"เจได หลิวว่า..เราเลิกกันดีมั้ย" "หื้มม??" "คือหลิวคิดว่าเราเลิกเป็นแฟนกันแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม..ได้มั้ย" "ทำไมวะ" "คือ..หลิวรู้สึกอึดอัดอ่ะน่ะ" "อึดอัด??" "อื้มมม"
ต้นหลิว...
"เจได หลิวว่า..เราเลิกกันดีมั้ย"
"หื้มม??"
"คือหลิวคิดว่าเราเลิกเป็นแฟนกันแล้วกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม..ได้มั้ย"
"ทำไมวะ"
"คือ..หลิวรู้สึกอึดอัดอ่ะน่ะ"
"อึดอัด??"
"อื้มมม"
"ฉันทำให้เธออึดอัดงั้นเหรอ"
"คือหลิวก็ไม่รู้ว่าเพราะเจไดหรือเพราะตัวหลิวเอง แต่หลิวคิดว่าเราสองคนเหมาะที่จะเป็นเพื่อนกันมากกว่ามันสบายใจกว่า"
"แน่ใจแล้วใช่ไหม"
"อื้มม หลิวคิดมาหลายวันแล้ว"
".........."
"เจไดอย่าเงียบแบบนี้สิ หลิวรู้สึกไม่ดีเลย"
"เธอเป็นคนมาบอกเลิกแต่กลับพูดว่ารู้สึกไม่ดีแล้วเธอคิดว่าฉันจะรู้สึกยังไง"
"เจได><"
"เอาล่ะในเมื่อเธออยากเลิกฉันก็ยอมเลิก"
"แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ยหลิวยังอยากให้เราเป็นเพื่อนกันอยู่นะ"
"อืม"
"เราสองคนยังไปไหนมาไหนด้วยกันได้เหมือนเดิมใช่ไหม ไปกินข้าว ดูหนัง ช็อปปิ้ง"
"อืมได้"
"เย้ ๆ ขอบคุณนะเจได^^"
"แต่..."
"แต่อะไรเหรอ"
"แต่ถ้าวันหนึ่งฉันมีแฟนใหม่ ฉันคงไปไหนมาไหนกับเธออีกไม่ได้เพราะฉะนั้นเราต้องมาตกลงทำความเข้าใจกันก่อน"
"แฟน..ใหม่เหรอ" ทำไมฉันรู้สึกใจหายเมื่อได้ยินคำว่าแฟนใหม่จากปากของเจไดล่ะ
"อืมแฟนใหม่"
"เจไดจะหาแฟนใหม่แล้วเหรอ"
"ฉันหมายถึงในอนาคต เธอเองก็เหมือนกันถ้าเธอมีแฟนใหม่แฟนใหม่เธอก็คงไม่ชอบให้เธอไปไหนมาไหนกับแฟนเก่าอย่างฉันเหมือนกัน ว่าไง เข้าใจใช่ไหม"
"อืมเข้าใจ" ฉันตอบตกลงไปทั้งที่ยังมึนๆงงๆ
แต่ใครจะรู้ว่าการตัดสินใจบอกเลิกกับเจไดในวันนั้นมันจะทำให้ฉันเจ็บมาจนถึงทุกวันนี้