ถอนแก่นกายอัน

เสียวสยิวทั้งเจ็บ “อื้อ... หวางเหยีย... หม่อมฉันเกรงว

้สึกผิดมหันต์ แต่เสี

้แก้มของนางเบาๆ ราวกำลังปล