ร่างกายคือเงินต้น พรหมจรรย์คือดอกเบี้ย
“โอ้ววว คุณไมค์ฉันไม่ไหวแล้วนะ” หญิงสาวนอนหายใจหอบหนักอยู่ใต้ร่างล่ำสัน เธอโดนจับพลิกตัวเปลี่ยนท่ามาหลายชั่วโมงน้ำแตกไปไม่รู้กี่รอบแต่ชายหนุ่มผู้แสนบึกบึนยังไม่เสียแม้น้ำสักหยดเดียว
“ผมจ่ายเงินให้คุณก็เพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่เหรอ” มิคาเอลตรึงมือหญิงบริการที่เขาจ่ายไปเกือบหมื่นแล้วซอยเอวต่อ เขาไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเหนื่อยหรือใกล้จะขาดใจตาย ถ้าเกมสวาทยังไม่ถึงจุดจบเธอไม่มีสิทธิ์ตาย !
“คุณไมค์ !” หญิงสาวร่างอ้อนแอ้นผวากอดชายหนุ่ม ดุ้นอันใหญ่ของเขาพาเธอไปถึงสวรรค์อีกรอบ
“ตอดซะถี่ยิบเชียวแต่ผมยังไม่เสร็จหรอกนะ” มิคาเอลยิ้มกริ่มแล้วดึงท่อนเอ็นออกมา
“อู้ววว คุณไมค์ขา” หญิงสาวโดนจับให้ยืนขึ้น แล้วเขาก็ย่อตัวลงเสียบเอ็นใหญ่ยักษ์เข้ามาอีกครั้ง
“คุณไมค์ มันลึก อู้ววว คุณไมค์ขา” ปากอวบอิ่มครางระส่ำพร่ำเรียกชื่อชายหนุ่มที่ปรนเปรอสวาทให้เธอไม่ได้หยุด
มิคาเอลกระแทกหลังของหญิงบริการชิดผนัง สองมือจับเอวคอดกิ่วไว้แน่นแล้วกระหน่ำรัวท่อนเอ็นจนหญิงสาวสั่นระริก
“คุณไมค์ ฉันเหนื่อย” ร่างบางฟุบหน้าชื้นเหงื่อลงที่ไหล่กว้าง เธอสะลึมสะลือใกล้หมดสติเต็มทีแล้ว
“ยังหลับไม่ได้” มิคาเอลจับสองขาแยกออกจากกันแล้วเสียบเอ็นเข้าไปพรวดเดียว
“คุณไมค์ขา เบาหน่อยค่ะ” หญิงสาวต่อรองแต่ก็ไม่เกิดผลอะไร ชายหนุ่มร่างใหญ่ยังคงตั้งหน้าตั้งตากระหน่ำพายุสวาทใส่เธอโดยไม่มีจังหวะพัก
“ก็อด” มิคาเอลสบถออกมาสั้นๆ แล้วชักเอ็นออกมาฉีดน้ำสีขาวข้นไปบนเนินอกของหญิงบริการ
“ออกไป” มิคาเอลล้มตัวลงบนที่นอนแล้วไล่ผู้หญิงที่เป็นทาสสวาทมาหลายชั่วโมงอย่างไร้เยื่อใย
ꕥ ꕥ ꕥ ꕥ
มิคาเอล เฟอร์นานเดซ ชายหนุ่มวัยสามสิบสามปีเขาช่ำชองในเกมรักและเชี่ยวชาญด้านธุรกิจ คนทั่วไปจะเรียกว่าไมค์แต่คนในครอบครัวจะเรียกว่ามิคกี้
ชายหนุ่มประกอบธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์เขาเป็นเจ้าของอาคาร บ้านพักและโรงแรมหลายสิบแห่งในประเทศไทย รวมถึงที่อิตาลีบ้านเกิดเมืองนอนด้วย
มิคาเอลบินไปๆ มาๆ ระหว่างไทยกับอิตาลีเพราะเขากำลังศึกษากิจการทุกอย่างของตระกูลอย่างละเอียด บิดาของเขาใกล้จะวางมือจากธุรกิจและจะยกทุกอย่างให้บริหารจัดการภายในไม่กี่ปี
ค่ำคืนนี้เขาเรียกหญิงบริการเกรดเอให้มาฟาดฟันที่ห้องสุดหรูของโรงแรมแกรนด์ คาสิโน่ มันสูงหกสิบห้าชั้นตั้งอยู่ย่านธุรกิจของกรุงเทพและเป็นแหล่งรายได้หลักของบริษัทด้วย
ชายหนุ่มผู้มีร่างกายและใบหน้าอันแสนเพอร์เฟคยังไม่มีคู่ครองหรือเจ้าของหัวใจ เขาพอใจแค่หญิงบริการรายคืนแล้วทุกอย่างก็จบลงแค่หนึ่งคืนเช่นกัน เขาเจอแต่ผู้หญิงหน้าเงินจนเอือมระอาบางทีอาจจะเข้าขั้นรังเกียจด้วยซ้ำ เมื่อเธอเหล่านั้นรู้ว่าเขาเป็นใครประกอบธุรกิจอะไร พวกเธอทั้งหลายก็พยายามเสนอหน้าเสนอร่างกายเข้ามาในชีวิตแบบสุดตัว
เกมกามทุกครั้งมีแต่ความใคร่และตัณหา ไม่มีสักครั้งไม่มีสักคนที่ขึ้นเตียงร่วมหลับนอนด้วยความเสน่หา มิคาเอลไม่รู้จักบทรักที่นุ่มนวลและเขาตราหน้าผู้หญิงทุกคนว่าหิวเงิน
เขามีเซ็กส์แทบทุกคืน งานการที่เคร่งเครียดไม่เป็นอุปสรรคต่อการออกกำลังในร่มแม้แต่นิดเพราะการได้กระแทกกระทั้นท่อนเอ็นใส่ใครสักคนมันคือการระบายความเครียดที่ดีเยี่ยม
ถึงแม้จะโปรดปรานการร่วมเพศแค่ไหนแต่มีสิ่งหนึ่งที่ผู้หญิงร่วมเตียงจากสังกัดเดียวกันรู้ดีคือห้ามจูบปากและเขาก็ไม่ใช้ปากกับจุดสงวนของใครด้วย ความจริงก็คือมิคาเอลไม่ใช้ปากในการร่วมเพศกับผู้หญิงรายครั้งเลยเพราะเขารังเกียจที่ต้องแลกน้ำลายหรือได้กลิ่นจากจุดลับที่ไม่รู้ว่าใครต่อใครไปละเลงลิ้นเอาไว้บ้าง
ใช้แค่มือหนาๆ ขยำขยี้ไปตามเนื้อตัวกับท่อนเอ็นที่กระหน่ำซอยแบบหนักหน่วงแค่นี้ผู้หญิงรายชั่วโมงก็เข่าอ่อนแทบคลานออกจากห้องกันทุกคน
“มิคกี้ อีกสองวันบินกลับมาด้วยนะพ่อนัดมิสเตอร์ฮวนได้แล้ว” บิดาโทรมาหาลูกชายกลางดึก
“ครับพ่อ ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง” มิคาเอลถามด้วยความเป็นห่วง
“ทุกอย่างปกติดีไม่ต้องกังวล เซทดี้ช่วยพ่อได้เยอะ”
เซบาสเตียน เฟอร์นานเดซ หรือเซทแต่คนในครอบครัวเรียกว่าเซทดี้คือน้องชายแท้ๆ ของมิคาเอล อายุห่างกันห้าปี เซทดี้ช่วยพ่อดูแลกิจการอยู่ที่อิตาลี ต้องมีใครคนนึงยอมเสียสละบินไปๆ มา ๆ ซึ่งพี่ชายขอรับหน้าที่ตรงนี้เองด้วยความเป็นพี่เลยไม่อยากให้น้องลำบาก การนั่งเครื่องบินนานๆ ข้ามไทม์โซนของโลกเดือนละหลายๆ ครั้ง ไม่ใช่เรื่องสนุกเลย
“พักผ่อนได้แล้วมิคกี้ ดึกป่านนี้แล้ว” บิดาพูดเสียงแข็งๆ แล้ววางไป ด้วยความที่ทั้งบ้านมีแต่ผู้ชายการแสดงความรักจึงออกมาในแบบทื่อๆ ตรงๆ
มารดาของมิคาเอลจากโลกไปด้วยโรคมะเร็ง สามหนุ่มแห่งตระกูลเฟอร์นานเดซเศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างมาก มิคาเอลรักและผูกพันกับมารดามาตั้งแต่เด็กเธอเป็นหญิงสาวตัวเล็กๆ ที่แสนใจดีและอ่อนโยน แม่กับป้าดวงเป็นผู้หญิงที่กอด หอมแก้ม นอนตักได้อย่างสนิทใจและมีความสุขที่สุด เขาไม่เคยรู้สึกสบายใจกับการแนบชิดแบบอบอุ่นกับผู้หญิงคนไหนก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
“เมื่อเจอคนที่รัก ลูกก็จะรู้สึกเอง” นั่นคือคำที่มารดาของมิคาเอลกล่าวไว้
“เชิญจ้ะ ตามสบายนะ” กอบสุขบอกด้วยเสียงสั่นๆ เพราะดำรงไม่ได้มาคนเดียวแต่พาเพื่อนมาอีกสองคน “คุณกอบจำเรื่องที่เคยบอกผมได้ไหมครับ” ดำรงถาม “จำได้จ้ะ เรื่องนั้นใช่ไหม” “คุณกอบต้องพูดให้ชัดเจนนะครับ กระซิบบอกผมคนเดียวก็ได้เพราะทุกอย่างจะเกิดขึ้นเพียงทางเดียวเท่านั้นคือคุณกอบยินยอม” “ฉันอยาก xxx” กอบสุขสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วเชิดหน้าบอกอย่างมั่นใจ เธอต้องการมันและไม่ใช่เรื่องผิดบาปใดๆ ที่ผู้หญิงอยากทำแบบนี้ หากมันไม่เดือดร้อนใคร ทำไมจะทำไม่ได้ เพื่อนๆ ของดำรงไม่รีรอเมื่อคนชวนมาพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต
♡ แรกๆ ก็เอ็นดู หลังๆ ก็อยากให้ดูเอ็น ♡ บางส่วนจากนิยาย: กิตตินอนมองเอมิลี่แต่งตัวอย่างเพลิดเพลินแล้วความคิดซุกซนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่อยากให้เธอใส่เสื้อผ้าเลยให้ตายสิ อยากถอดเสื้อจัง อยากถอดกางเกงด้วย ชุดชั้นในก็ไม่ต้องใส่หรอกบดบังของสวยๆ ทำไม “แล้วพี่โก้ไม่แต่งตัวเหรอคะ” “แต่ง … แต่งครับ รอเดี๋ยวเดียวนะ” กิตติต้องหยุดความคิดฟุ้งซ่านลงก่อน “พี่โก้ไม่อยากไปใช่ไหมคะ” เอมิลี่เดินกลับไปหาคนที่ยังไม่ลงจากเตียง “อยากครับ ไปสิไปกันเลย พี่แต่งตัวอึดใจเดียวก็เสร็จแล้ว” “ไม่จริงหรอกค่ะ ทำอยู่ตั้งนานกว่าพี่โก้จะเสร็จ” คำเตือน: มีการสูญเสีย มีเหตุการณ์สะเทือนใจ
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
เจียงซุ่ยแต่งงานกับยู่จินเฉินมาเป็นเวลาสามปี เธอยอมทำงานบ้านทุกอย่างเพื่อเขา ทั้งซักผ้า ทำอาหาร และถูพื้น แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หัวใจของเขาสลายลงได้ เธอเริ่มตระหนักและตัดสินใจหย่ากับผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจมาเป็นเวลาสามปี เพื่อให้เขาได้ไปอยู่กับผู้หญิงที่เขารักจริง หลังจากที่เธอหย่าแล้ว คนในแวดวงไฮโซล้วนรอดูเรื่องตลกของเธอและล้อเล่นกับเธอว่า"เจียงซุ่ย ทำไมถึงหย่ากับคุณยู่น่ะ" เจียงซุ่ยยิ้ม"เพราะฉันจะกลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลไง ผู้ชายอย่างเขาไม่คู่ควรกับฉันหรอก" อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเชื่อคำพูดของเธอ วันรุ่งขึ้น ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในโลกปรากฏตัวในข่าวและกลายเป็นว่าเป็นภรรยาเก่าขอยู่จินเฉินด้วย ทุกคนล้วนตกตะลึงไปหมด เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้งหลังจากการหย่าร้าง ยู่จินเฉินมองไปที่ผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดคนนั้นซึ่งกำลังถูกรายล้อมไปด้วยหนุ่มหล่อไฮโซมากมาย ใบหน้าของเขาก็มืดมนลงทันที "คุณเจียง คุณรวยขนาดนี้ ควรหาแฟนที่มีฐานะเสมอกันสิ อย่างผมนี่ ผมยอมให้ทุกอย่างที่ผมมีให้คุณนะ"
"ทำไม นอนกับผมมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอคุณถึงได้กลัวว่าผมจะทำอะไรคุณอีก ผมรุนแรงกับคุณหรือยังไง งั้นผมคงต้องรีบทำใหม่เพื่อแก้ตัว" "คุณหมอ!" เมรีญาหันไปจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง พร้อมกับตำหนิเขาในใจที่กล้าพูดเรื่องแบบนั้นออกมาอย่างหน้าไม่อาย "ว่าไง ตอบมาสิว่าผมทำให้คุณไม่ประทับใจหรอถึงต้องตั้งเงื่อนไขบ้าๆ นี้ขึ้นมา" เวทัสถามด้วยค วามโมโห ถ้าเป็นสองข้อแรกเขาพอเข้าใจและรับได้ แต่สำหรับข้อสามต่อให้เขารับปากเธอตอนนี้ในอนาคตเขารู้ตัวดีว่าคนอย่างเขาต้องผิดสัญญาแน่นอน เขาไม่มีทางห้ามใจตัวเองไม่ให้ยุ่งกับเธอได้! "ทำไมคุณมันเข้าใจอะไรยากแบบนี้ ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันไม่อยากนึกถึงเรื่องพวกนั้นอีก" หญิงสาวพยายามอธิบายกับชายหนุ่มด้วยเหตุผล แม้จะรู้ดีว่าคนข้างๆ เริ่มไม่มีเหตุผลกับเธอแล้ว "ผมไม่สัญญา" เวทัสตอบกลับทันทีพร้อมกับสต๊าทรถออกจากโรงแรมด้วยความไม่พอใจ
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"