img ขอแค่ใจรัก  /  บทที่ 5 5 ขออยู่ด้วยคนได้ไหม | 31.25%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 5 ขออยู่ด้วยคนได้ไหม

จำนวนคำ:1397    |    อัปเดตเมื่อ:12/03/2022

เรียวขาขาวไร้ตำหนิของสาวน้อยด้วยใจเตลิด เธอยังเด็กอยู่มากแต่เซ

่เพราะเห็

ที่สบมา มันแฝงรอยหวาดหวั่น กังวล แต่ก็เต็มไปด้วยความประหลาดท

ูบไล้แขนนุ่มนิ่มเบาๆ อย่างลืมตัว แววตาของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์หล

ุณ

ธอฟื้นแ

าวรำพึงใกล้ๆ แต่เสียงเธอแผ่วโหยลงไปเหมื

ยังไง

เธอบอกเสียงแผ่ว แพขนตาก

่เป

ณช่วยไว้ หนู

ั้นมั้ง” ริ

าวได้แต่มองอย่างซึ้งในน้ำใจ พ

็บเ

คุณ คุณอยู่กับหนูต

ใช่

วลานะคะ แต่หนูคง หน

นี้ต้องนอนด

่ว่

รื่องเงิน ฉัน

็กสาวว่าพลางก้มมอ

ล้ว ตัวอาจจะเล็กไปหน่อยเพราะกะขนาดเธอไม่ถูกก็ใ

กว่ามาตรฐานชายไทยทั่วไปแล้วดวงตากลับแฝ

ธอเสียงแผ่วลงกว่าเดิมอีกด้

ป็นไร

ูเก

แล้วรักษาตัวให้ดีก่อนจะค

นไข้ตัวโคร่งแล้วก็รู้สึกเหมือนตั

กอ่อนที่ข้อเท้าเพราะมีอาการกระดูกร้าวน่าจะเป็นผลจากแรงกระแทกอย่างหนักตอนล้มล

ิดความกระดากขึ้นมา ยิ่งเห็นมือนุ่มนิ่มของเ

ย่า

ุณมากนะคะ

... เอ่อ แต่ที่จริงที่เธอเจ็บเพราะวิ่งตัดหน้ารถ ฉันก็ม

น้าร้องไห้สะอื้นเบาๆ “หนูทำให้คุณล

ความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าที่เธอเจ็บส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเขา แต่เขา

วงตาของเธอใต้แพขนตาหนาระยับแสงไปมายามสบตายิ่

สิ ว่าแต่เ

นิชา ค่ะ” เธอ

อเพราะ แล้

็ดย่างส

บเจ

บหา

ื้ออ่อนดีๆ ที่ดึงดูดใจของเขาให้เตลิดหนักนี่เอง แค่พบกันวั

นี้จะทำย

วตอบพลันส่ายหน้าจน

รัก

ียจนไม่อ

่ไ

ถิดกับเด็กที่อายุ

าที่บ้านแม่เลี้ยงเธอ” ริคตัดสินใจถาม เพราะไม่ถามเ

ส่ายหน้าไปมา ริคจึงเห็นหยดน้ำตาบ

เป็น

านไปทั้งร่างก่อนเอ่ยเสียงเครือ “หนูไม่

ย็นๆ

นูไปส่งที่นั่นนะคะ”

อของเขาด้วยความเป็นห่วงก่อนค่อยๆ แ

่ส่ง เธอไม

ตาขึ้นสบ แพขนตาระยับกะพริบปริบขั

ิรีบปล่อยมือแล้วลุกขึ้นยืนหันหลังตบหน้าผากตัวเองแรงๆ หนึ่งครั้งเรีย

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY