 แผนเดิม บทที่ 11 ตอนที่ 11
บทที่ 12 สกปรกซกมก
บทที่ 13 ชะตากำลังจะขาด
บทที่ 14 ซอมบี้ฮันเตอร์
บทที่ 15 ซอมบี้ฮันเตอร์ 2
บทที่ 16 HK33
บทที่ 17 ห้องนอนของฉัน
บทที่ 18 ช่วยคลายเหงา
บทที่ 19 ฉันนอนเตียง นายนอนพื้น
บทที่ 20 เนวิลล์
บทที่ 21 เพิ่มกล้ามเนื้อ
บทที่ 22 ยังไม่หวั่นไหว
บทที่ 23 ทั้งคืน
บทที่ 24 ไวรัสมันขึ้นตา
บทที่ 25 น่ารำคาญ
บทที่ 26 ไม่ปลอดภัย
บทที่ 27 สร้างยารักษา
บทที่ 28 สร้างยารักษา 2
บทที่ 29 หงุดหงิดเพราะนาย
บทที่ 30 ดุชะมัด
บทที่ 31 ฝึกทางสายตา
บทที่ 32 หมายความว่า...
บทที่ 33 เสียพนันเพื่อ!
บทที่ 34 การต่อสู้
บทที่ 35 ระบมหนัก
บทที่ 36 ได้เวลาฉีดยา
บทที่ 37 เข้าร่วมกองทัพ
บทที่ 38 วะ...เวรแล้ว!
บทที่ 39 กอดปลอบ
บทที่ 40 ลูกปืน
บทที่ 41 คุยกับครูฝึก
บทที่ 42 ออกมา
บทที่ 43 ไม่ทำรุนแรง
บทที่ 44 นรกแล้วริชชี!
บทที่ 45 เวรแล้ว!
บทที่ 46 ทำแผล
บทที่ 47 ห้องนอน
บทที่ 48 ตีตราประทับเรียบร้อย
บทที่ 49 ไม่ต้องห่วง
บทที่ 50 ยั่วฉันอีกแล้ว
บทที่ 51 ไม่ได้ยั่วให้ผมหลง
บทที่ 52 ฉันไม่ได้ยั่ว
บทที่ 53 ต้องจูบซะแล้ว
บทที่ 54 เปลี่ยนใจมาหาฉัน
บทที่ 55 ลาดตระเวน
บทที่ 56 ฝึกกับกองร้อย
บทที่ 57 เสียงสัญญาณฉุกเฉิน
บทที่ 58 จุดรวมของกองร้อย
บทที่ 59 อาหารว่างให้ซอมบี้
บทที่ 60 ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้
บทที่ 61 ซอมบี้บุก
บทที่ 62 น่าขายหน้า
บทที่ 63 เสียใจด้วยจริง ๆ
บทที่ 64 ขอฉันกอดนายบ้างเถอะ 1
บทที่ 65 ขอฉันกอดนายบ้างเถอะ 2
บทที่ 66 อย่าทำให้ฉันต้องกลัว
บทที่ 67 ก็ไม่ได้ตาย
บทที่ 68 ในสภาวะ
บทที่ 69 เอาราวไฟช็อต
บทที่ 70 ปฏิเสธ
บทที่ 71 ไม่ให้เจ็บ
บทที่ 72 เพราะความหงุดหงิด
บทที่ 73 ทิ้งคนที่ชอบ
บทที่ 74 อุบัติเหตุ
บทที่ 75 ปั่นหัวมากเกินไปแล้วนะ!
บทที่ 76 หยามหน้ากันมากเกินไป
บทที่ 77 ทำอย่างนี้อีกนานแค่ไหน
บทที่ 78 เรื่องอย่างว่าล่ะสินะ!
บทที่ 79 ใจร้อนจังนะ
บทที่ 80 ขะ...ขัดใจจริงโว้ย!
บทที่ 81 ทำให้นาวีหลง
บทที่ 82 รับปากฉัน
บทที่ 83 วีวี่ใจร้าย
บทที่ 84 ไม่มีปัญหา
บทที่ 85 เกะกะ
บทที่ 86 คนรักของฉัน
บทที่ 87 แสร้งทำเป็นทวนความหลัง
บทที่ 88 เหตุผล
บทที่ 89 ริชชีก็จะกิน...คน
บทที่ 90 ลูกสมุนริชชี
บทที่ 91 ถูกนาวีกิน
บทที่ 92 ยามวิกาล
บทที่ 93 ข่มใจให้หายสงสัย
บทที่ 94 เก็บศพ!
บทที่ 95 ลอบสังเกต
บทที่ 96 ติดเชื้อ
บทที่ 97 หายไปไหนกัน
บทที่ 98 คนรักของนาย
บทที่ 99 ภารกิจสุดท้ายของซอมบี้ฮันเตอ
บทที่ 100 ตัวเอกประเภทงี่เง่า
img
  /  2
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY