เมื่อความเสียใจมันทำให้เธออยากลอง!!! "เรามาลอง...กันไหมค่ะ" ประโยคบ้าระห่ำที่ฉันพูดกับคนแปลกหน้าในคืนนั้น ฉันไม่นึกว่ามันจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิต... เส้นทางชะตาชีวิตที่เล่นตลก เพราะคำพูดเพียงประโยคเดียว... การโดนทรยศ และ การเจอกันโดยบัญเอิญ จนทำให้เกิดการเดิมพันท้าทายเล่นเกมบ้าๆ กันขึ้นมา โดยที่สาวเจ้าไม่รู้ตัวเลยว่า...มันจะนำพาให้ชีวิตเธอเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล!!! ------------------------------------------------------------------------------------------------ ...เธอจำต้องอยู่ต่อไป หรือ ตายเพื่อชดใช้เวรกรรม...ที่ตัวเองเป็นคนสร้างขึ้น ------------------------------------------------------------------------------------------------ เรื่องย่อ: เอลิซ : หญิงสาวแสนสวยที่แสนซื่อจนถูกคนที่รัก "หักหลัง" จนทำให้ชีวิตของเธอปัดเป๋ และเพียงเพราะเธอแค่ต้องการที่จะประชดชีวิตเท่านั้น แต่การกระทำนั้นก็ดันพาเธอหลงเข้าไปยังเกมสวาทที่เธอเป็นผู้เดิมพัน เซฟ : ชายหนุ่มผู้มั่งคั่งร่ำรวยติดอันดับต้นๆ ของประเทศ เจ้าของธุรกิจทั้งขาวและเทา เบื้องหลังเขาคือมาเฟียอันดับหนึ่ง เขาที่โชคชะตานำพามาให้เจอกับหญิงสาวคนนั้นแถมยังถูกท้าทายจากเกมเดิมพันอันล่อแหลม และมีหรือที่ผู้ชายอย่างเขาจะยอมปฏิเสธ ฝากกดติดตามและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ⚠️คำเตือน⚠️ เนื้อเรื่องนี้เหมาะสำหรับคนที่อายุ 18 ปีขึ้นไป มีฉากติดเรท เนื้อหาไม่เหมาะสม ความรุนแรงเพศ และการใช้ภาษา ซึ่งต้องใช้วิจารณญาณในการอ่าน ที่สำคัญเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น!!!
ณ ผับหรูใจกลางเมือง
ปรากฏร่างบางของหญิงสาว ที่มีใบหน้ารูปไข่ผิวขาวเนียนละเอียดจมูกโด่ง ปากอวบอิ่ม ตากลมโตที่สวยมีเสน่ห์จนสะกดสายตาทุกคนที่ได้มองมา เธอมาพร้อมกับชุดเดรสเกาะอกสีดำ เผยให้เห็นเนินเนื้อที่ล้นทะลักโชว์ความใหญ่โตเกินตัว ทั้งเอวคอดสมส่วนรับกับแผ่นหลังเนียนสวยขาวที่เห็นได้จากการเว้าหลังของชุดเดียวกัน จนทำให้นักล่าทั้งหลายที่จ้องมองมาลอบกลืนน้ำลายลงคอ เพราะหวังจะได้ลิ้มลองหญิงสาวที่สวยไปทั้งตัวในคืนนี้.... และหญิงสาวคนนั้นก็คือฉันเอง..."เอลิซ"
...เมื่อสองชั่วโมงก่อน...
วันนี้ เป็นวันครบรอบ 1 ปี ที่ฉันคบกับ “เคน” แฟนหนุ่มสุดหล่อสุภาพบุรุษแสนดีของฉัน ฉันตื่นเต้นจนแทบรอไม่ไหว ฉันอยากจะเห็นหน้าเขาตอนที่ได้เห็นของที่ฉันเตรียมมาให้ อยากรู้จังเขาจะทำหน้ายังไงเมื่อเห็นทั้งเค้กและของขวัญ ที่ฉันจัดเต็มมาเพื่อเซอร์ไพรส์เขา วันนี้ฉันตั้งใจเซอร์ไพรส์เขาโดยการแกล้งบอกเขาไปว่าฉันมีงานด่วนต้องไปต่างจังหวัด2-3วันเลยอยู่ฉลองวันครบรอบด้วยกันไม่ได้ ดีนะที่เขาไม่ได้ถามหรือสงสัยอะไร ฉันถึงได้ทำตามแผนจนสำเร็จ อยากเห็นหน้าเขาตอนเจอฉันเซอร์ไพรส์จัง จะดีใจแค่ไหนนะ แค่คิดถึงรอยยิ้มของเขาตอนที่ได้ของขวัญฉันก็ตื่นเต้นดีใจจนหัวใจพองโตแล้ว ความสุขที่มันเอ่อล้น มันรู้สึกแบบนี่นี้เอง ฉันเดินคิดถึงความสุขที่ฉันกำลังจะได้พบเจอจนกระทั่งมาถึงหน้าห้อง.......
......โดยไม่คาดคิดว่าจะกลายเป็นฉันเองที่โดนเซอร์ไพรส์กลับ
อืมมมม...อ๊าาาาาาา.... มือที่กำลังเอื้อมจะเปิดประตูกลับได้ยินเสียงร้องครางแสนอุบาทว์ ฉันมองหาต้นตอของเสียงว่ามาจากทิศทางไหน เมื่อฉันตั้งใจฟังก็พบว่าเสียงที่ได้ยินมันใกล้มากเหมือนจะอยู่หลังประตูที่อยู่ตรงหน้าฉันเอง ฉันเอาหูแนบไปที่ประตูพยายามฟังเพื่อให้แน่ใจว่าเสียงที่ได้ยินมาจากหลังประตูนี่แน่ไม่ผิด และสิ่งที่ฉันคิดก็เป็นจริง เมื่อเสียงอุบาทว์นั้นมันออกมาจากข้างในห้องของแฟนฉันจริง ๆ
“แรงกว่านี่อีกค่ะเคน....อ๊ะ อ๊ะ ของเคนถึงใจชมพู่จริง ๆ”
เสียงแสนคุ้นหูเอ่ยกระเส่าร้องครวญครางขานชื่อแฟนฉัน มันเป็นเสียงของคนที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดี เสียงนั้นคือเสียงเพื่อนรักของฉันเอง “ชมพู่” ชมพู่มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงไหนว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัด ความสับสนระคนสงสัย คำถามในหัวผุดขึ้นมามากมาย เสียงครางอย่างต่อเนื่องก็เหมือนเป็นคำตอบตอกหน้าฉันกลับมาว่ามันทั้งสองคนกำลัง...”ทรยศ”...ฉัน คำตอบนั้นทำมือฉันสั่น น้ำตาเริ่มเอ่อคลอเบ้า ฉันพยายามตั้งสติ สูดหายใจลึกๆ พร้อมกับที่ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปบิดลูกบิดเสียงคุ้นหูอีกคนก็ตอบกลับมา
" เคนเอากับชมพู่มันส์ที่สุดเลย...ชมพู่ร่..า..นได้ใจเคนสุด ๆ"
ฉันถึงกับช็อก ขาสั่นแทบล้มทั้งยืน ฉันพยามยามประคองร่าง ยืนข่มใจไม่ให้เปิดประตูเข้าไปเพราะอยากฟังว่าพวกมันจะพูดอะไรอีกจะเอ่ยถึงฉันหรือเปล่า ในขณะที่มันกำลังทำเรื่องสารเลวกันอยู่ตอนนี้มันคิดถึงฉันบ้างไหม เหมือนฟ้าจะได้ยินคำถามในใจของฉัน ชมพู่อีเพื่อนเลว นางแพศยาสัตว์ตัวเมียในคราบคนก็เอ่ยขึ้นมาว่า
"แล้วเคนเอากับเอลิซไม่มันส์หรอคะ...อืม...อ๊าาา"
โอ้โห้.... นังเพื่อนเลวขนาดกำลังอ้าขาให้แฟนฉันอยู่มันยังมีหน้ามาเอ่ยถึงฉันได้ลงคอ หน้าของมันคงจะด้านเกินปูนซีเมนต์แล้วแหละ จากความเสียใจกลายเป็นความโกรธ ฉันอยากจะกระชากหัวมันทั้งคู่ซะเหลือเกิน ฉันได้แต่ยืนกัดฟันข่มความโกรธที่มี มือกำลูกบิดแน่นจนแทบจะแหลกคามือ ไม่ทันจะเปิดประตูเสียงไอ้เคนแฟนสารเลว สัตว์ตัวผู้ในคราบคนก็พูดขึ้นมาว่า
" แล้วชมพู่จะพูดถึงคนอื่นทำไม ให้เสียบรรยากาศ ยิ่งเป็นยัยเอลิซ ยิ่งเสียบรรยากาศ เคนจะบอกให้นะ ยัยเอลิซนะ แม่..งโคตรจะน่าเบื่อเลย เคนต้องมาคอยเอาอกเอาใจคอยทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ พูดจาดี อันที่จริงเคนก็แค่หวังจะฟันมันเล่นก็เท่านั้นแหละ แต่มันก็ลีลาซะเหลือเกินสู้ชมพู่ก็ไม่ได้แค่เคนสะกิดนิดหน่อยไฟร่านก็ติดพรึบขึ้นมาเชียว ฮ่าๆๆ" ขณะที่ปากพูดท่อนล่างของมันคงขยับจัดการกระแทกกระทั้นหนักหน่วงอย่างต่อเนื่อง เพราะรับรู้ได้จากเสียงครางลั่นของอีชมพู่
ฉันทนยืนฟังต่อไปไม่ไหวแล้ว ฉันบิดลูกบิดประตูด้วยความโมโห โชคดีที่มันไม่ได้ล็อก หึ..สงสัยความหงี่รุนแรงขนาดลืมล็อกห้องกันเลย ฉันผลักประตูเข้าไป
แกร๊ก.... ปัง!!! เสียงกระแทกประตูดังลั่น……
จุดเริ่มต้นมันเกิดขึ้นจากความผิดพลาด~~ เพียงเพราะแค่เอกสารฉบับเดียวเท่านั้นที่ฉันดันเซ็นผิด!! ใครจะไปคิดว่ามันจะนำพาชีวิตของฉันให้ผกผันอย่างที่ใครก็ไม่อาจจะคาดเดาได้...
เพียงดื่มน้ำชาจอกแรกที่ผู้เป็นมารดาเลี้ยงมอบให้ซุนฮวาก็กลายเป็นสตรีร้ายกาจ ปีนขึ้นเตียงท่านอ๋องผู้เป็นคู่หมายของน้องสาวจำใจกล้ำกลืนสถานะพระชายาตัวแทนเป็นเพียงเงาของผู้อื่นในสายตาของสวามี
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ซ่งหยุนหยุนแต่งงานไปแล้ว แต่เจ้าบ่าวไม่เคยปรากฏตัวตั้งแต่ต้นจนจบเลย ด้วยความโกรธหนัก เธอจึงมอบกายให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่งแทนในคืนการแต่งงานนั้น หลังจากวันนั้น เธอก็ถูกชายคนนั้นจับตาเข้า...