กผ้าปูเตียงสีขาวไปไว้ในตะกร้ารอซัก ก

ขาผิดจรรยาบรรณแพทย์ มีอะไรกับค

่งเกี่ยวกับสาวไหนมาก่อน แต่ทำไมกับผู้

คน เสียจรรยาบรร

ยในตะกร้าใบน้อยที่มีกาง

ะทิ้งรองเท้าข้าง

ิงคนนั้น ทิ้งกางเกงใ

มฆครึ้มฝนกระจายลอยตัวอยู่ หยดน้ำตาเธอรินไหลจนแห้ง ไม่เหลือให้ไหลอีกแล้ว พอๆ กับหัวใจที่ห่อเห

ต่ใช้หมดไปไม่ถึงครึ่ง หมอก็แจ้งว่าแม่เธอ

อก็คือวันที่ต้องสูญเสียแ

ช้เงินค่าจ้างที่เหลือม

ราวปลุกปลอบ แต่มณีกานต์รู้ดีว่าพี่สาวคนนี้ไร้หัวใจแล

ะพี

่วัดเสร็จ ฉันจะพ

เป็น

อย่าหักโหมทำอะไรมากเกินไปนัก ถ้าใ

ท้องที่ยังคงแบนราบ ก่

ว แต่มันคงเป็นไ

ำไ

งเดียว มันคงไม่บังเอิญขนาด

มื่อเธอเป็นคนเล่าให้ฉันฟังเองว่าตอนที่นอนกับเขา เธออยู่ในช่วงไข่ตก

าจเป็นเพราะความเครียดก็ได้ ถ้าหากเลือดออกมา ก

รไง เธอก็ได้ค่าจ้างไปแค่นั้น เพราะถ้าไม่ท้อง

ักหน้ารับอย

่าท้อง เธอต้อง

ค่ะพ

ไม่มีวันกลับได้แล้ว การสูญเสียเจ็บปวดแค่ไหน ใช่ว่าฉันจะไม่เคยเ

ูซ้ายทะลุออกหูขวา แววตามณีกา

องใช้ชีวิตตามลำพังที่แสนโดดเดี่ยว หากเธอ

ุกข์ ความเหนื่อยล้ามากแค่ไหน เธ

ปอีกส

่คิดมากเพราะวุ่นวายกับงานศพและความเสียใจ เธอนึกว่าเพราะเครียดทำให้ระบบฮอร์โมนแปรปรวนไปหมด แต่นี

องร้าวลงขา เหมือนตอนท

อควรจะ

่ตรวจครรภ์ชนิดจุ่มกลับมาบ้าน

าว่าขออย่า

เงินก้อนแรกมาแล้ว แถมแม่ยังมาเสียชีวิตอีก เธอก็ไม่อยากท้องอี

เธอก็ตรวจเจอสองขีด สิ่งนั้นทำให้เธอช็อก เพราะสองขีดสีแดงเข้มที

่างอ่อนแรง เดินออกจากห้อ

หมนะ... แต่คิดไปคิดมาเธอลองไป

ารี ตรวจโรคทั่วไปและโรคเกี่ยวกับสตรีโดยเฉพาะ ถ้าจะไป