7Leaders จ้างฟรีแลนซ์ให้ได้รัก เล่มที่ 1 ของซีรี่ย์

เมื่อการพบกันของทั้งสองคนเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญถึงสองครั้ง แต่ก่อให้เกิดความรู้สึกอันลึกซึ้งขึ้นได้ตั้งแต่ครั้งแรก อาทิตย์ นักธุรกิจหนุ่มหล่อไฟแรง ชายผู้ไม่เคยมีความรัก ชีวิตมีเพียงการทำงานเป็นใหญ่ แต่เมื่อเขาได้มาพบกับ มิสซี่ เลขาคนใหม่ สาวน้อยน่ารัก หน้าตาสวยคม แถมมีจิตใจดีจนคนรอบข้างต่างให้ความสนใจ และนับรวมอาทิตย์ด้วยนั่นเอง ชายหนุ่มกลับกลายเป็นคนวิ่งไล่ล่าความรัก เมื่อได้พบเจอกับเธอคนนี้ เขาคิดอยากเอาชนะหัวใจของเธอ แต่เพราะไม่เคยผ่านการมีความรักมาก่อน ชายหนุ่มจึงไม่รู้วิธีการแสดงออกมากนัก เขาใช้วิธีการเข้าใกล้ประชิดตัวของหญิงสาวมากเกินไป จนทำให้มิสซี่อึดอัดใจและคอยหลบเลี่ยงการอยู่ใกล้ชิดกับเขา และนั่นยิ่งทำให้อาทิตย์เกิดร้อนใจเพียงเพราะการกระทำของหญิงสาว แล้วแบบนี้ชายหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เขาจะเอาชนะหัวใจของหญิงสาวและเปิดใจของเธอให้หลงรักกับเขาได้หรือไม่

เมื่อรักแรกพบของผมเป็นเพื่อนร่วมรุ่นในสาขาเดียวกัน และเธอเป็นผู้หญิงที่หยิ่งผยองที่สุดที่ผมเพิ่งเคยพบเจอมาเลยก็ว่าได้ แต่ด้วยความที่ปรากฏการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมเลยสักครั้งในชีวิต นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ผมได้ค้นพบว่าตัวเองเป็นคนที่…ตกหลุมรักของแปลก!! ไม่ผิดหรอกครับ ผมบอกว่ารักแรกของผมน่ะแปลก แปลกมากด้วย!! เพราะเธอไม่สนใจผมไม่สนใจใคร และแม้แต่โลกใบนี้ก็ดูไม่น่าสนใจสำหรับเธอ ทั้งที่ผมเป็นคนที่ใช้ได้คนหนึ่ง เรียกได้ว่าฮอตพอสมควร ผู้หญิงทั้งคณะทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ตามกรี๊ดกันไม่หยุด มีก็แต่เธอนั่นแหละที่ไม่สนใจ!! ทำเอาผมว้าวุ่นไม่หยุดเลยทีนี้ จะตัดใจก็ทำไม่ได้!! จะเดินหน้าจีบก็ยากเย็นแสนเข็ญ!! …… ฟุบ! แต่ผมมือไวคว้าเอวเล็กเข้ามาแนบชิด และใช้จังหวะนี้ผลักมาเฟียให้นอนราบบนโซฟา ก่อนที่ผมจะจัดท่าขึ้นคร่อมทั้งตัวของมาเฟียไว้อย่างง่ายดาย “ฉันชอบเธอ ฉันก็ต้องการให้เธอสนใจฉันเป็นพิเศษสิ” ผมกระซิบแผ่วเบาพรางสบตาคู่สวยที่กำลังเบิกกว้างมองผมเช่นกัน “เธอทำให้ฉันไม่สามารถมองผู้หญิงคนอื่นได้ ต้องรับผิดชอบสิครับ” ไม่เพียงแค่พูดเปล่า แต่มือไม้ผมเริ่มขยับและสำรวจบริเวณใบหน้ากับลำคอเนียนของมาเฟียไปด้วย “นี่…นายจะทำอะไร?” ทำเอาอีกฝ่ายสะดุ้งตกใจไปกับสัมผัสของผม “ถามได้ ฉันก็กำลังใช้สิทธิ์ของวีไอพีอยู่ไง” ผมยิ้มพอใจเมื่อเห็นมาเฟียเริ่มหวาดระแวงมากกว่าปกติ เพราะมันหมายความว่า…ผมเรียกร้องความสนใจได้สำเร็จแล้วยังไงล่ะ …… แต่แล้วในที่สุด! โชคชะตาก็เข้าข้างผมจนได้ เมื่อ “มาเฟีย” ผู้หญิงที่เป็นรักแรกพบของผมต้องเจอกับเรื่องยากลำบากเช่นเดียวกัน แต่เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องรัก ๆ หรอกนะ มันคือเรื่องที่เธอเองก็สุดปัญญาจะแก้ไข จนต้องลงทุนเปลืองตัวทำงานกลางคืน เพื่อแก้ปัญหาชีวิตของตัวเองไปตามยถากรรม และทันทีที่ผมได้รับรู้เรื่องราวชีวิตของเธอ ผมจึงใช้โอกาสนี้ในการเข้าถึงตัวเธอให้มากขึ้น ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเธอ จนเธอไม่สามารถปฏิเสธความช่วยเหลือของผมได้ในที่สุด!! นี่จึงเป็นสาเหตุที่ผมได้ตักตวงความสุขที่ตัวเองรอคอยมานาน ถึงสามปียังไงล่ะ!! สามปีที่ผมเฝ้ามองและแอบหลงรักเธอข้างเดียวมาตลอด และในตอนนี้! มันก็กำลังจะสิ้นสุดการรอคอยลงเสียที…

ความสุขในชีวิตของผมมีอยู่ไม่กี่เรื่องหรอก แต่เรื่องหลักๆ ที่ผมหวงแหนและเก็บไว้อย่างดีมาโดยตลอดคือ การครองตัวเป็นโสด เพราะความเป็นอิสระนี้ทำให้ผมสามารถทำอะไรก็ได้ เที่ยวผู้หญิง ดื่มเหล้ามึนเมา หาความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการ และการกระทำเหล่านั้นก็ไม่ส่งผลต่อการมีชีวิตอันแสนสงบสุขที่ครึกครื้นของผมเลย จนกระทั่ง ผมได้เจอกับผู้หญิงชื่อ ‘มิริน’ ผู้หญิงเย็นชา แข็งกร้าว บ้าพลัง แต่กลับทำให้ผมสนใจมากเป็นพิเศษ ทั้งที่ผมไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน ถึงแม้จะมีข้างกายแทบไม่ได้พักสักคืนเลยก็ตาม แล้วถ้าถามว่า สนใจเป็นพิเศษขนาดไหนกัน? ก็ถึงกระทั่งที่ผมตามไปก่อกวนมิรินทุกที่ ทุกเวลา เท่าที่ตัวเองรู้จักและสามารถเข้าถึงมิรินได้ แม้ว่ามิรินจะมีคนที่ตัวเองรักอยู่แล้วก็ตาม แต่นั่นก็ไม่ทำให้ผมยอมลดละความพยายามในการแทรกซึมหัวใจเย็นชาของมิรินได้เลย ต่อให้มีคู่แข่งที่มิรินล็อกมงไว้แล้ว ผมก็จะทำตัวเป็นมงกุฎอีกอันที่ในสักวันจะสามารถครอบครองราชินีน้ำแข็งคนนี้ได้อยู่ดี!! .... “ไร้สาระ” ล้มเหลวทันทีเลยเห็นไหมล่ะ “หรือเธอกลัว?” แต่ยังไงก็ต้องลองทุกวิธี “เรื่องไร้สาระแบบนี้ไม่น่าทำให้เธอกลัวได้นะ จะเป็นการแข่งขันหรือพนันและไม่ว่าจะเป็นเกมอะไร ก็คือการหาผู้ชนะอยู่ดี เธอบอกว่ามันไร้สาระ แสดงว่ามันง่ายหรือไม่ก็กลัว กลัวว่าจะแพ้ก็เลยทำทีไม่รับข้อเสนอ แบบนั้นใช่ไหมล่ะ?” เหมือนจะได้ผล หรือเปล่านะ… “ฉันไม่ได้กลัว แต่มันไร้สาระ แล้วอีกอย่าง นี่ไม่เรียกการพนันการแข่งจริงๆ” มิรินยังต่อรองและดูจะไม่ยอมตามเคย “เรียกได้หมดแหละ จะเรียกว่าเกมจีบก็ได้ ถ้าเธออยากให้มันดูมีสาระขึ้นมาหน่อย” คำพูดแลดูจริงจังแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ที่ผมรู้คนเดียว “แล้วก็อีกอย่าง ฉันก็แค่อยากเอาคืนไอ้อาชิไปด้วย ถ้าฉันจีบเธอมันจะรู้สึกยังไง แล้วถ้าเธอหันมาสนใจฉัน มันจะแสดงท่าทียังไง เธอไม่อยากรู้เหรอ?” ผมเหลือบมองใบหน้าสวยที่เริ่มแสดงสีหน้าสนใจ . . . “ตกลง” และคำตอบที่พึงใจสำหรับผม ก็ลอดจากปากหนัก ๆ ของมิรินออกมาจนได้ .... และแล้วโอกาสที่ผมเฝ้ารอคอยก็มาถึง เมื่อมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นโดยไม่คาดฝัน ทำให้ผมสามารถเข้าใกล้มิรินได้ในที่สุด แม้ว่าครั้งนี้การเข้าใกล้กันระหว่างเราสองคนจะเป็นเพียงการเล่นเกมก็ตามที แต่ว่า! นี่แหละสิ่งที่ผมต้องการ!! เพราะต่อให้มิรินจะยังรักและสนใจผู้ชายคนอื่นมากกว่าผมยังไงก็เถอะ แต่ผมก็มีสิทธิ์ขาดในตัวมิรินมากกว่า เพราะการเล่นเกมที่ว่านั่นคือ เกมจีบ ที่เราสองคนมีกฎในการเล่นที่ถูกอกถูกใจผมเหลือเกิน คือมิรินต้องเป็นแฟนกับผมยังไงล่ะ!! .... มิรินครางเสียงแผ่วเบา มือเล็กเปลี่ยนมาจิกที่ต้นแขนของผม สายตาหวานเยิ้มที่ผมพึ่งเคยเห็น มองสบเข้านัยน์ตาผมไร้ซึ่งอาการเขินอาย แต่ไหงกลายเป็นผมซะเอง ที่แอบเขินอายสายตาคู่นั้น (คงเพราะความชอบสินะ) และด้วยความหวานเยิ้มนั่นเอง ทำให้ผมเริ่มมีอาการกระตุก เหมือนกำลังจะใกล้ฝั่งเข้าเต็มที ผมจึงหยุดชะงักไว้และทำทีเปลี่ยนท่าต่อไป ผมจับร่างเปลือยเปล่าของมิรินพลิกคว่ำด้วยสองมืออย่างง่ายดาย มิรินไม่มีท่าทีแปลกใจ ยังมีอารมณ์ความต้องการอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกับผม ซึ่งไม่คิดว่าจะอยู่ได้นาน แปลกใหม่อีกเรื่องแล้วสิ ปกติผมควบคุมมันได้ดีเลยนี่ แต่คราวนี้กับยากเย็นกว่าปกติแฮะ (หรือเป็นเพราะผมชอบมิรินงั้นเหรอ?) .... ในที่สุด! ผมก็ได้ครอบครองผู้หญิงที่ตัวเองเริ่มตกหลุมรักเข้าทีละนิดแล้ว แต่ถึงแม้โอกาสมากมายจะเข้าข้างผมยังไงก็เถอะ ดูท่าว่ามิรินก็ยังจะสนใจผู้ชายคนนั้นอยู่ดี แล้วแบบนี้จะไปมีประโยชน์อะไรถ้าได้ตัวแต่ไม่ได้หัวใจ… แต่ไม่ว่ายังไงซะ!! ผมก็ต้องชนะหัวใจเย็นชาแถมมีคนอื่นอยู่ในนั้นให้ได้นั่นแหละน่ะ!!! ต้องเป็นผมคนเดียวเท่านั้นที่ได้ครอบครองทั้งหมดของมิริน!!!

ฝันร้ายที่ผมต้องเผชิญซ้ำๆ ในทุกค่ำคืน จากเหตุการณ์เมื่อนานมาแล้ว แต่ฝันร้ายยังเกาะกินจิตใจของผมให้รู้สึกผิด ดังนั้น การจัดการวางแผนชีวิตของผมจึงสำคัญและมันไปได้สวย จนกระทั่ง ‘เนริ’ ยัยจิ้งจอกเจ้าเล่ห์จอมตื๊อ ได้แทรกซึมเข้ามาในชีวิตผม ตามติด ตามจีบ ตามตื๊อ แถมเจอกันครั้งแรกก็จู่โจมจูบผมต่อหน้าพวกน้องๆ ผมอีก น่าอายไม่พอยังเจ็บใจที่โดนผู้หญิงกระทำโดยไม่เต็มใจ แต่ยิ่งหนี ยิ่งผลักไส ผมยิ่งได้เจอ และการเจอกันของเราสองคนดันกลายเป็นเรื่องเป็นราว ผมได้รู้ความลับบางอย่างเกี่ยวกับเนริ และอาจจะเป็นเหตุผลที่เนริตามราวีชีวิตผมก็เป็นได้ ทำให้ผมเข้าไปพัวพันและได้เจอกับศัตรูเก่า แต่เรื่องที่ทำให้ผมเป็นเดือดเป็นร้อนมากกว่าการเจอศัตรูเก่าก็คือ ผมเริ่มสนใจเนริถึงขั้นยอมตกลงเป็นแฟน!! ..................... ครั้งนี้เนริไม่หลับตาเหมือนครั้งก่อน ผมผละจูบเพื่อมองใบหน้าของเนริที่ในเวลานี้เซ็กซี่เย้ายวนสุดๆ ที่ดื่มเหล้ามาเพราะต้องการสู้กับผมสินะ เห็นยกหมดแก้วเลยด้วยนี่ ผมยังลูบไล้ร่างบางไม่หยุด และตอนนี้คงได้เวลาแล้ว ผมลุกจากเตียง ถอดกางเกงตัวเองและไม่ลืมหยิบถุงยางในกระเป๋ากางเกงเพื่อเตรียมพร้อม เนริจ้องมองการกระทำของผมโดยไม่มีเสียงเล็ดลอดหรือการเคลื่อนไหวใดๆ ดวงตากลมโตก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นสายตาแหลมคม ที่กำลังมองสำรวจรูปร่างหนากล้ามแน่นของผม โดยไม่มีความเขินอายหลงเหลืออยู่อีก ผมยิ้มพอใจกับสายตาหื่นของเนริ ไม่แน่ใจว่าเนริจะเป็นยังไงหลังจากที่มีเซ็กซ์กับผมไป บอกตามตรงนะ ผมรู้สึกว่าเนริใช้ผมเป็นเครื่องมือเพื่อเปิดทาง แต่หวังว่าการเดาสุ่มของผมจะไม่ตรงหรอกนะ “ฉันพร้อมแล้ว” เนริกระซิบบอกผม ขณะที่ผมกลับขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง “พี่หล่อจัง” นิ้วเรียวไล้สัมผัสใบหน้าผมแผ่วเบา ..................... เรื่องราวของผมกับเนริดูจะไม่ซับซ้อนอะไร แต่ทำให้ผมหลุดจากวงโคจรเดิมในชีวิตที่เคยวางแผนไว้อย่างดี เนริเข้ามาปั่นป่วนจนเกิดเรื่อง เมื่อผมเริ่มโลภมากและไม่ได้ต้องการเพียงสถานะปลอมๆ ที่ตกลงกัน แต่แล้ว... ก็มีเหตุการณ์ที่เปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตผม นั่นคือ เนริทิ้งผมไป!! ไม่ว่าเหตุผลของการทิ้งผมไว้ข้างหลังคืออะไร แต่คิดเหรอว่า... คนอย่างผมจะยอม ในเมื่อเข้ามาทำให้ผมรู้สึกได้แล้ว ก็ต้องรับผิดชอบสิ!! เรื่องราวของฮานกับเนริจะมีเรื่องให้ต้องลุ้นและน่าติดตามแค่ไหน เข้าไปอ่านนวนิยายเรื่อง ‘7 leaders สลับมัดใจ คู่รักเจ้าแผนการ’

" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "

“ท่านผู้อำนวยการคะ ทางทีมสำรวจแจ้งว่าคนไม่เพียงพอที่จะเข้าไปเก็บตัวอย่างพันธุ์พืชในป่าเมืองเหอหนานค่ะ” ซูเจิน ที่ได้ยินก็หูผึ่งทันที เธอนั่งทำการอยู่ในห้องวิจัยตั้งแต่เรียนจบ ถึงตอนนี้ก็สี่ปีได้แล้ว ผู้อำนวยที่เข้ามาตรวจงานวิจัยล่าสุด ก็มองไปรอบห้อง เพื่อดูว่ามีใครต้องการเสนอตัวไปทำงานในครั้งนี้หรือไม่ แต่หลายคนที่เขามองไป ต่างหลบสายตาของเขา จะมีใครอยากออกไปเสี่ยงอันตราย เดินป่าขึ้นเขาให้เหนื่อยสู้นั่งทำงานในห้องปรับอากาศเย็นๆ ดีกว่า เมื่อไม่มีใครคิดจะเสนอตัว เขาจึงได้สอบถามหาผู้ที่สมัครใจทันที “มีใครอยากจะอาสาไปไหม” ไว้กว่าความคิด ซูเจินยกมือขึ้น “ฉันค่ะ” เพื่อนสนิทรีบดึงเสื้อของเธอเพื่อจะห้ามปราม “จะบ้าหรอ เธอไม่เคยไปสักครั้ง ไม่รู้หรือว่างานนี้เสี่ยงแค่ไหน” เสียงกระซิบของเสี่ยวชิง เอ่ยลอดไรฟันออกมา เมื่อปีที่แล้ว ที่ทีมสำรวจเดินทางเข้าไปที่ป่าเหอหนาน พื้นป่าที่ไม่อาจสำรวจได้อย่างทั่วถึง สร้างความท้าทายให้เหล่านักพฤกษศาสตร์จากทุกองค์กร แต่ไม่ว่าจะส่งเข้าไปกี่ครั้งก็ไปไม่ถึงป่าชั้นกลางเสียที แม้จะใช้เทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเข้าช่วยเพียงได้ ก็สำรวจได้เพียงป่าชั้นนอก แถมยังพาชีวิตคนไปทิ้งอีกนับไม่ถ้วน ปีนี้ทางองค์กรของซูเจิน หยิบโครงการสำรวจป่าเหอหนานขึ้นมาใหม่ แต่กว่าจะหาทีมสำรวจได้ครบคนก็กินเวลาไปหลายเดือน ถึงตอนนี้คนก็ยังไม่พอจนต้องมาถามหาจากทีมวิจัยให้ช่วยเหลือ “คุณอยากไปจริงหรือ” เขาเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง “ค่ะ ฉันอยากลองทำงานนี้” ซูเจินยิ้มออกมา “ได้ อีกสองวัน คุณก็เตรียมตัวให้พร้อม” เมื่อมีคนเสนอตัวแล้ว ผู้อำนวยการก็ออกไปพบทีมสำรวจ เพื่อวางแผนการทำงาน ทั้งยังให้ซูเจินตามเขาไปเข้ารวมการประชุมในครั้งนี้ด้วย “เธอมันบ้าไปแล้ว” เพื่อร่วมงานต่างเดินเข้ามาหาซูเจิน แล้วตำหนิเธอที่กล้ายกมือเสนอตัว “เอาน่า ไว้กลับมาฉันจะเอาเรื่องสนุกมาเล่าให้พวกเธอฟัง” ซูเจินยิ้มหวานออกมา ก่อนที่จะเก็บของแล้วไปเข้าร่วมประชุมกับทีมสำรวจ สองวันต่อมาซูเจินก็แบกกระเป๋าเดินทางมาที่จุดนัดพบ เธอออกเดินทางด้วยรถตู้ขององค์กร พร้อมทีมสำรวจอีกเกือบยี่สิบชีวิต ยังดีที่เธอได้แบกกระเป๋าเพียงใบเดียว หากต้องแบกเต็นท์นอน อาหารด้วย คงได้เป็นภาระของคนอื่นอย่างแน่นอน ภายในป่าเหอหนาน น่ากลัวว่าที่ซูเจินคิดไว้เยอะ พอตะวันตกดิน หากไม่มีแสงไฟที่ทีมสำรวจนำมาด้วยคงจะมืดจนมองไม่เห็นอะไร เสียงแมลงทั้งสัตว์ป่าร้องตลอดทั้งคืน สร้างความหวาดกลัวให้กับคนที่ไม่เคยเข้าป่าสักครั้งอย่างเธอได้อย่างดี ยังดีที่เจ้าหน้าที่ผู้นำทางติดตามมาด้วยอีกหลายคน พวกเขาจึงได้อยู่ผลัดเปลี่ยนเวรยาม เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์ป่าเข้ามาถึงตัวพวกเขา หลายวันที่อยู่ในป่า ซูเจินเก็บตัวอย่างพันธุ์ได้หลายชนิด แต่ทั้งทีม ยังเดินไม่หลุดป่าชั้นนอกเลย ยังดีที่อาหารที่เตรียมมาเพียงพอให้พวกเขาอยู่ไปได้อีกหลายวัน “เอ๊ะ” เข้าวันที่เจ็ดของการสำรวจป่า ซูเจิน เห็นดอกไม้แปลกตา ที่ขึ้นอยู่ท่ามกลางพงหญ้ารก เธอจึงเดินห่างจากกลุ่มทีมสำรวจเข้าไปดูทันที เพราะไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอะไรได้ ระยะห่างที่อยู่ไกลจากพวกเขา หากร้องเรียกก็ยังได้ยินอยู่ เธอหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมา พร้อมทั้งจดรายละเอียดก่อนที่จะดึงต้นไม้เก็บเข้าถุงเก็บตัวอย่างที่เตรียมมา แต่เมื่อมือของซูเจินสัมผัสไปที่ดอกไม้ เธอก็ต้องตกตะลึง เหมือนมีกระแสไฟวิ่งผ่านปลายนิ้วไปจนทั่วทั้งตัว “โอ๊ยย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดของซูเจิน เรียกความสนใจให้คนทั้งหมดรีบวิ่งมาทางที่เธออยู่ ซูเจินเห็นเพียงแสงสีขาวที่สว่างวาบไปทั่ว แล้วภาพตรงหน้าของเธอก็ดำมืดลง

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

หยางซูมี่บุตรีคนโตแห่งจวนเสนาบดี จำต้องแต่งเข้ามาเป็นพระชายาของอ๋องทมิฬตามบัญชาของฮ่องเต้แต่ในเมื่อนางแต่งเข้ามา สามีเฉยชา ไม่สนใจนาง ทั้งยังแต่งชายารองเข้ามา ทำไมนางต้องเอาชีวิตไปผูกกับเขาด้วย