นะ...ว่าแต่ผมฟังเรื่องหนูนิชาลู

ัวเองพร้อมทั้งเบี่ยงประเด็นพูดถึงชีวิตของณัฐนิชาแทนเขาเองก็พึ่งได้ยินจากปากของภรรยาว่าคนที่มาออกแบบเป็นล

สงสารหนูนิชาออกจะหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักมารยาทก็ดีแถมลูกๆก็

รัวอะไรของเขามากคุณก็อย่าไ

งอะไรมาใส่หัวให้มากอีกอย่างเขาก็ไม่อยากจะให้ภรรยาของเขาวิจารณ์เรื่อ

วันต

.0

่อคืนหลับ

หลับสบา

อาหารยามเช้ายกเว้นอีกคนที่

กที่มาพักว่าเป็นอย่างไรบ้างถ้าทุกคนห

มรงค์สามี

ัฐนิชาพึ่งจะเจอสามีของเธ

มรงค์สามี

ัฐนิชาพึ่งจะเจอสามีของเธ

ค่ะ/สวั

มือสวัสดีชายตรง

ร้าบบ/สว

็นแม่และน้าสาวยกมือทำความเคารพผู้ใหญ่เจ้าสองก้อนกล

ูกหนูมัทนี

งสองเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมภรรยาของเขาจึงคิดว่าเหมือนลูกชายคนโตของตนเขามองปราดเดียวก็ทำให้นึกถึงลูก

.0

ร้อยแล้วครับเดี๋ยวเราเ

ค

าระของทุกคนไปเก็บบนเรือเรียบร้อยแล้วจึงเดิ

างปลอด

มีของเธอเพื่อส่งให้ท

บคุ

สดีผู้ใหญ่ทั้งสองพร้อมเดินนตามธาดาและ

ไม่วิ่

ุ

ั่

ันอีกแน่นอนแล้วก็เป็นไปตามคาดทั้งสองแสบกลิ้งเป็นลูกขนุนกันเลยทีเดียวแต่ก็ยังลุ

แล้ว

องแสลล้มลงไปแต่ก็ยังเบาใจที่เด็

ไม่ร้อง

งล้มกันขนาดนั้นยังลุกมาวิ่งต่อได้โดยที่ไม

ณที่มัทบอก

..ก็ม

่เธอพูดเธอไม่ได้มโนไปเองว่าเด็กๆทั้งสองเหมือนลูกชายคนโตของเธออย่างกับแกะธำมรงค์เองก็

ค้ามีเรือกั

เรื่องของเ

ะซาบอย่างตื่นเต้นเพราะเห็นเรือยอร์ชจอดเรียงรายกันอยู่หลายลำณัฐนิชาเองก็ต้องส่ายหัวให้กับความตื่นเ

วมั

ปล่าเลยลูกๆของเธอยังอยู่บนเรือได้แบบสบายๆแต่เพื่อนเธอนี่สิหน้าซีดหน้าเซียว

่าณัฐนิชาก็ต้องพาเพื่อสาวเธอขึ้นจากเรือมาอย่างทุลักทุเลและจำ

นแก..ไหว

ยๆวางเธอนั่งที่โซฟาในห้องที่เธอเห็นว่าน่าจะเป็นห้องโถ