เมื่อลูกสาวคนเดียวอยากได้ลายเซ็นบนโปสเตอร์ศิลปินที่ชื่นชอบ นายหัวหนุ่มพ่อลูกหนึ่งเช่นมัดไม้ เลยต้องจัดการให้ลูกสาวตัวน้อยได้สมใจ เขาต้องการแค่ลายเซ็น แต่ไหงกลับได้แม่ของลูกติดมือมาด้วย!
เมื่อลูกสาวคนเดียวอยากได้ลายเซ็นบนโปสเตอร์ศิลปินที่ชื่นชอบ นายหัวหนุ่มพ่อลูกหนึ่งเช่นมัดไม้ เลยต้องจัดการให้ลูกสาวตัวน้อยได้สมใจ เขาต้องการแค่ลายเซ็น แต่ไหงกลับได้แม่ของลูกติดมือมาด้วย!
“อาการเป็นยังไงบ้างครับคนดี” นายหัวมัดไม้ลูบผมนุ่มสลวยของลูกสาวตัวน้อยไปมาด้วยความเอ็นดู
เขารักบุตรสาวมาก เพราะบุตรสาวคือลูกสาวเพียงคนเดียวของน้องชายที่ตายจาก
น้องชายกับน้องสะใภ้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต วันนั้นมาหยาอยู่กับเขา จึงรอดชีวิตมาได้ เขาจึงรับมาหยาในวัยแบเบาะมาเป็นลูกบุญธรรมของตัวเอง
มีอย่างเดียวที่เขายังให้ลูกไม่ได้คือการหาแม่ให้เจ้าหนูน้อย
“หนูดีขึ้นแล้วค่ะ” มาหยาเอ่ยบอกเสียงแหบแห้ง ไม่อยากให้คนเป็นพ่อต้องเป็นกังวลใจ
“มีคนบอกพ่อว่า หนูมีความปรารถนาอย่างหนึ่งก่อนวันเกิด หนูอยากได้อะไรบอกพ่อสิคะ” นายหัวหนุ่มเอ่ยถามบุตรสาว พลางพูดคะขาน่ารักด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“หนูเกรงใจคุณพ่อค่ะ คุณพ่องานยุ่ง คงไม่มีเวลาหรอกค่ะ” เด็กน้อยพูดอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว จริงๆ ผู้เป็นบิดาไม่เคยงานยุ่งจนลืมเธอ ท่านมีเวลาทำอาหารเช้าให้กิน ช่วยแต่งตัวไปโรงเรียน หวีผม ถักเปียให้เสมอในทุกเช้า และก่อนนอนก็ยังเล่านิทานให้ฟังตั้งแต่เด็ก บางทีก็พาออกไปดูดาวแล้วก็เล่าเรื่องดวงดาวต่างๆ ให้ฟังจนหลับไป
“ไหนคนดีของพ่อบอกมาสิคะว่าอยากได้อะไร” มัดไม้เอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น เขาสัญญาหน้าหลุมฝังศพของน้องชายและน้องสะใภ้แล้วว่าจะรักและดูแลมาหยาให้ดี สิ่งไหนที่เด็กน้อยอยากได้ เขาจะหามาให้แม้จะลำบากแค่ไหนก็ตามที
“คุณพ่อทำได้เหรอคะ” หนูน้อยพูดอย่างมีความหวัง
“ได้สิครับ ไหนบอกพ่อมา”
“คือหนูอยากเจอพี่อลิซค่ะ”
“อลิซไหนครับ” คนเป็นพ่อถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ไม่ต้องเจอก็ได้ค่ะ พี่เขาคงงานยุ่ง” มาหยาหน้าหมองลงไปถนัดตาเมื่อคิดได้ว่าคนที่อยากเจอคงทำงานยุ่ง
“เดี๋ยวก่อนครับ อลิซไหนครับ”
“ก็พี่อลิซที่เป็นดาราไงคะ พี่เขาเป็นดารานางแบบแล้วก็สวยมากด้วยนะคะ แถมยังร้องเพลงเพราะอีกด้วย คุณพ่อนึกออกแล้วใช่ไหมคะ” หนูน้อยวัยสิบขวบเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น
“นึกไม่ออกครับ” คนไม่เคยดูละคร ไม่รู้จักดารานักร้องหรือนางแบบเลยสักคน ชีวิตไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เสียด้วยซ้ำ นอกจากทำงาน
“ไม่รู้จักจริงๆ เหรอคะ” มาหยาเอ่ยถามบิดาด้วยใบหน้าหมองเศร้า
“ไม่รู้จักเลยครับ แต่ถ้าหนูอยากเจอเขา พ่อจะไปพาเขามาหานะครับ”
“หนูปลื้มเขามากค่ะ พี่เขาคงงานยุ่งมาก ถึงไม่ได้เจอขอแค่ลายเซ็นกับโปสเตอร์สวยๆ ของพี่เขาก็ได้นะคะ”
“เอางั้นก็ได้ครับ” เขาลูบผมนุ่มสลวยของบุตรสาวไปมาเบาๆ
“คุณพ่อรับปากแล้วนะคะ”
“ครับ พ่อรับปาก” มัดไม้รับคำบุตรสาว ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องหาประวัติของอลิซ ดารานางแบบดาวรุ่งมาให้เขา
“คนนี้เหรออลิซ” สาวน้อยตัดผมสั้นไว้ผมหน้าม้าทำให้เขารู้สึกสะดุดตาและสะดุดใจยิ่งนัก เหมือนเคยเห็นเธอที่ไหน
“คนนี้แหละครับ เป็นลูกสาวคนเดียวของนายหัวภูมิครับ ดังมากนะครับ”
“นายหัวภูมิเจ้าของฟาร์มมุกที่ภูเก็ตน่ะเหรอ” เขาถึงบางอ้อ เพราะเคยเจอเด็กสาวมาแล้ว
“ใช่ครับนายหัว” ขจรรับคำ
“นายหัวภูมิแต่งงานใหม่กับคุณจินตหราน่ะครับ หลังจากที่คุณกนกทิพย์เสียชีวิต และมีลูกอีกสองคนเป็นลูกชายฝาแฝดน่ะครับ”
“อืม...” นายหัวหนุ่มรับคำ ตั้งแต่น้องชายกับน้องสะใภ้เสียชีวิตเขาก็เก็บตัวไม่ค่อยออกงาน เพราะอยากดูแลมาหยาให้ดีที่สุด ภูมิเองก็เช่นกัน ฝ่ายนั้นพอสูญเสียภรรยาไปก็เก็บตัว มารู้ข่าวอีกทีก็ตอนที่แต่งงานใหม่นั่นแหละ
“คุณอลิซเธอเป็นดาราดาวรุ่งน่ะครับ อายุยังน้อยแต่ประสบความสำเร็จมาก ๆ คุณมาหยาก็คงจะนึกชื่นชมน่ะครับ”
“ฉันต้องการเจอเขาหน่อย อาจจะต้องไปที่บ้านนายหัวภูมิ” มัดไม้เอ่ยกับลูกน้อง
“คุณอลิซไม่ได้อยู่บ้านครับ เดี๋ยวผมจะนัดคุณอลิซให้นายหัวนะครับ ผมได้ติดต่อผู้จัดการส่วนตัวของคุณอลิซแล้วน่ะครับ เห็นว่าจะมาถ่ายหนังกันที่กระบี่ และมาพักอยู่ที่โรงแรมของเราน่ะครับ”
“เอาอย่างนั้นก็แล้วกัน แค่ให้เธอเซ็นลงบนโปสเตอร์ที่มาหยาอยากได้ แค่นี้ก็พอแล้ว” มาหยาร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงแต่เด็ก มีโรคประจำตัวหลายอย่าง ทำให้เขาอยากดูแลให้ดีที่สุด การทำให้มาหยามีความสุข จะทำให้เด็กน้อยมีอายุยืนยาว
“เป็นโชคดีของเราด้วยครับ เพราะคุณอลิซเธอจะบินมาถ่ายหนังที่นี่น่ะครับ”
“ตามนั้น” มัดไม้พยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิท ก่อนจะทอดสายตามองใบหน้าสวยเก๋น่ารักของสาวน้อยอลิซ
หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างแปลกประหลาด
บ้าน่า! คนในรูปอายุแค่ยี่สิบ เขาสี่สิบสองย่างสี่สิบสามเข้าไปแล้ว
เขาจะไปชอบเด็กสาวแรกรุ่นแบบนั้นได้ยังไง จะโดนหาว่าตาแก่ลามกน่ะสิ
เขาสลัดความคิดฟุ้งซ่านนั้นทิ้งไป เธอสวยขนาดนี้คงมีหวานใจคบหาแล้วกระมัง ทั้งสวย รวย ฐานะ การศึกษา ชื่อเสียงมีพร้อม หนุ่มที่คบหาก็คง
เป็นคนหนุ่มวัยไล่เลี่ยกันหรือวัยเดียวกัน แก่อ่อนกว่ากันไม่มาก
มัดไม้ทอดสายตามองท้องทะเลกว้าง เขาพักอยู่ที่บ้านพักส่วนตัวของตนเอง ครอบครัวไม่เหลือใครอีกแล้ว บิดามารดาและน้องชายรวมถึง
น้องสะใภ้เสียชีวิตไปหมดแล้ว เหลือแค่มาหยาที่เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวที่เขารักมากที่สุด
เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน
“เขาคือเจ้าพ่อที่ใครต่างหวาดกลัว แต่กลับยอมสยบให้หญิงสาวที่ทั้งโลกเคยมองว่าไร้ค่า...” เมื่อเธอถูกตราหน้าว่าเป็นเพียงหมากในเกมหมั้นหมาย เขากลับเห็นแสงในตัวเธอ และเลือกจะปกป้องด้วยทั้งชีวิตและหัวใจ ท่ามกลางไฟแค้น อำนาจ และความลับของตระกูล หัวใจของคนสองคนค่อย ๆ สานพันธะรักที่ไม่มีใครลบล้างได้ “เธอคือของฉัน ต่อให้โลกทั้งใบต่อต้าน...ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยเธอไป”
เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’
"เราเคยสัญญากัน...ใต้ดาวดวงนั้น ว่าจะไม่ทิ้งกันไปไหน แต่บางครั้ง...การจากลาไม่ได้เกิดจากคนที่อยากไป และเมื่อเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง คำสัญญานั้น...ยังจะมีความหมายอยู่ไหม"
“เธอคือเจ้าสาวที่เขาไม่ต้องการ แต่กลับเป็นผู้หญิงที่เขาไม่อาจปล่อยไปได้” แต่เมื่อเขายิ่งอยู่ใกล้เธอ เขากลับยิ่งอยากครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจ ทว่าเธอไม่ใช่หมากให้เขาควบคุม เขาต่างหากที่จะถูกเธอควบคุมและยอมจำนนรักต่อเธอ
คะนึงนิจรักเขาจึงยอมยกทุกอย่างให้เขาทั้งตัวและหัวใจ แต่เขาเพียงแค่หลอกกินฟรี เตะถ่วงเวลาออกไปเพื่อไปหาผู้หญิงที่ดีกว่า ในเมื่อเขาเห็นเธอเป็นของไร้ค่า เธอก็พร้อมที่จะเดินออกมาจากชีวิตของเขา โดยไม่เสียดายผู้ชายหลอกลวงอย่างฉัฐดนัยเลย
เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" "จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ" "ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ"
“เคลวิน อาร์มันโด” มหาเศรษฐีผู้ไม่เคยเชื่อในพรหมลิขิต ไม่คิดเลยว่าการมาเยี่ยมเยียนมารดาและน้องสาวที่เมืองไทยในครั้งนี้จะได้มาเจอกับกวางน้อยแสนสวยที่เคยทำเขาหัวใจแทบหยุดเต้นมาแล้วครั้งหนึ่ง! เขาวางแผนการบางอย่างเพื่อต้อนกวางน้อยเข้าสู่กรงทองแล้วครอบครองได้อย่างที่จะไม่ทำให้ต้องเสียหน้า แต่กลายเป็นว่านักล่าอย่างเขาพลาดท่าตกลงไปในกับดักนั้นเสียเอง เพราะหนีผู้ปกครองเที่ยวแท้เชียว เธอถึงต้องมาเจอเขาอีกครั้ง ผู้ชายวาจาร้ายกาจกับสถานการณ์น่าอับอาย “มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ ผมยินดีและเต็มใจ” “มีค่ะ” ตอบกลับเสียงแข็ง “เสร็จธุระแล้วก็ช่วยออกไปจากห้องด้วย เชิญค่ะ” ว่าพลางชี้ไปทางประตูห้องด้วยหางตา “เรื่องแค่นี้เองหรือที่ต้องการให้ช่วย” เคลวินหันมาถามหลังจากเดินมาถึงหน้าประตู คิ้วทรงดาบเลิกขึ้นสูง “ผมนึกว่าคุณอยากให้ช่วยแบบว่า... ช่วยติดขอเสื้อในนี่ให้ฉันทีสิคะฉันติดไม่ถึง อะไรแบบนี้เสียอีก” ว่าพลางส่งยิ้มยียวน ดวงตาพราวระยับจ้องนิ่งตรงทรวงอกที่กระเพื่อมขึ้นลงเร็วแรง สาบานได้ว่านี่คือคำพูดของคนเพิ่งเจอกัน เขาเข้ามาในห้องเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต แถมยังจ้องเธออย่างเสียมารยาทในขณะที่เธออยู่ในสภาพ... ล่อแหลม! “ลัลน์นารา” หวังอย่างยิ่งว่านั่นจะเป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้ายในชีวิตกับความอับอายและผู้ชายแสนยียวน แต่โชคชะตาช่างเล่นตลกกับเธอ ให้กงล้อหมุนเวียนพาเธอกับเขามาเจอกันอีกครั้งและกลายเป็นผูกพันกันไปตลอดกาล... “พี่เค นี่มันบนเรือนะคะ” "บนเรือแล้วแปลกตรงไหน หาอะไรแปลกใหม่บ้าง ชีวิตจะได้มีสีสัน” “เรือจะล่มไหมคะ” คนถามออกอาการหวาดหวั่น เคลวินหัวเราะในลำคอกึ่งขบขันกึ่งสงสาร “พี่จะพยายามเบามือที่สุดค่ะ หยาดเองก็อย่ารุนแรงนักนะคะ”
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
ความเข้าใจผิดทำให้เขามีค่ำคืนอันเร่าร้อนกับเธอ..เขาจะถือว่าเธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจก็ตาม และของที่เป็นของเขา จะไม่มีวันปล่อยให้ใครหน้าไหนได้เชยชมทั้งนั้น อย่าฝันจะเป็นอิสระ
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
© 2018-now MeghaBook
บนสุด