หลบแดดใต้ร่มไม้ใหญ่อังคณารู้สึกเหนื่อยกับ

ใจไม่ได้หญิงสาวหลับตา

สวย มากนักและก็เป็นโชคดีของตานั่นอีกเช่นกันที่เธอ

ึกแย่ไม่ได้…ไฉนโชคะชะตาช่างโหดร้ายกับเธอนั

นน้ำตาจะไหล คนรัก

หมจรรย์ให้กับคู่ปรับใ

ไปกับเธอเสียแล้

งักไปอีกเเถมยัง

คิดเลยว่า อนาคตของเธอจะดับวูบสักเพียงไหนเ

นเเละหากคุณสมโชค ผู้บริหารรู้เรื่องเข้า อังคณาคง

่หญิงสาวจมอยู่ในภวังค์นั้นเอง เธอก็พลันต้

กีตาร์เอ่ยเรีย

กีตาร์” อั

ว” กีตาร์เอ่ยกับดาร

ังคณาตอบ

าสาวสืบเท้าเดินตามผู้จัด

จ่มเลขาสาวเอ่ยกับผ

เสียงทุ้

่ะ” แจ่มเลขา

ไหม” ธนภัทรเอ่ย

บประจำแบรนด์ของเราในวันนี้ค่ะ” แจ่มเอ่ยกับ

” ธนภั

ุการณ์เมื่อวานยังคงผุดพรายในหัวของ

มื่อเห็นสตรีเบื้องหน้า

มให้นิ่งและทรงตัวให้ได้บนรองเท้าส้นสูงทั้

งสาวไม่ได้เขารู้สึกหมั่นไส้ในท่าทีขอ

รับ” ธนภั

’ อังคณากล่าวด้วยน้ำเ

าอยู่ในชุดเดรสสีเขียวมรกต หญิงสาวก้าวผมดกดำขึ้นไว้บ

งคณามานาน ได้เห็นตัวจริงซักทีนะคร

นานเช่นกันค่ะ” อังคณากล่าวพลางทอดมองชายหนุ่ม

” ธนัท

ิการ รวมถึงตอนนี้เรากำลังเปิดห้องดีไซน์แบบใหม่ ทันสมัย หรูหรา สวยงาม” ธน

บขึ้นมาไม่ได้ ยามเมื่อเวลานี้ภาพในหัวของเธอยังคงตราตรึ

ะคะ คุณธนภัทร” กีต

เอ่ยกับกีตาร์อ

ันดีกว่าครับ” ธนภัทรกล่าวพลา

ทร” กีตาร์กล่าวด

ร์เอ่ยพลางดึงมือของอังค

ามกีตาร์ไปอย่างสง่างาม ธน

ไป อังคณาเป็นดาราชื่อดัง เขาไม่อาจเทียบฐานะของเธ

ได้ว่า ธนภัทรเจ้านายที่หญิงสาวไม่ช

ระรัวเร็วจนแทบจะระเบิด หญิงสาวปว

ซ้ำเล่าราวกับว่า อังคณาไปทำสิ่งใดมา ฟ้าดินถึ

เยนมาด้วยกัน ในเวลานี้ก็เช่นกัน อังคณารู้สึกไม่ถูกชะตาก

งจะอยากกลั่นแกล้งเธอเป็นแน่ เขา

ด็ก เธอได้เข้าเรียนโรงเรียนเอก

จมส์ไว้ไหม” เด็กหญิงอังคณาเด

ว่าอยู่กับครูใหญ่นะ

นะ” อัง

หากแต่เด็กชายธนภัทรกลับหยิบตุ๊กตายักษ์ข

รองเท้านักเรียนของเธอเสี

หวีดร้องด้วยเสี

มีบางอย่างเดินตัดหน้าเ

บตาปี๋ให้เจ้ากิ้งกือผ่านไปก่อน ทว่าภาพที่หญิงสาวม

มองตุ๊กตาอยู่ครู่หนึ่ง แววตาของเด็กหญิงอัง

อังคณากล่าวด้วยแรงโทสะมือเล็กจับกิ

้วปาตุ๊กตาที่เจมส์ซื้อให้

ม’ ธนภัทรเอ่ยด้วยความตระหนกระค

้เลย” อังคณากล่าวบ้าง เด็ก

รกว่ะ” ธนภัท

กปรกกลับ” อั

ิ้งกือ น่ารังเกีย

วรู้สึกราวกับเข็มเล่มเล็กแทงนับพันเล่ม เด็กหญิงอัง

ัง” อังคณากล่าวแล้วชกเข้า

โกรธมาก เธอรีบวิ่งออกไปหลัง

อีกเลย นายจะเป็นคู่อริตลอดกาลของฉัน

กีตาร์เอ่ยเรีย

อังคณา

เดี่ยวนี้’ กีตา

วานหนักไปหน่อย

เหล้ามาเหรอคะ”

่อยครับ” ธนภัทรโพล่งขึ้นมาด้วยน

ลืมตัว เวลานี้หญิงสาวพับแว่นกันแดดไว่

แววตาเกรี้ยวกราด ดวงตาของห

ู้ได้ไงคะ” อ

งจรปิด” ธนภัทรเปิดฉากย

” อังคณาเอ่ยถามธน

ย่างดีด้วยกล้องวงจรปิดของบริษัทใหญ่ของเ

อังคณาเอ่ยออ

ปหรอกครับ ผมพูดเล่น” ธนภ

่ฝาด ธนภัทรยักคิ้วให้อ

ทำงานนะคะ ไม่ได้มาเล่น” อังคณากล่าวด้

ันทร์เอ่ยอย่างพยายามสงบสต

อังคณาเอ่ยแล้ว

นั้นถึงกับอดยกยิ้มขึ้นไม่ได้ ดวงตาคู่สีอัลมอน

กันเลยดีกว่าไหมคะ” กีตาร์เอ่ยขึ้น

เห็นด้วยค่ะ”

มือนกัน” ธนภัทรกล่า

กเห็น” อังคณากล่าวด้วยน้ำเสี

้ค่ะ” แจ่มจันทร์เอ่ยแล้วเดิ