เมื่อความรักมันเหนื่อยมาก เธอก็ขอเดินไปจากเขาเอง ตัวอย่างบางช่วงบางตอน ประตูคอนโดฯ หรูที่ถูกเปิดออกปรากฏร่างของสุรเชษฐ์ คู่หมั้นหนุ่มของเธอ "พี่เชษฐ์พาเธอมาที่ห้องเหรอคะ" รินฤดีเอ่ยถามคู่หมั้นหนุ่มด้วยน้ำเสียงแห้งแล้ง วันก่อนทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องผู้หญิงอีกคน ที่เป็นทั้งเพื่อนของเธอ และลูกน้องของเขา เธอพยายามตั้งสติว่าอาจจะสติหลุดไปหน่อย ขอแค่เขาฟัง เธอก็แค่อยากจะอธิบาย แต่นี่เขาไม่ฟังเธอเลย มันเลยทำให้เธอเสียใจ เคยไหมที่เราอยากจะอธิบายความเข้าใจผิดให้ใครสักคนฟัง แต่เขาห้ามปราม บอกว่าพอ ไม่อยากฟัง นั่นแหละความอัดอั้นตันใจของคนอยากพูดแต่ไม่ได้พูด เธอกับเขาหมั้นกันเพราะความเหมาะสม เธอเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้ความสัมพันธ์จบลงแบบไม่สวยนัก ที่เธอมาหาเขาที่ห้องก็เพราะอยากยื้อเขาเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเธอก็ตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านอย่างสุรเชษฐ์มานานหลายปีแล้ว เธอยอมเขาทุกอย่าง ยอมขอโทษก่อนทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิด เธอยอมรับผิดเสียเอง เพื่อให้ทุกอย่างจบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาทำท่ารำคาญ เพราะรักอีกนั่นแหละ "มีอะไร" "รินก็แค่นำของมาคืนน่ะค่ะ" เธอไม่กล้าหยิบคุกกี้ที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ถืออยู่ขึ้นมาให้เขาเพื่อเป็นการง้อเหมือนทุกครั้ง ใช่... เขาชอบกินคุกกี้รสกาแฟ เธอเลยปรับสูตรแล้วก็ทำรสชาติที่เขาชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ชอบดื่มกาแฟ ก็ยังทำเพื่อเขา มือน้อยเลื่อนมือไปลูบไล้แหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายเบา ๆ อย่างอาลัยอาวรณ์ "คืนอะไร" เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาหมั้นกับเธอเพราะต้องการเอาใจคุณย่าที่กำลังป่วยหนัก แต่ตอนนี้ย่าของเขาก็เสียไปแล้ว เขาเลยไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญาอะไรอีก "รินคืนให้ค่ะ ส่วนเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่รินจะบอกพวกท่านเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่พี่ พี่ก็คงจัดการเองได้" เธอยัดแหวนเพชรน้ำงามใส่ในมือของเขา ก่อนจะหมุนตัวจากไป หยาดน้ำตารินไหล แต่เธอไม่หันกลับไปทางด้านหลังอีก เธอไม่อยากให้เขาได้เห็นน้ำตาของคนอ่อนแอเช่นเธอ
1
ประตูคอนโดฯ หรูที่ถูกเปิดออกปรากฏร่างของสุรเชษฐ์ คู่หมั้นหนุ่มของเธอ
“พี่เชษฐ์พาเธอมาที่ห้องเหรอคะ” รินฤดีเอ่ยถามคู่หมั้นหนุ่มด้วยน้ำเสียงแห้งแล้ง
วันก่อนทะเลาะกันยกใหญ่เรื่องผู้หญิงอีกคน ที่เป็นทั้งเพื่อนของเธอ และลูกน้องของเขา เธอพยายามตั้งสติว่าอาจจะสติหลุดไปหน่อย ขอแค่เขาฟัง เธอก็แค่อยากจะอธิบาย แต่นี่เขาไม่ฟังเธอเลย มันเลยทำให้เธอเสียใจ
เคยไหมที่เราอยากจะอธิบายความเข้าใจผิดให้ใครสักคนฟัง แต่เขาห้ามปราม บอกว่าพอ ไม่อยากฟัง นั่นแหละความอัดอั้นตันใจของคนอยากพูดแต่ไม่ได้พูด
เธอกับเขาหมั้นกันเพราะความเหมาะสม เธอเป็นฝ่ายรักเขาข้างเดียว ทำให้ความสัมพันธ์จบลงแบบไม่สวยนัก
ที่เธอมาหาเขาที่ห้องก็เพราะอยากยื้อเขาเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะเธอก็ตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านอย่างสุรเชษฐ์มานานหลายปีแล้ว
เธอยอมเขาทุกอย่าง ยอมขอโทษก่อนทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ผิด เธอยอมรับผิดเสียเอง เพื่อให้ทุกอย่างจบ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อเขาทำท่ารำคาญ เพราะรักอีกนั่นแหละ
“มีอะไร”
“รินก็แค่นำของมาคืนน่ะค่ะ” เธอไม่กล้าหยิบคุกกี้ที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ๆ ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ถืออยู่ขึ้นมาให้เขาเพื่อเป็นการง้อเหมือนทุกครั้ง ใช่... เขาชอบกินคุกกี้รสกาแฟ เธอเลยปรับสูตรแล้วก็ทำรสชาติที่เขาชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ชอบดื่มกาแฟ ก็ยังทำเพื่อเขา
มือน้อยเลื่อนมือไปลูบไล้แหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายเบา ๆ อย่างอาลัยอาวรณ์
“คืนอะไร” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เขาหมั้นกับเธอเพราะต้องการเอาใจคุณย่าที่กำลังป่วยหนัก แต่ตอนนี้ย่าของเขาก็เสียไปแล้ว เขาเลยไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญาอะไรอีก
ผู้หญิงตรงหน้า น่าเบื่อน่ารำคาญ เธอชอบตามตื้อ หมั้นกันมาสามปีเศษมีแต่เขาที่รำคาญเธอ เพราะเธอคอยตามติด ก่อนนอนก็ส่งข้อความมา ตื่นเช้าก็วิ่งโร่มาทำอาหารเช้าให้เขาจนถึงบ้าน ไม่ก็ทำอาหารมาให้เขาที่คอนโดฯ ส่วนตัว
เขาไม่เคยรำคาญผู้หญิงคนไหนเท่าเธอมาก่อน จะมีแค่อย่างเดียวที่ไม่รำคาญก็คงตอนที่เธออยู่บนเตียง อาจเพราะเธอตามใจเขาทุกเรื่อง ไม่ว่าเขาจะขอหรือทำอย่างไร ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาดีขึ้นหลังจากตกเป็นของกันและกัน แต่เพราะไม่ได้เกิดจากความรัก เขาเลยรู้สึกเบื่อหน่าย
เธอยอมเขาเอง บอกว่าจะไม่เรียกร้องหากต้องเลิกรากันไป ดังนั้นเมื่อเดินมาถึงทางตัน เขาก็ควรบอกเธอไปตรง ๆ ว่าเขาไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรก
“รินคืนให้ค่ะ ส่วนเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่รินจะบอกพวกท่านเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่พี่ พี่ก็คงจัดการเองได้” เธอยัดแหวนเพชรน้ำงามใส่ในมือของเขา ก่อนจะหมุนตัวจากไป
หยาดน้ำตารินไหล แต่เธอไม่หันกลับไปทางด้านหลังอีก เธอไม่อยากให้เขาได้เห็นน้ำตาของคนอ่อนแอเช่นเธอ
หลายปีที่เพียรพยายามเอาชนะใจเขา แต่มันไม่เป็นผลเลย รู้อยู่เต็มอกว่าก่อนหมั้นหมายกันเขาเจ้าชู้เป็นคาสโนวาตัวพ่อ แต่เธอหมั้นกับเขาเพราะต้องการทำให้คุณย่าของเขามีความสุขก่อนตาย เรื่องที่คุณย่าขอมีแต่เขากับเธอที่รู้ เพราะคุณย่าเรียกเธอกับเขาไปคุยกันตามลำพัง เขาไม่ได้บังคับ แต่เธอเองเป็นคนตอบรับ เขาไม่ได้อยากล่วงเกินเธอ แต่เป็นเธอเองที่ยินยอมเขาเอง
“ใครมาเหรอคะพี่เชษฐ์” รัศมีเอ่ยถามเจ้าของห้องเมื่อออกมาจากห้องน้ำ
“รินฤดีมาน่ะ” สุรเชษฐ์บอกตามตรงเขาไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรคนตรงหน้า เพราะเขากับรัศมีเคยมีอะไรกัน ที่เธอขึ้นมาบนห้องกับเขาเพราะเสื้อผ้าของเธอเลอะจึงต้องขึ้นมาเปลี่ยน รินฤดีคงสะกดรอยตามมาอีกเช่นเคย แล้วก็คิดเป็นตุเป็นตะไปตามนิสัย เขาเบื่อจะอธิบาย เธออยากคิดอะไรก็ให้คิดไป แต่เมื่อเธอคิดได้แล้วก็คงกลับมาง้อเขาอีกเช่นเคย
“รินมาทำไมเหรอคะ” รัศมีเลิกคิ้วเอ่ยถาม สีหน้าเป็นกังวล กลัวเพื่อนจะมาทวงสุรเชษฐ์คืน จริงๆ แล้วเธอกับรินฤดีเป็นเพื่อนกัน เธอเองเป็นคนสร้างความร้าวฉานให้คนทั้งสองต้องเลิกรากัน เป็นคนทำให้รินฤดีหวาดระแวงจนทะเลาะกับสุรเชษฐ์อย่างรุนแรงเมื่อหลายวันก่อน
เธอไม่ได้แย่งสุรเชษฐ์มาเป็นของตัวเองตรง ๆ แต่ชอบเรียกร้องให้เขามาช่วยเหลือโน่นนี่ เพื่อจะได้ใกล้ชิดกัน
รินฤดีไม่มีเสน่ห์มัดใจสุรเชษฐ์เอง อีกฝ่ายไม่รู้จักออดอ้อนผู้ชาย ทำอะไรเองหมด ไม่มีผู้ชายที่ไหนอยากให้ผู้หญิงเก่งกว่าหรอก เธอเชื่อแบบนั้น
“เอาแหวนหมั้นมาคืนน่ะ” เขาวางมันเอาไว้บนโต๊ะแบบไม่ใส่ใจนัก
รัศมีแอบหยิบแหวนวงนั้นเอาไว้ในขณะที่สุรเชษฐ์ไม่ได้สนใจมันอีก
รินฤดีเสียใจอยู่หลายวัน ก่อนจะปริปากบอกบิดามารดาถึงการถอนหมั้นที่เกิดขึ้น
“จริงเหรอลูก ทำไมไม่ปรึกษาพ่อกับแม่ก่อน”
พิมาลาเอ่ยอย่างตกใจ เห็นความเสียใจของลูกสาวก็เข้าใจทุกอย่างดี
“พ่อแม่มันเป็นคนมาขอลูกสาวของเราเอง แล้วจู่ ๆ มายกเลิกการหมั้น ลูกเราเสียหายนะคุณ” ระนองเอ่ยกับภรรยาด้วยความโมโห
เขาเป็นเพื่อนกับบิดาของสุรเชษฐ์ แต่ไม่เคยบังคับให้ลูก ๆ แต่งงานกัน ฝั่งโน้นเป็นคนมาสู่ขอลูกสาวของเขาเอง ใช่ใครจะไปบังคับกันเสียหน่อย แต่จู่ ๆ จะมาถอนหมั้นกันแบบนี้
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
สำหรับเขาผู้หญิงก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ เขาไม่เคยมีความรักไม่เคยรักใคร แต่พอได้มาเจอเธอ เพื่อนของน้องสาวเขา ใจที่ด้านชากลับเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง…
ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"