่บ้าน และเพื่อไม่ให้แม่สงสัย

มมาบอกว่าตอนนี้ไปทำงาน

นมีสีหน้าต

มมันไปปุบ

ก เจ้านายเพิ่งสั่ง ก็เลยไ

มว่าเมื่อวานดูต

่มีบอกว่าด

ยิ้มแฉ่ง ลืมเรื่องอื่นไปชั่ว

ปมหา’ลัย

อะ โหนรถเม

คุณจ

สร็จก็รีบเดินออกมาจากบ้า

องตัวเองที่ใส่มาเพื่อตบตา

ม่ได้ไปมอนะ รวม

าจะมาทุกวันจนกว่าจะ

ึ้นน่ะ เอาไว้ว่า

่ะ เล่าเลยไม

่ะ แล้วรถก็มาพอดี เอา

่อนจะรีบก้าวขึ้นรถแท็

งพยาบ

ป และก็นั่งกระวนกระวายอยู

มาย หล่อนจ่ายเงินค่าโดยสารเสร็จก็

น่อยได้ไหมคะ” หล่อนเอ่

หนูชื่อ

เกิดวิ

ลงดูหน้าจอคอมพิวเตอร์

้ายออกไปจากห้อง ICU ตั้งแต่

อกไปไห

พักฟื้นห้อง

พราะสิ่งที่ได้ยินทำให้รู้ว่า

ุณมาก

หน้า ก่อนจะรีบมุ่งหน้ตรงไปยั

นเวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งนาที หล่อนก้า

61

ว้บนบานประตูไม้อย่างชั่งใจ ก

เข้าไปข้างใน บนเตียงคนไข้

ียงคนไข้ น้ำตาไหลริน

ี่แขนก็ใส่เฝือกเอาไว้หนึ่งข้าง

่มี

ใจ และก็สงสารพี่สาวเป็นที่

้ดังไปนั่นเอง ทำให

่มี

เอาไว้ ยิ้มออกมาทั้ง

่เป็นอ

้องไห้ออกมาอีกครั

งไห้ทำไม

เองหรือไม่ก็ลืมไปว่าต

.. พี่ร

งเล็กน้อย คงกำลังทบทวน

หว่างทางมีหมาตัดหน้า แล้วพี่ก็หักหลบ จากน

พตัวเอง ก่อนจะหน้า

มากขนาดนี้เ

ำ” หล่อนบอกอาการของพี่สาวออกไป “แต่ก็ยังโช

ป่าปากออกมา ก่อน

แม่ล่ะ แ

แม่ค่ะ โมกลั

อกมาเบาๆ สีหน้าเต็มไ

กแม่ ท่านแกแล้ว กล

าจะปิดท่านไปได้อ

อกแม่เรื่อง

กับเจ้านาย เป็นงานด่วนมาก

ะทำหน้าตาตื่นในเวลาต่อมา เมื่

แล้ว

ไรขึ้นเ

พี่มีประช

าใจค่ะ เพราะพี่ม

หล่อนส่าย

ญหาในการปรับเลื่อนตำแหน่งแน่นอน หากพี่ข

งเลือกนะพี่มี

ไม่ไปร่วมประชุม ไม่ว่าจะสาเหตุอะไรก็ตาม พี่ที่