่างน้อยลงบนเตียงกว้าง ทำเอาพิมพ์อัปสรชะงักค้างจ้องมองดวงตาคมหวา
บจุมพิตอ้อยอิ่งแสนหวานแทนคำตอบ ทั้งฝ่ามือร้อนก็
่ะ...”