าน่าเบื่ออีก ตอนนี้ฉันเข้ามานั่งบนรถของเขาได้สักพักแล้ว แต่ที่แปลกไปจ

ไรมาตลอดทางพูดขึ้นหลังจากที่รถสปอร์ตคั

ิมอย่างไร้ความรู้สึกนึกคิดของเจ้าของคู่สายตานั้น ฉันเองก็ไม่ได้สนใจว่าเขาจะค

เรียน

มบ่ายค่ะ”

ันงั้นเหรอ ความจริงเขาก็ดูใจด

ามสนใจออกจากความคิดของตัวเองก่อนที่ขาเรียวภ

าเขาดูเป็นคนใจดีความจริงแล

ินเข้ามาใต้ตึกเสียงใสของยัยริต้าก็พูดข

ก่อนจะนั่งลงร่วมโต๊ะม้าหิน

เหรอที่ว่ามิรินจะต้องแต่งงานกับเขา?” ยัยใบ

คนนั้

ิต้าจะเสนอหน้าเข้า

ด้วย” ฉันพูดตอบเพื่อนสนิทด้วยอารมณ

ี่ย กูละนึกส

ันมันจะมากไปกว่านี้เลยชวนทุกคนเข้าคลาสก่

ู้ว่าทำไมวิชาที่น่าเบื่อถึงมาเหมาหมดคนเดียว

วเล็กจะเอี้ยวตัวมาทางฉันและริต้าพร้อมกับหน้าจอโทรศั

าวสารประจำวันที่รุ่นพี่เป็นคนทำขึ้นและข่าวหนึ่งในนั้นก็เป็นข่าวของฉั

กับแค่รถสปอร์ตด้วย” ฉ

มีทรัพย์ส่วนตัวถึงพันล้าน โอเอ็มจี!! นี่ใบพลูต้องซ้อมเรียกมิรินว่าเจ๊ไว้ก่อนเลยไหมอะ?” ความจริงฉ

ร์คือว่าที่เจ้าบ่าวของมึง!!” ไม่รู

พ้นจากคนพวกนี

วามว่าไง”

สียใจมาก ไม่เป็นอันกินอันนอนเลยด้วยซ้ำ ครึ่งปีหลังที่ผ่านมานี่เองที่เพิ่งดีขึ้น จากรักมากกลาย

เหมือนศพเลย” ใบพลูคนซื่

อยู่กลุ่มเดียวกัน น

โลกมันถึงได้กลมมากขนาดนั้น กลัวแต่ว่านิสัยมัน

นพี่ธาราของริต้าก็ได้ จริงไหมริต้า” ใบพลูพูดขึ้นอย่างปลอบ

!” ยัยริต้าพูดขึ้นแหวใส่เพื่อนสาวตัวเล็กก่

ั้งสามก็พูดขอโทษอาจารย์ด้วยความรู้สึกผิดจากใจจริงแล้วกลับมาต

ิกค

คนที่อาสามารับฉันกลับคอนโดวันนี้พูดขึ้น

งของเขามันกลับเงีย

ันออกจากภวังค์ความคิดหลังจากที่นิ่งเงี

ยกมิรินหรือเปล่าคะ?

ธอรีบไปไหนต

นี้มิรินอยา

ขอแวะทำธุร

่อยไปส่งมิรินที่คอนโด” ก่อนที่เขาจะตอบกลับฉันด้วยการปร

าซะหน่อย การแต่งงานของเราทั้งคู่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ชอบธร

้แบบนั้นมือเล็กก็ยกขึ้นทึ้งหัวตัวเองอย่างลืมตั

ะไรของเ

ลงจากผมนุ่มของตัวเองทันทีเมื่อ

เรย์ถึงใส่ชุดน

นั้นอยู่แล้ว ใส่ชุดนักศึกษาก็ต้อ

ไม่จบหรือคะ ตอนแรกมิรินคิดว่าพี

นที่รถสปอร์ตคันหรูจะตีไฟเลี้ยวเข้าซอยเล็กไร้

จะไปที่ไห

ี่น่ากลัวมากขนาดนี้ล่ะ สองข้างเต็มไปด้วยป่ารกแล

ทางถนนใหญ่ที่เลี้ยวเข้ามายิ่งลึกยิ่งน่ากลัว ดูไม่มีเ

ืด

ฉันดังขึ้นก่อนที่เจ้าของม

ายนั้นทันทีด้วยน้ำเสี

ว” เขาพูดตอ

บโทรศัพท์เข้าที่เดิมทันที นี่พวกเขาคุยกันรู้เร

๊ยด

ขา เป็นหน้าโกดังใหญ่ที่เราทั้งคู่ต้องเข้ามาลึกหลายนาทีกว่าจ

ม่ตอบแต่ก้าวขายาวลงจากรถ

ร้อยเก้าสิบหันกลับถามฉันที่เปิดปร

ขึ้นด้วยท่าทางออดอ้อนเขาเต็มที่ ที่นี่เงียบมากถ้ามีใครก็ไม่รู้เดินเข้ามาปล

จที่จะห้ามฉันจะก้าวเท้ายาวเดินนำเข้าโกดังใหญ่ตรงหน้าและฉันที

มโค้งให้เขาก่อนที่ชายคนดังกล่าวจะปรายตามามองทางฉัน

ียงนิ่งเรียบของ

ามันเป็นคนทำสั่งการจริงๆ” ชายชุดดำค

นั้นอีกครั้ง ที่นี่มันใหญ่และโล่งมากจริงๆ ขนาด

ามาทักทายกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากหนึ่งเป็นสิบ จากสิบเ

วเท่าร่างสูงของคนที่เดินนำหน้าก่อนที่แขนเรียวจะยกขึ้นกอด

มกันเลื่อนสายตาคมก้มลงมามองฉั

?” ฉันพูดเสียงเบาเพราะกลัวว่าคน

ฉันไม่ตอบ ก็ใครจะไปคิดว่าการเข้ามากับเขามัน

เขาพูดอย่

ะทำของเราทั้งคู่ถูกจับจ้องด้ว

ที่เขาว่าฉันน่ารำคาญอีกแล้ว แต่ให้ตาย