เหอรุ่ยหลินวิ่งพุ่งเข้ามาทันที เธออ้าแขนกว้างเพื่อที่จะเข้าไปกอดจงจิ่งเฮ่า

จงจิ่งเฮ่าหลบไปด้านข้างทันที

เหอรุ่ยหลินจึงคว้าได้แต่อากาศ และเซถลาไปข้างหน้าหลายก้าว และทำให้ข้อเท้าของเธอแพลงทันที

“อ๊า.....” เธอส่งเสียงกรีดร้องออกมา

เธอสะดุดขาตัวเอง และล้มลงกับพื้น

ในขณะนั้น กวนจิ้นที่ยืนอยู่ด้านข้างสามารถช่วยพยุงเธอได้ แต่เขาก็ไม่ได้เอื้อมมือออกไปช่วยเธอแต่อย่างใด

เมื่อก่อน เหอรุ่ยหลินยังไม่ได้เป็นคนในตระกูลเหอ ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างสุภาพต่อกวนจิ้น เพราะถึงยังไงกวนจิ้นก็เป็นคนที่จงจิ่งเฮ่าไว้วางใจ จึงเต็มใจที่จะเอาใจใส่กวนจิ้น

แต่หลังจากที่ได้เข้าไปอยู่ในตระกูลเหอ เธอก็ได้กลายเป็นลูกสาวของตระกูลเหอ และเธอก็ได้วางอำนาจต่อหน้ากวนจิ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

กวนจิ้นรู้สึกอึดอัดไม่ค่อยพอใจ จึงไม่ได้เคารพเธอเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ในขณะที่เหอรุ่ยหลินล้มลงกับพื้น เข่าของเธอก็ฟกช้ำ ทรงผมที่ได้รับการจัดแต่งมาอย่างดีก็ยุ่งเหยิงไปหมด ทำใหเธอดูน่าอายมาก ๆ