ที

แล้วเจ้าวรรศก็แสร้งส่งเสียงดังเป็นตัวอย่าง องค์นวินนั้นถึงจะอายุมากกว่า แต่ด้วยอุปนิสัยที่ไม่ส

กว่าข้าหาใช่

มาเมื่อได้ยินแล้ว จากนั้นก็ถามต่อ “ห

ิยาสักพระองค์ของสราลี ทว่าคำต

มีนามว่านวิน ก็บอก

ด้ทำให้เจ้าวรรศเชื่อได้ ปรายตามองรูปกายข

ินมีรูปงาม องอาจ สง่าผ่าเผย

ัน ผิวขาวหยวกราวกับไม่เคยต้องแสงสุริย

้ารับ ใช่ๆ เขา

แล้วก็ส่งเสี

ะหลอกใครก็ไปหลอกยักษ์เด็กเถิด เจ้าหา

กเหี่ยวส

้อระคนโกรธ สีหน้าแลดูคล้ายกับว่าจะร้องไห้เสียเหลือเกิน ทำ

หาใช่ผั

้ว หยอกเย้าพอเป็นกระสายก็ดื่มด่ำกับน้ำจัณฑ์รสเลิศต่อไปอีกครู่

บบอกมาเถิด ตกลงแล้วเจ

องค์ยุพราชแห่งสราลีตัวจริงเสียงจริง แม้ว่าลักษณะท่าทาง

า “เจ้าผักเหี่ยว กล้าโกหกข

น้าพรืด ไม่ได

ะเอามะม่วงยัดปากเจ้า

กทั้งยังไม่พูดเปล่าด้วย ถือวิสาสะจับท่อนแขนขององค์นวินไว้

มว่าก

าะคล้ายกับว่าจะได้เล่นสนุก ขณะท

...

เอามะม่วงยั

น เจ้าเป็นอาคันตุกะนะ ไยถึงกล

แกล้งถึงเพียงนี้ ส่วนเจ้าวรรศนั้น เมื่อได้หยอกเย้าแล้วก็หยุดไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าไม่สมควร แต่ไม่

ม่พูด เจ้าถูกม

กับพรึงเพริดเมื่อเห็นว่าเจ้าวรร

างไรเล่าว่าข้า

้วยมาตรการภาษีอากรที่เสร็จสิ้นไปเมื่อครู่มีจุดผิดพลาด ครั้นเห็นองค์ยุพราชของตนหยอก

ะย่ะค่ะ แต่องค์นวินจำต้องกลับไปที่ตำหนักหล

บรับ กลับเป็นเจ้าวรรศ

ยตาเลยแม้แต่น้อย ขณะที่องค์นวินสบโอกาสรีบกระชาก

ข้านี่ล่

ทำได้เพียงก้มหน้างุด พึมพำตะกุกตะกักออกมา โดยที่ฝ่ายเจ้าวรรศอ้าปากค้าง มะม่ว

ไรกัน! อาจหาญมาย้อมแมวล่อหลอกยุพราชแห่งปรมะ

ันก็แสร้งทำเป็นโวยวายพาโลเป็นการใหญ่เมื่อตระหนักว่าองค์นวินที่ได้รับการกรอกหูพร่ำพรรณนาว่าองอาจล่ำสันหนักหนา แท้จริงแ

ได้มีกลยุทธ์แยบยลใดๆ ถึงกับเสียวต้นคอด้วยเกรงว่

ี่ดำเนินการผิดพลาดอย่างเดียวเท่านั้น หากปล่อยให้

้าผักเหี่ยว’ อย่างแน่นอน เจ้าวรรศก็ตีโพยตีพายเป็นการใหญ่ หุนหันพรวดพราดออกจากพลับพลา มุ่งหน้าสู่ท้องพระโรงหมายจะเข้าเฝ้ากษัต

ก อยากให้สราลีเกิดศึก

ให้เจ้าวรรศก้าวอาดๆ ไปยังท้องพระโรงโดยมิอาจทำการใดไ

อบหมายให้จะสำเร็จเสร็จสิ้นลงรวดเร็วถึงเพียง

็จมาประทับด้วยความร้อนรน ไม่เว้นแม้แต่การิตที่ถูกตามตัวมาเมื่อครู่เพราะมีหน้าที่เป็นผู้รับผิดชอบดู

ร้อมสดับรับฟัง เจ้

แข็งแกร่ง อีกทั้งยังพร่ำพูดกรอกหูกระหม่อมไม่เว้นวันว่าเป็นเช่นนั้น แต่เมื่อวันนี้ได้ประสบพบพักตร์กลับหาได้เป็นเช่นนั้นไม่

สราลีเอง แต่ก็หาได้หมายใจจะเปิดเผยความจริงนี้โดยไร้ซึ่งกลเม็ดใด กะว่าจะค่อยๆ ตะล่อมระหว่างให้องค์นวินเผย

ทัยเย็นก่อน เรื่อ

ายามปราม ทว่าเจ้าว

ย่ะค่ะ ไม่ไว้หน้าปรมะเช่นนี