img ร้อยเล่ห์กลหัวใจ  /  บทที่ 6 ตอนที่ 6 | 6.90%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 6 ตอนที่ 6

จำนวนคำ:1943    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

นท

หงุดหงิดกันขนาดไหน ทำอะไรเฉื่อยชาแบบนี้ระวังโดนบ่นจนหูชา ถูกไล่ออกไปนอนตากไอฝนลมเย็นๆ นอกบ้านคนเดียวนะ

อย่างเป็นอย่างมากเลยนะนาย ถ้าไม่บ่นนี่เตรียมตัวให้ดีเลยนะ เ

ามฟาดจนเลือดอา

แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ เจอ...คำหวานหยอดอ้อนเข้าหน่อย กอดจูบติดๆ กันหลายๆ ที ขี้คร

ัวไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นแหละ ไปทำงานจริงๆ จ้ะ คราวหน้าถ้ามีงานด่วนเข้ามา ผัวจะรีบมาบอก

ยันด้วยบาทาเบอร์สิบ กลับถึงบ้านเมื่อไหร่จะให้พว

วไอ้เจ้านั่นให้เจอด่ว

ใกล้ๆ นี่เอง ยิ่งทำให้คนถูกไล่ล่า

่มไม้มาปิดบังกายได้ ตอนที่เห็นจากด้านล่าง ต้นกับใบอยู่ใกล้นิดเดียว แต่พอยื่นมือไปไขว่คว้า สุดแขนแล

ปก็สั่นจนกลัวว่าจะพลัดตกไปจนแข้งขาหัก ดีไม่ดี อา

ขึ้นมาเลย น่าจะหนีทางอื่น ให้ตา

สิ่งสำคัญตอนนี้คือจะหาวิธีซ่อนตัวยัง

ใกล้มือเหมาะสำหรับกำบังกายจากสายตาคนพวกนั้นได้ดีเชียวแหละ การเคลื่อ

แผลเก่า ไหนจะฟ้าที่มืดครึ้มที่สว่างด้วยแสงจากสายฟ้าซึ่งฟาดลงมาถี่ๆ ราวกับ

หรือไง จะต้องให้เจอกับเรื่องร้ายๆ เจ็บปวดแค่ไหนถึงจะพอใจสักที” คนหลบซ

้ชุ่มฉ่ำหัวใจที่แห้งแล้งราว

.ยังคงเป็นเพียงแค่ความฝ

จนถึงวันนี้ แต่เมื่อคิดถึง มันก็อึดอัดในอก..

ยดน้ำตา แต่กระแสลมก็พัดพาเอาน้ำฝนร่วงหล่นลงมาใส่ แสบจนลืมตาไม่ขึ้น ต้องหยุดอย

วด เมื่อจมูกได้กลิ่นเหม็นเอียนๆ ชวนให้วิงเวียนศีรษะจนอยากจะอาเจียน ที

อนุ่มๆ ที่ไม่อาจจะยกมือปัดไล่ได้ เพราะลมแร

พราะกลัวจะได้เห็นตัวเองหล่นลงไปกองกับพื้น

นเห็นหน้า ได้สบกับดวงตามุ่งร้าย ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจ

ก็จับแกได้แล้

คนพูดเป็นชายหนุ่มร่างบึกบึน ใบหน้าคร้ามแกร่งเครียดขรึม ดวงตาดุเข้มวามวาวตวั

ษครับ

โทษ แต่อยากได้ตัวไ

้วไม่พบ...หรือจะหนีข

ด้ยินถึงสะดุ้งเฮือก รีบบดเบียดกายอย่างกับจะแทรกร่างให้เข้าไปเป็นส่วน

ายืนหาพระแสงดาบอะไรตรง

องซุกซ่อนกายท่ามกลางสายฝน ความหนาวเย็นและเต็มเปี่ยมไปด้วยความกลัว มันช่าง...ยาวนานเหลือเกิน นานจนอึดอั

นต้นไม้ตอนฝนตกๆ อย่างนี้” หนึ่งในคนท

อ่ยถามเพื่อนเพร

ต้นไม้หักโค่นจากโคนกลายมาชี้ฟ้า ได้ตายแ

าคิดเหมือนกัน” คนที

ลงมากลายเป็นไอ้บ้า ขาเป๋แขนหักกันล่ะ ถ้าเป็นกลา

ะ จะมุดอยู่ในโพรงใต้ดินเหมือนหนู หรือจะเป็นลิงข

่นเข้าหากัน ไม่รู้ว่าเพราะคำพูดของลูกน้องที่ทำให้เอะใจ หรืออุปทานไปเองหรือเปล่า ถึงได้รู้สึกเหมือนกับถู

างหายไป “ฝนตกหนักอย่างนี้ คงไม่มีใครปัญญาอ่อนกระเสือกกระสน

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตอนที่ 1 บทที่ 2 ตอนที่ 2 บทที่ 3 ตอนที่ 3 บทที่ 4 ตอนที่ 4 บทที่ 5 ตอนที่ 5 บทที่ 6 ตอนที่ 6 บทที่ 7 ตอนที่ 7 บทที่ 8 ตอนที่ 8 บทที่ 9 ตอนที่ 9 บทที่ 10 ตอนที่ 10
บทที่ 11 ตอนที่ 11
บทที่ 12 ตอนที่ 12
บทที่ 13 ตอนที่ 13
บทที่ 14 ตอนที่ 14
บทที่ 15 ตอนที่ 15
บทที่ 16 ตอนที่ 16
บทที่ 17 ตอนที่ 17
บทที่ 18 ตอนที่ 18
บทที่ 19 ตอนที่ 19
บทที่ 20 ตอนที่ 20
บทที่ 21 ตอนที่ 21
บทที่ 22 ตอนที่ 22
บทที่ 23 ตอนที่ 23
บทที่ 24 ตอนที่ 24
บทที่ 25 ตอนที่ 25
บทที่ 26 ตอนที่ 26
บทที่ 27 ตอนที่ 27
บทที่ 28 ตอนที่ 28
บทที่ 29 ตอนที่ 29
บทที่ 30 ตอนที่ 30
บทที่ 31 ตอนที่ 31
บทที่ 32 ตอนที่ 32
บทที่ 33 ตอนที่ 33
บทที่ 34 ตอนที่ 34
บทที่ 35 ตอนที่ 35
บทที่ 36 ตอนที่ 36
บทที่ 37 ตอนที่ 37
บทที่ 38 ตอนที่ 38
บทที่ 39 ตอนที่ 39
บทที่ 40 ตอนที่ 40
บทที่ 41 ตอนที่ 41
บทที่ 42 ตอนที่ 42
บทที่ 43 ตอนที่ 43
บทที่ 44 ตอนที่ 44
บทที่ 45 ตอนที่ 45
บทที่ 46 ตอนที่ 46
บทที่ 47 ตอนที่ 47
บทที่ 48 ตอนที่ 48
บทที่ 49 ตอนที่ 49
บทที่ 50 ตอนที่ 50
บทที่ 51 ตอนที่ 51
บทที่ 52 ตอนที่ 52
บทที่ 53 ตอนที่ 53
บทที่ 54 ตอนที่ 54
บทที่ 55 ตอนที่ 55
บทที่ 56 ตอนที่ 56
บทที่ 57 ตอนที่ 57
บทที่ 58 ตอนที่ 58
บทที่ 59 ตอนที่ 59
บทที่ 60 ตอนที่ 60
บทที่ 61 ตอนที่ 61
บทที่ 62 ตอนที่ 62
บทที่ 63 ตอนที่ 63
บทที่ 64 ตอนที่ 64
บทที่ 65 ตอนที่ 65
บทที่ 66 ตอนที่ 66
บทที่ 67 ตอนที่ 67
บทที่ 68 ตอนที่ 68
บทที่ 69 ตอนที่ 69
บทที่ 70 ตอนที่ 70
บทที่ 71 ตอนที่ 71
บทที่ 72 ตอนที่ 72
บทที่ 73 ตอนที่ 73
บทที่ 74 ตอนที่ 74
บทที่ 75 ตอนที่ 75
บทที่ 76 ตอนที่ 76
บทที่ 77 ตอนที่ 77
บทที่ 78 ตอนที่ 78
บทที่ 79 ตอนที่ 79
บทที่ 80 ตอนที่ 80
บทที่ 81 ตอนที่ 81
บทที่ 82 ตอนที่ 82
บทที่ 83 ตอนที่ 83
บทที่ 84 ตอนที่ 84
บทที่ 85 ตอนที่ 85
บทที่ 86 ตอนที่ 86
บทที่ 87 ตอนที่ 87 (จบ)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY