แนวขายแม่ให้เพื่อน วางแผนให้ผู้ชายมาเอากับแม่แล้วแอบดู แม่เป็นโรคซึมเศร้า ลูกสาวจึงรักษาด้วยการทำให้แม่ติดเซ็กซ์ ผลคือแทนที่แม่จะฆ่าตัวตายเลยกลายเป็นเสพย์ติดผู้ชายแทน
แนวขายแม่ให้เพื่อน วางแผนให้ผู้ชายมาเอากับแม่แล้วแอบดู แม่เป็นโรคซึมเศร้า ลูกสาวจึงรักษาด้วยการทำให้แม่ติดเซ็กซ์ ผลคือแทนที่แม่จะฆ่าตัวตายเลยกลายเป็นเสพย์ติดผู้ชายแทน
วางแผนให้แม่โดน
ตอน คำปรึกษาจากผีโสเภณี
แสงตะวันยามเย็นสาดส่องเข้ามาในห้องผู้ป่วยวีไอพี
เด็กสาวในชุดนักเรียนกำลังก้มหน้าร้องไห้กระซิก สองมือน้อยปิดตาแดงก่ำเอาไว้
เบื้องหลังสาวน้อยวัยสิบแปดคือเรือนร่างอิ่มขาวนุ่มนิ่มของสาวใหญ่ที่กำลังนอนหลับตาอยู่บนเตียง
แขนมีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยางเต็มไปหมด ใบหน้าซีดเผือดไร้เลือดยังคงดูอิ่มสวยราวกับนางเอกละครแนวตบตีแย่งผัวแย่งเมีย
ตุบ! ๆ ๆ สาวน้อยเดินหนีจากหน้าต่างกลับมานั่งที่โซฟา ล้วงเอาสมุดจดบันทึกส่วนตัวจากกระเป๋านักเรียนออกมาเขียนบันทึก
ขณะที่มือน้อยวาดปากกาบนแผ่นกระดาษปากสีชมพูก็เอ่ยตามคำเขียนเบาๆ
"เป็นอีกครั้งแล้วที่แม่ของฉันฆ่าตัวตาย
ยังดีที่มีคนในออฟฟิศของแม่มาเห็นเข้าก่อน
อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดีๆให้จด ถึงพ่อตายไปแล้วแต่ก็เป็นข้าราชการ แม่จึงได้รับสิทธิ์รักษาฟรี
ไม่เช่นนั้นฉันก็ไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนมารักษาหล่อน คงจะต้องฆ่าตัวตายไปตามกันหละมั้งนะ คิดว่า"
วื๊ด! ๆ ๆ มือถือในกระโปรงจีบสีน้ำเงินสั่น เด็กสาววางปากกาแล้วล้วงออกมากดรับสายเพื่อนในห้อง
"ฮัลโหลเหมียว"
"เอม เมื่อไหร่จะดูผีถ้วยแก้วให้ฉันล่ะ เรื่องจะมีแฟนเมื่อไหร่น่ะ นี่ลืมไปแล้วเหรอ"
"ปะ เปล่าลืม พอดีเรามาเฝ้าแม่น่ะ" เด็กสาววัยใสตอบเพื่อน
"อ้อ แม่ไม่สบายอีกเหรอ ไม่เป็นไร ๆไว้วันหน้าก็ได้" เหมียวตอบแล้ววางสายไปดื้อๆ
ตื๊ด! ๆ ๆ ๆ
"จริงสิ! ดูผีถ้วยแก้วได้นี่นา" เอมตาโตเมื่อนึกถึงงานอดิเรกของเธอออก
เธอรีบกดโทรหาเพื่อนรักในห้อง เขาชื่อว่าต้น เป็นเพื่อนชายตัวใหญ่ที่พึ่งพาได้ บ้านอยู่ใกล้กันและเล่นด้วยกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล
"ต้น มาเฝ้าแม่ฉันหน่อยสิ" เอมเอ่ยด้วยน้ำเสียงแห่งความหวัง
"นี่แม่เธอเอาอีกแล้วเหรอ" ต้นบ่น
"อือ ครั้งนี้ไม่สาหัสหรอก แค่นอนเติมน้ำเกลือ รีบมานะ ฉันจ้างเฝ้าคืนละห้าร้อย" เอมตอบ
"อะไรกันนี่ฉันเพื่อนแกนะ เรื่องเงินไว้ค่อยว่ากัน จะไปเดี๋ยวนี้แหละ" ต้นตอบแล้วกดวางสายอย่างรีบร้อน
ตุ๊บ! ๆ ๆ สาวน้อยสะพายกระเป๋าวิ่งออกจากห้องผู้ป่วยทั้งๆที่เพื่อนยังไม่มาเฝ้าแม่ เธอเรียกแท็กซี่กลับมายังบ้านแล้ววางกระเป๋า วิ่งขึ้นห้องนอนแล้วกางแผ่นตัวอักษรอันใหญ่เท่าหนังสือพิมพ์บนเตียง
จุดธูปหนึ่งดอก เทียนหนึ่งดอก วางเครื่องเซ่นเป็นขนมโมจิหนึ่งอันบนแผ่นกระดาษ จากนั้นเอาแก้วเหล้าใบเล็กวางลงกลางแผ่นอักษร
"ขออัญเชิญผีในบ้านนี้มาตอบคำถามด้วยเถอะ"
สาวน้อยเอานิ้วชี้กดลงบนแก้วเหล้าเล็กๆหลับตาเอ่ยคำถามต่อ
"จะต้องทำยังไงให้แม่ของฉันเลิกฆ่าตัวตาย"
"อ้อ คุณแม่ฉันชื่อหยดน้ำ"
ครื่ด! ๆ จู่ๆถ้วยแก้วที่ปลายนิ้วก็เริ่มเคลื่อนที่ไปมาบนแผ่นอักษร มันหยุดเป็นจังหวะที่ตัวหนังสือต่างๆ เอมรีบใช้มือซ้ายจดตัวอักษรลงสมุดบันทึก ไม่ถึงห้านาทีก็ได้ประโยคคำตอบ
"ต้องหาผัวให้แม่" สาวน้อยอ่านคำตอบ
"โอ้ โห ยากกว่าทำให้แม่ไม่คิดสั้นอีก จะหายังไง ตั้งแต่พ่อตายหล่อนไม่เคยเปิดใจรับใครเลย" สาวน้อยบ่น
ครื่ด! ๆ ๆ จู่ๆถ้วยแก้วบนที่นอนก็เลื่อนเองทั้งๆที่ไม่มีนิ้วคนแตะอยู่
หูย! ๆ ๆ เอมตาโตขณะก้มมองแผ่นอักษร เธอรีบจดคำตอบก่อนจะได้ความว่า
"หาคนมานอนกับแม่"
"ให้แม่มีเซ็กส์เยอะๆแล้วจะไม่อยากตายอีกต่อไป"
อื๋อ! สาวน้อยกระพริบตาปริบๆ จากนั้นรีบหยิบมือถือมากดโทรหาเพื่อนรัก
"ว่าไงเอม" ต้นรับสาย
"นายถึงแล้วใช่ไหม ฉันมีอะไรจะถาม" เอมเอ่ยอย่างตื่นเต้น
"เออถึงแล้วเพื่อน สบายใจได้ แล้วมีอะไรจะถาม" ต้นตอบ
"แกเคยมีอะไรกับผู้หญิงไหม แบบเอากันน่ะ" เอมยิงคำถาม
"จะบ้าหรือ ใครมาถามกันแบบนี้ แกไม่ได้คิดอะไรกับฉันใช่ไหมยัยเอม" ต้นโวยวาย
"ไม่ๆ งั้นคำถามนี้ แม่ฉันสวยไหม ตอบมา"
"อือ ก็สวยสิ สวยกว่าแม่ฉันอีก สวยกว่าครูโรงเรียนเราด้วย" ต้นตอบแบบไม่ต้องคิด
"แล้วนายอยากเอากับแม่ฉันไหม จีบเลยสิ ถ้าจีบได้พาไปเอาเลย" เอมส่งคำสั่งรัวๆ
"ห๊ะ! ดะ ดะ ได้เหรอ" ต้นเสียงสั่น
"อือ ทำให้แม่ฉันเสร็จได้ป่ะล่ะ ถ้าได้ก็เอาเลย ตอนนี้เลยก็ได้ไม่ต้องจีบ" เอมสั่ง
"นี่แกล้อฉันเล่นเหรอ" ต้นสวนกลับ
"ไม่ ไม่ ทำให้แม่ฉันติดเซ็กส์สิ หล่อนจะได้เลิกฆ่าตัวตาย" เอมเฉลย
"อือ งั้นจะพยายาม แกอนุญาตแล้วนะ" ต้นเอ่ยอย่างลังเล
"เออ เอาเลยสิ" เอมตอบแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ เธออาบน้ำแต่งตัวแล้วปั่นจักรยานไฟฟ้ากลับมาที่โรงพยาบาล
ขึ้นลิฟท์มายังหน้าห้องผู้ป่วยวีไอพีแล้วแง้มประตูออกนิดๆ ส่องตาข้างเดียวเข้าไปมองภายในห้อง
เห็นภาพแม่กำลังนอนหลับตาพริ้ม มีนายต้นยืนถอดกางเกงอยู่ข้างเตียง เขาเอาแท่งเอ็นวางบนฝ่ามือขาวๆของแม่แล้วยืนโยกเอวไปมา
พรื่ด! ๆ ๆ แท่งเอ็นลำใหญ่ยาวสีแดงๆถูฝ่ามือน้อยๆของคุณแม่จนเธอเสียวๆคันๆอุ้งมือ
อือ! ๆ เสียงแม่ร้องครางขณะใบหน้าอิ่มสวยหันสั่นไปมาราวกับกำลังฝันร้าย
หึย! ทำไมของต้นมันใหญ่จังล่ะ?
ไม่เห็นเหมือนตอนที่เคยเล่นน้ำด้วยกันตอนเด็กๆเลย!
เอมคิดในใจขณะมองแท่งเอ็นเพื่อน
แนวทาสสวาท ล่อลวง เปิดซิง รุนแรง ซาดิสม์ หลอกเอา คนสวน รุมคุณหนู nc 3p
นิยายอีโรติก แนวเรื่องจริง นอกใจ มีชู้ เผลอใจ ไม่ตั้งใจ nc 18+ รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจ นอกกาย สายบาป เป็นเรื่องแต่งเสริมเรื่องจริง สั้นๆจบในตอน มีหลายแนว หลายเหตุการณ์ สำหรับผู้ใหญ่ อายุ18ปีขึ้นไป
นิยายผู้ใหญ่ แนวฮาเร็มชาย นางเอกเป็นคุณหนูวัย18ปี เธอชอบยั่วคนสวน คนขับรถ ใจแตก มั่วสวาท nc 18+
แนวโคแก่กินหญ้าอ่อน สาวใหญ่กับหนุ่มๆมหาลัย nc pwp 3p 18+ เรื่องราวของป้าแม่บ้านวัยสี่สิบ หล่อนเป็นแม่บ้านในมหาลัยที่ต้องวนไปทำความสะอาดในตึกต่างๆแต่ละคณะทุกสัปดาห์ ไม่รู้เพราะความเส่นห์แรงหรือเคยเป็นนักแสดงนางร้ายจอมมารยามาก่อน ป้าแม่บ้านสามารถตกนักศึกษาชายที่หล่อๆมากินตับเกือบครบทุกคณะ
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที
คำโปรย การกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตครั้งนี้ ทำให้นางมารใจโฉดกลับกลายเป็นคนดี แต่กลับมีเหตุการณ์ที่ทำให้ ถานหยี่เหยียนซึ่งผสานจิตใจกับร่างในปัจจุุบัน จนสงบกลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง และกลับมาทำลายล้างทุกอย่างจนวอดวาย เอลิซาเบธ ลีหรือหยางลี่จู บินกลับประเทศจีนเป็นครั้งแรกในชีวิตและถูกดวงตาสวรรค์ที่มีวาสนาผูกพันกันนำนางหวนคืนกลับตระกูลถาน ซึ่งเป็นชาติอดีตของตัวเองเพื่อกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตตามที่เคยอ้อนวอนต่อสวรรค์เบื้องบน ดวงตาสวรรค์นำนางกลับมาในชาติที่เกิดเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจที่สุดในตระกูลถาน และนางก็คือนางมารชื่อกระฉ่อน ถานหยี่เหยียน คุณหนูใจโฉดที่เต็มไปด้วยความอำมหิต สนใจแต่ตัวเองไม่เคยใส่ใจผู้ใดและต้องได้ทุกอย่างที่นางต้องการ จนเป็นต้นเหตุทำให้ตระกูลถานถูกประหารล้างตระกูล และการคัดเลือกพระชายาของอดีตฉู่อ๋องเพื่อเลือกเฟ้นให้กับพระอนุชา เป็นที่มาของการประหารล้างตระกูลถานในอดีต แต่การกลับมาอีกครั้งของถานหยี่เหยียน ซึ่งเป็นร่างในยุคปัจจุบันทำให้ร่างในอดีตและปัจจุบันหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันและนางก็คือนางในฝันของบุรุษหน้าหยกผู้เลื่องลือ สตรีใจโฉดผู้เคยเป็นอนุชายาของชินอ๋องรูปงามก่อนที่จะกลับมาแก้ไขเปลี่ยนแปลง
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
เรื่องราวของใบหม่อนที่ทะลุมิติไปยังโลกสุดแปลกและสุดแสนจะแฟนตาซี ที่สำคัญดันไปเกิดใหม่ในตอนที่กำลังจะคลอดลูก ในชีวิตที่แล้วแม้แต่แฟนยังไม่มีแต่ทำไมพอได้เกิดใหม่ทั้งที ถึงให้เกิดมาในตอนที่กำลังจะคลอดลูกพอดี แล้วสาวโสดอย่างเธอจะทำยังไงดี คลอดลูกออกมาเป๋นแฝดสามว่าลำบากแล้ว แต่ครอบครัวนี้กลับยากจนข้นแค้น นี่ไม่ใช่ว่าพระเจ้ากลั่นแกล้งเธอเหรอ เธอไปทำอะไรให้พระเจ้าโกรธเคืองกัน
© 2018-now MeghaBook
บนสุด