ดาริน สาวน้อยวัยใสที่เข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านสามีใหม่ของป้า ชีวิตที่กำลังดำเนินไปได้ด้วยดีตามวัยของเธอ กลับพลิกผันต้องแต่งงานกับลูกชาย ทายาทคนเดียวของตระกูล เพราะความเมา... เรื่องราววุ่นวายเกิดขึ้นเมื่อว่าที่เจ้าบ่าว กลับถูกใครบางคนวางแผน ฆาตกรรม ชีวิตหลังกลับมาจากความตายของเขา กลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน การแต่งงาน และเธอ...ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการอีกต่อไป การสืบหาความจริง การแก้แค้น และเรื่องของหัวใจ..จะสามารถดำเนินไปพร้อมๆกันได้หรือไม่...ในเมื่อหัวใจของเขา...ไม่ใช่หัวใจดวงเดิมอีกต่อไป

บทที่ 1 บทนำ

บทนำ

ดาริน…ถูกปลุกให้ตื่นด้วยบางอย่างที่กระตุกถูไถอยู่ช่วงบั้นท้ายและการสัมผัสรบกวนบริเวณอกสวยด้วยมือของใครบางคนพร้อมเสียงครางในลำคอที่เบาจน คล้ายกระซิบอยู่ข้างใบหูงามของเธอ สาวสวยพยายามปรือตาหนักๆขึ้นและกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องคุ้นเคยนี้ดารินจำได้ทันที คือ ห้องของ “ภากร” ทายาทคนเดียวของเจ้าของบ้านหลังนี้ที่เธอมาขออาศัยอยู่ในช่วงหลายปีมานี้ แรงบีบเค้นหน้าอกที่แรงขึ้นทำให้เธอสะดุ้งจนต้องเอียงตัวเพื่อดูให้แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“พี่ภาค” กรี๊ดดดดดดดด

เสียงกรีดร้องที่ดังพอทำให้อีกคนตื่นจากภวังค์ กายเปลือยเปล่าล่อนจ้อนของทั้งคู่ที่กอดก่ายกันอยู่นั้นแทบจะผละออกจากกันทันทีเมื่อสบสายตากัน ความงุนงงตกใจแล่นเข้ามาในหัวของชายหนุ่ม เขาทำหน้าอย่างกับเห็นผี พยายามขยี้ตาและหันมองไปรอบๆ ตัว เพื่อเรียกสติให้ตัวเอง

“นี่มัน เกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้… ไม่สิฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง”

ชายหนุ่มพึงพำออกมาขณะที่สายตายังจับจ้องไปที่สาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้มร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าไม่วางตา…และจ้องมองเลื่อนต่ำลงไปถึงอกตูมนั่น รอยจ้ำแดงทั่วหน้าอกสวยนั้น นั่นเป็นหลักฐานชี้ชัดว่าเมื่อคืนต้องมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งคู่

ดารินที่กำลังจ้องชายหนุ่มคุ้นเคยตรงหน้าได้สติรีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือยของตัวเอง และหันหลังให้ชายหนุ่มด้วยความเขินอายทันที ขณะที่สมองก็เริ่มทบทวนความจำถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ทำไมเธอถึงได้มานอนอยู่ที่นี่และมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ยิ่งคิดน้ำตาก็เริ่มไหลอาบพวงแก้มงาม สาวน้อยจำอะไรไม่ได้เลยกับเรื่องเมื่อคืน

ก๊อก ก๊อก ก๊อกกกก ปัง ปัง เสียงเคาะประตูดังขึ้น ที่จริงแล้วมันมันดังคล้ายจะพังประตูเข้ามาเลยล่ะ

“เมย์ อยู่ในนั้นหรือเปล่าลูก แกไปเอากุญแจสำรองมาซิ! ฉันได้ยินเสียงลูกสาวฉันร้องมาจากห้องของคุณภาค ต้องเป็นยัยเมย์แน่ๆ ” สาวสวยวัยกลางคนหันมาออกคำสั่งกับสาวรับใช้ในบ้าน

“ค่ะ คุณผู้หญิง” สาวใช้รับคำและรีบวิ่งไปเอากุญแจสำรองของบ้าน ไม่นานเกินรอหล่อนก็วิ่งกลับมาพร้อมพวงกุญแจพวงใหญ่

เสียงคนหลายคนโหวกเหวกอยู่หลังประตูนั่น คล้ายจะพังประตูกันเข้ามา ทั้งคู่หันมาสบตาเลิ่กลั่กกันอีกครั้ง เมื่อแน่ใจแล้วว่าคนหลังประตูบานนั้นไขกุญแจเข้ามาได้ ดารินรีบแทรกตัวมาด้านหลังของชายหนุ่มเพื่อหาที่กำบังร่างเปลือยเปล่าของตน พร้อมซบหน้าลงกับแผ่นหลังกว้างของเขา

แกรกกก เสียงประตูเปิดออก พร้อมกับเจ้าของเสียงโหวกเหวกนั่นถลาตัวเข้ามาทันที โดยคนอื่นๆ อีก 4-5 คน ยังยืนอยู่ด้านนอก ไม่กล้ามองเข้ามาตรงๆภายในห้องของชายหนุ่มแม้จะอยากมองก็ตาม

“ยัยเมย์ คุณภาค โอ้ยยยฉันจะเป็นลม นี่คุณทำอะไรลูกสาวน้าคะ” หญิงวัยกลางคนเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องของภากร ด้วยสีหน้าตกใจสุดขีดกับภาพตรงหน้า และไม่คิดว่าจะมีวันนี้

“แม่….โวยวายอะไรแต่เช้าคะ กะจะปลุกคนทั้งบ้านเลยหรือไง”เสียงแหลมนั่นโวยวายอยู่ด้านหลังของโฉมลดา ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างหันมองตามเสียงแหลมนั่น

“คุณเมย์”

“ยัยเมย์ ถ้าแกอยู่ตรงนี้แล้วนั่นใครที่อยู่กับคุณภาค อย่าบอกนะว่านั่น…”

อ่านต่อ