img ระบำทะเลทราย  /  บทที่ 4 เพราะฤทธิ์แห่งความเสน่หา | 26.67%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 เพราะฤทธิ์แห่งความเสน่หา

จำนวนคำ:1175    |    อัปเดตเมื่อ:22/05/2022

งพรุ่งนี้เช้า ไม่ว่าจะมีสิ่งใดก็ห้ามเสนอหน้ามาใ

ที่ภรรยาของตนสอ

หินอยู่ในทะเลทรายมาจวบสิบปี จึงพากันหลบไปพักผ่อนห่างจากกระโจม บ้างก็ร้องเพลงสรวลเสเฮฮา บัง

ผู้ใดเช่นกัน เขามองสตร

่ยิ

้าได้ชมเจ้าว่างดงามเ

ที่ตนกึ่งนั

ม่ยินดียินร้ายสิ่งใด อัลมิรานเอื้อมมือไปฉุดข้อมื

ูบไล้ไปบนซ

้าก็จะเชื่อและศรัทธาพระเจ้าในคราว

ทำได้ พึมพำเสร็จก็ประทับจูบลงบนซีกหน้าของจามิล

าเป็นอย่างดี แม้ว่าข้าจะถูกใครต่อใครเรียกขานว่าเป็นโจรช

เรื่อยไปยังใบหูและซ

นกายนางนั้นทำให้เขายิ่ง

สติเตลิดเปิดเปิงแค่ไหน แต่หยุดการกระทำหรือยับยั้งชั่งใจไม่ได้เลยแม้

มื่อจูบไล่ต่ำลงมายังช่วงหน้าอก กลิ่นหอมหวานยิ่งทวีมากขึ้นทำให้เขาอดใจไม่ได้ที่จะ

แต่ไม่หยุ่นอย่างที

ับอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจขณะที่จ

ครางออกมา “หน

ึงเป็นฝ่ายกระชากเอาอาภรณ์ที่ปิดบังร่างกาย

จ้าเป็น

ื่อเนินอกของคนที่ยังคงสงบนิ่งอยู่

าอัลมิรานจะทำอย่างไร ขณะที่โจรหนุ่มตระหนักได้ในเวลานี

ังสูงโปร่ง ข้าประจักษ์แล้วว่าแท้จริงเจ้าคือผู้ชาย น่

นคิดว่าจะทำอย่างไรต่อดี ขณะที่จามิลเตรียมพร้อมที่จะกระทำบาง

ต่อให้เจ้าเป็นชายเช่นเดียวกับข้า

ียง เขาก็จูบพรมลงไปบนหน้าอกแบนราบอีกครั้ง ปล่อยให้ความหลงใหลครอบง

ื่อเขาปรารถนาจามิล จะชายหรื

สัมผัส เขาก็ยิ่งหลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น มือดึงเอาอาภรณ์ส่วนที่เหลือออกจากร่างอีกฝ่ายกระทั่งเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า แม้ในตอนนี้จะเห็นสัดส่วนของความเป็นบุรุษชัดเ

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY