ENGINEER DEVIL | วิศวะร้ายซ่อนรัก

ของ (หวง) ที่เกิดจากความผิดพลาด นำพาความสับสนที่ทำให้เกิดความว้าวุ่น (ใจ) ทั้งเขา และเธอ "กรี๊ดดดด~" โดนัทหวีดร้องเสียงลั่นหลังจากที่ลืมตาตื่นแล้วเห็นว่ามีใครอีกคนนอนหันหลังให้กับเธออยู่ "โอ๊ย จะร้องทำไม คนจะหลับจะนอน" เดลที่นอนอยู่ข้างๆค่อยๆบิดตัวหันมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว โดนัทที่เห็นหน้าของเขาก็ถึงกับเบิกตากว้างตกใจร้องกรี๊ดเสียงดังขึ้นอีกครั้ง "อะไรของเธอ...เห้ย" เดลที่หันมาเห็นโดนัทที่เป็นรุ่นน้องที่มหา'ลัยก็ตกใจรีบดีดตัวนั่ง ก่อนที่เขาจะเป็นคนเปิดคำถาม "โดนัทมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" "พี่นั่นแหล่ะทำอะไรหนู" เธอถามกลับ เมื่อคืนเขาทำอะไรไปบ้างวะ เนื้อตัวถึงได้เปลือยเปล่ากันทั้งคู่แบบนี้ แล้วแม่สาวพริตตี้ที่เขาดีลกลับมาด้วยเมื่อคืนหล่ะ หายไปไหน ทำไมถึงกลายเป็นสาวรุ่นน้องสาวไปได้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ "พี่...จำไม่ได้" เขาบอกเสียงแผ่ว ก่อนจะมองไปรอบๆห้อง อย่างแรกที่เขามองหาก่อนเป็นอันดับแรกเลยคือถุงยาง เขาป้องกันหรือเปล่าเมื่อคืน แล้วยังมาแก้ผ้ากันทั้งคู่แบบนี้คงไม่ใช่แค่นอนจับมือกันแน่ๆ "พี่มองหาอะไร" โดนัทเห็นเขามองรอบๆแล้วก้มลงไปที่พื้นด้านล่างก็นึกสงสัยเลยถาม "ถุงยาง" เธอหูผึ่งทันทีที่ได้ยินคำว่าถุงยาง อย่าบอกนะว่าเขาจะ... โดนัทรีบดึงผ้าห่มเอามาพันตัวแล้วลุกลงจากเตียงจนอีกฝั่งไม่มีอะไรปกปิดตัวเลยสักชิ้น ทำให้เธอที่ยืนอยู่เห็นแก่นกายใหญ่ของเขาที่มันเหี่ยวแห้ง "กรี๊ดดดด ไอพี่บ้า" "กรี๊ดทำไม...เห้ย ชิบหาย" เดลรีบเอาหมอนที่อยู่ใกล้ตัวขึ้นมาปิดตรงนั้น "ดึงผ้าห่มไปแบบนั้นพี่จะห่มอะไร" เดลต่อว่าเธอที่ยืนหันหลังไม่กล้าหันมามอง ก็แน่หล่ะ เธอเห็นของเขาหมดแล้ว "ทำไมไข่พี่ดำจัง" เอาผ้าห่มไปแล้วเธอยังจะกล้าคอมเมนต์ไข่เขาอีกหรอ ชายหนุ่มก้มหน้าลงดูว่าไข่เขามันดำอย่างที่เธอว่าหรือเปล่า "ออกจะขาวสะอาด หันมาดูดิ" เขาท้า "ไม่เอาอ่ะ ดำ สกปรก" นี่เธอมองคนหล่อๆอย่างเขาเป็นคนสกปรกเลยหรอวะ เนื้อตัวขาวสะอาดแบบนี้ เอาอะไรมาสกปรกก่อน เขาที่เห็นเธอยืนหันหลังด้วยความรู้สึกประหม่า ก็นึกอะไรสนุกๆได้ก่อนจะก้าวขาลงจากเตียงค่อยๆย่องไปหาเธอที่ยืนหันหลังให้เขาอยู่ พรึ่บ~ เขารีบไปยืนประจันหน้าเธอ ให้เธอเห็นกับตาอีกที "ตกลงขาวหรือดำ ดู" "กรี๊ด~" ผลั่ก~ "โอ๊ย~" โดนัทหวีดร้องลั่นที่เห็นแก่นกายใหญ่ห้อยโตงเตงไปมา เธอร้องตกใจเผลอถีบเข้าไปที่หน้าท้องแกร่งเต็มแรงจนเขาที่ยืนเท้าสะเอวอยู่ล้มลงไปกองกับพื้น "ทุเรศ ไอพี่บ้า" โดนัทรีบหยิบเสื้อผ้าของเธอที่กองระเกะระกะอยู่บนพื้นแล้วรีบเข้าห้องน้ำไปใส่เสื้อผ้าทันที "ไม่น่าหาเรื่องเลยกู"

หน้าตาก็หล่อเหลา เท่าที่ปั้นหยาอยู่ด้วยก็คิดว่าคงจะดูไม่ผิด ฐานะคุณไม่ใช่ธรรมดา แต่ปั้นหยาก็ยังไม่รู้หรอกนะว่าถึงขั้นไหน จะหาผู้หญิงมานอนด้วยเมื่อไหร่ก็ได้ แต่จะบอกอะไรให้นะคะคุณฮัมดีนขา...” ปัณฑารีย์เขย่งเท้าขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้ริมฝีปากแนบชิดกับใบหูฮัมดีน “ถึงปั้นหยาจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีนัก แต่ก็รักตัวเองเป็น แล้วผู้ชายอย่างคุณ ปั้นหยาไม่เลือกมาดูแลชีวิตปั้นหยาหรอกค่ะ คุณแก่และน่าเบื่อเกินไป” ปึก!! เข่าเล็กกระทุ้งขึ้นไปเตะกึ่งกลางกายใหญ่ ถึงจะไม่รุนแรงอะไรมากนัก แต่ก็ทำให้ฮัมดีนเจ็บได้ไม่น้อย “ช่วยไม่ได้นะคะคุณฮัมดีน คุณเป็นคนสอนให้ปั้นหยาทำแบบนี้เอง”

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้