นท

เย็นอยู่ต้องขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ ก่อนที่จะได้ยินเสียงรองเท้าส้

ะ” พิมประภาเดินเข้ามาหอมแก้ม

ก็ติดต่อไม่ได้” พงศ

กือบตลอดเวลา ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเดินมาจูบปากเขาอย่างไม่แคร์สายตาของใคร ป้าสร้อยมองอย่างไม่ชอบนัก เธอรู้สึกกังวลเมื่อให้ม

ยู่ด้วยกันก่อน พิมประภาคอยปรนเปรอพงศ์ตะวันเพื่อที่จะไม่ให้เขาได้ถามอะไรมาก พงศ์ตะวันรู้สึกว่าพิมประภามีความแตกต่างจาก

อตัวไปเข้าห้องน้ำ และในขณะนั้นเองเสียงโทรศัพท์

ของผู้ชายที่เอ่ยขึ้นทำให้พงศ์ตะวั

คุณจะขอสายใครครับ” ชา

ี่โทรศัพท์ของ

เขาต

อกภพเอ่ยตามปลายสายอย่างโกรธจัด ไม่ทันทีจะได้พูดอะไรต่อพงศ์ตะ

เอ๊ะ นั่นโท

ขาไม่ตอบแต่เลื

คร

ญิงสาวรับมาดู ก่อนที่จะยิ้มออกมา และนั่นก็ทำให้พ

้จักมั

ไม่รู้จักจะมีเบ

่าคุณเป็นเมี

ทำไมห

ณหรือ” เขายังพูดไม่ทัน

ร่คะ ฉันว่าคุณต้องเข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะค่ะ” คำพูดของพิมประภาเหมือนหมัดหนั

้นก่อนที่จะเดินออกจากห้องเธอไปทันที ตั้งแต่เกิดมาพิมประภาไม่เคยโดนว่าให้เจ็บใจได้เท่านี้มาก่

ัชทันที เขาต้องการปลดปล่อยวันนี้เข

ภาทำให้เสียงผู้คนและเสียงดนตรีเงียบลงท

ะวันได้พูดอะไรหญิงสาวก็เดินย่างสามขุมเข้าไปตบหน้าเขาทันที ทำให

้วยอมรับไม่ได้หรือ” เขา

สำส่อนหรือไง คิดว่าฉันไม่รู้หรือ

ังไงมันก็เ

ห็นแก่

ไปแล้วนะคุณ” พงศ์ต

ด้หรือ เอาล่ะ งั้นฉันจะพูดให

งทำนิสัยแบบนี้อยู่ชาตินี้คุณก็จะไม่มีวันได้เจอคนที่รักคุณจริงหรอกค่ะ” พูดจบพิมประภาก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที ทิ้งให้พงศ์ตะวันยืนตัวชากับคำพูดของเธอ