็มีเสียงเคา

านหน่อยค่อยนอนนะลูก?” เสียงของยวูฉุนจ

ในที่สุดชูจี้ก็รู้สึกหิวขึ้น

และถอยออกเพื่อให้

ลชวนทานของเกี๊ย