เรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์โดนปลุกปล้ำของสาวๆที่มีเค้าเรื่องจริงมาจากแต่ละบุคคลแต่ละเหตุการณ์ มีการปรับเติมเสริมแต่งให้เป็นนิยายแต่ยังคงเค้าความจริงไว้เช่นกัน
เรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์โดนปลุกปล้ำของสาวๆที่มีเค้าเรื่องจริงมาจากแต่ละบุคคลแต่ละเหตุการณ์ มีการปรับเติมเสริมแต่งให้เป็นนิยายแต่ยังคงเค้าความจริงไว้เช่นกัน
รวมประสบการณ์ที่ไม่อาจลืม
ตอนที่ 1
โดนแฟนเพื่อนเปิดซิง
เมย์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยต่างจังหวัด หลังสอบเสร็จเธอก็ออกไปดื่มฉลองกับเพื่อนที่พักอยู่หอห้องเดียวกันอีกสองคน ชื่อต่ายและอ้อย เมื่อถึงร้านเหล้าแนวนั่งชิลก็ตกลงกันว่าจะสั่งเหล้าปั่นมากินเพราะแต่ละคนก็คออ่อนจนไม่กล้าดื่มเบียร์
แรกๆสาวๆทั้งสามคนก็นั่งดื่มและคุยกันสนุกสนาน ในกลุ่มสามสาวเมย์ดูสวยกว่าใคร ถึงจะไม่สูงแต่เธอขาวแบบสาวเหนือและอวบซ่อนรูป หน้ารูปไข่และมีลักยิ้มด้วย
หลังจากนั่งดื่มพลางฟังดนตรีสดได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็มีหนุ่มวัยทำงานโต๊ะข้างๆเข้ามาขอเบอร์กับเธอ แต่เมย์ไม่กล้าให้เพราะคุณพ่อไม่อยากให้มีแฟน แถมท่านยังเป็นข้าราชการตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่ค่อนข้างดุ ตั้งแต่เรียนมาจนถึงปีสองเมย์จึงไม่เคยมีแฟนเลย
ดื่มกันไปถึงสองทุ่มต่ายก็โทรเรียกแฟนที่เป็นเด็กช่างปวส.รุ่นเดียวกันมานั่งด้วย เขาชื่อว่าโต้ง เป็นหนุ่มใต้ผิวเข้มร่างผอมสูงชะลูดและเป็นนักกีฬาบาสสมัยมัธยม ก่อนที่โต้งจะเป็นแฟนกับต่ายเขาเคยมาจีบเมย์ก่อนเพราะกลุ่มเมย์มักจะไปออกกำลังกายที่สนามกีฬาเดียวกัน
แรกๆเมย์เองก็ชอบโต้ง แต่ก็ได้แค่คุยกันเป็นเพื่อนเพราะกลัวพ่อจะรู้ว่ามีแฟน พอโต้งจีบเมย์นานเข้าก็จีบไม่ติดเขาจึงเบนเข็มไปจีบต่ายจนได้เป็นแฟนกันตั้งแต่เดือนแรก ต่ายเองก็ไม่รู้ว่าโต้งเคยจีบเมย์และนึกว่าแชทคุยกันธรรมดาตามประสาคนมาออกกำลังกายด้วยกัน แต่พอต่ายมีแฟนก็เริ่มผลการเรียนแย่ลงมาก
ทางด้านอ้อยเองก็เรียกแฟนรุ่นพี่ที่มหาลัยมารับตอนสามทุ่มแล้วไปนอนหอรุ่นพี่กันสองต่อสอง ที่โต๊ะจึงเหลือเพียงเมย์ โต้ง และต่าย
โต้งสั่งเหล้าปั่นมาเพิ่มและอาสาจะเลี้ยงเอง เมย์รู้สึกว่าเขาดื่มเก่งมาก แถมระหว่างที่นั่งชิดแฟนตัวเองก็แอบมองมาหาเธอบ่อยๆ ซึ่งนั่งตรงกันข้าม พอโต้งเมาก็เริ่มหลอกถามเมย์ว่ามีแฟนรึยัง สวยแบบนี้คงมีคนมาจีบเยอะ
"โอ๊ย! ยัยนี่ใครจะเอา พ่อดุจะตาย คบๆกันไปมีหวังโดนพ่อยิงตายก่อนมั้ง" ต่ายตอบแทนเมย์
ยิ่งดึกขึ้นเมย์ก็รู้สึกว่าเพลงเพราะ เธอดื่มเหล้าปั่นกับเพื่อนๆจนหน้าแดงก่ำ แถมอากาศหนาวยิ่งทำให้แก้มสองข้างเป็นสีชมพู
พอถึงสี่ทุ่มเมย์จะขอตัวกลับก่อนแต่ต่ายกลับรั้งให้ดื่มต่อเพราะมารถมอเตอร์ไซค์คันเดียวกัน และโต้งต้องไปนอนบ้านเพราะกลัวแม่ด่า พอเหล้าปั่นหมดโต้งกลับสั่งเบียร์มาดื่มต่ออีกเหยือกนึง
พอเมาแล้วโต้งก็เริ่มพูดมาก เขาโอ้อวดเรื่องแข่งกีฬาชนะและอวดเรื่องรถมอเตอร์ไซค์แต่งซิ่งอยู่นานสองนาน พอคุยไปมากเข้าก็ไม่ค่อยจะยกเบียร์ดื่ม เมย์กับต่ายก็ช่วยโต้งดื่มเบียร์สดจนหมดเหยือกแล้วเช็คบิลตอนห้าทุ่ม พอถึงเวลากลับโต้งเดินเซจนต่ายดูแล้วว่าน่าจะขี่รถกลับบ้านไม่ได้
ต่ายจึงเอาโต้งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์แต่งกลับหอโดยเมย์ขี่รถของต่ายตามกันมาติดๆ สองสาวช่วยกันประคองโต้งขึ้นหอพักชั้นสี่ที่ไม่มีลิฟท์อย่างทุลักทุเลเอาการ
เมื่อถึงห้องโต้งก็ทิ้งตัวลงนอนหงายบนเตียงหกฟุต ต่ายยืนท้าวสะเอวบ่นเขาก็ไม่หือไม่อือและกรนเสียงดัง เมย์เข้ามาอาบน้ำก่อน เธอแต่งชุดนอนแบบกางเกงวอร์มขายาวและสวมเสื้อกันหนาวเพราะอากาศหนาวมาก เธอดึงผ้าห่มมาปูข้างล่างเตียงต่ายก็บอกว่าให้นอนข้างบนเพราะมันหนาว แถมผ้าห่มบนเตียงก็มีผืนเดียว ขืนเมย์เอาลงมาปูนอนคนบนเตียงก็ไม่มีอะไรห่มกันพอดี
เมย์เห็นว่าโต้งหลับแล้วจึงลงมานอนด้านขวามือของเขา เธอนอนตะแคงหันหลังให้แฟนเพื่อนอย่างจำใจ ต่ายปิดไฟแล้วขึ้นเตียงมานอนโดยไม่อาบน้ำ เธอนอนตะแคงด้านซ้ายของโต้งก่อนดึงผ้าห่มมาห่มให้คนสามคน
เมย์หลับไปด้วยความมึนจากฤทธิ์เหล้าปั่นผสมเบียร์ เธอรู้สึกตัวกลางดึกเพราะอาการหนาวจนตัวสั่น พอลืมตาขึ้นในห้องมืดสลัวก็พบว่าผ้าห่มหนาที่คลุมตัวเธอหายไป เหลียวหลังจะไปดึงผ้าบนตัวแฟนเพื่อนมาห่มก็เจอกับหน้าของโต้งที่กำลังซุกไซร้ลำคอด้านหลังของเธออยู่
จุ๊บ! ๆ ริมฝีปากร้อนและนุ่มของโต้งทำเอาเมย์ตัวสั่นและขนลุกซู่ เธอส่งเสียงห้ามโต้งเบาๆเพราะกลัวต่ายจะตื่น แต่พอก้มมองช่วงล่างตัวเองกลับเห็นว่ากางเกงโดนดึงลงไปถึงหัวเข่า แถมไม่ได้สวมกางเกงใน เช่นนี้คงเป็นสาเหตุที่เธอหนาวจนตัวสั่น
"โต้งขอทำเบาๆนะเมย์จ๋า" แฟนเพื่อนกระซิบใบหูและโอบแขนท่อนใหญ่มากอดรัดเมย์จากข้างหลัง ดึงร่างเธอถลาถอยไปแนบหลังกับอกร้อนผ่าว มือเขาลดลงไปสอดลูบใต้ตูดงอนขาวและวนนิ้วใส่ร่องสาวอย่างลุกลี้ลุกลน
อื้อ! ๆ โต้ง! อย่าาาา! เมย์กัดริมฝีปากตัวเองและร้องปราม แต่ต้นกลับมือไวและสอดนิ้วแยงยัดเข้าร่องสาวของเธอจากด้านหลัง พอเขางอนิ้วเกี่ยวเป็นตะขอเบ็ดอยู่ในรูเมย์ก็ดิ้นไม่หลุดเสียแล้ว
เเจ๊ะ! ๆ ๆ โต้งแยงนิ้วกลางเข้าออกรูสาวบริสุทธิ์ที่ตอดรัดนิ้วหนุบหนับ เขาดูดซอกคอเมย์จนเธอเสียวสะท้านและเผลอครางออกมา
หมับ! ๆ มืออีกข้างของโต้งรูดซิบเสื้อกันหนาวแล้วล้วงยัดเข้าคอเสื้อยืดลงมาบีบฟัดเต้านมเพื่อนแฟนอย่างย่ามอกย่ามใจ
ฮือ! ๆ ๆ เมย์นอนตัวงอและร้องไห้กระซิกๆ เธอรู้ดีว่าอะไรกำลังจะเกิด แต่คนที่กำลังจะข่มขืนเธอก็ดันเป็นคนที่เธอชอบแต่แรก สมองกับร่างกายของเธอสับสนไปหมด ใจนึงก็อยากจะกรี๊ดดังๆให้ต่ายตื่น แต่ร่างกายกลับไม่ตอบสนอง มีเพียงร่องสาวที่หลั่งน้ำเสียวออกมาจนเลอะเต็มอุ้งมือของโต้ง
แคว่ก! ๆ โต้งรูดซิบกางเกงยีนส์แปบเดียวเขาก็เอาปลายแท่งร้อนๆมากดอัดเข้าปากรูของเมย์โดนใช้นิ้วควานนำทาง พอเขากดส่วนหัวบานโตเข้ามาเมย์ถึงกับสะดุ้งโหยง น้ำตาไหลพรากอาบแก้มเลอะเต็มหมอน เธอรู้สึกเจ็บมากจึงจิกมือกับแขนโต้งจนมีเลือดไหลซึมออกมา
ส่วบ! ๆ ๆ โต้งโยกเอวกระแทกส่วนที่เหลือยัดเข้ามาและครางซี๊ดซ๊าดขณะที่เมย์เจ็บจนดิ้นพล่านในอ้อมกอดของเขา เธอรู้สึกคับติ้วเหมือนร่างจะฉีกออกจากตรงนั้น
พอโต้งเอาเข้ามาสุดก็กระแทกเข้าออกและจับหน้าเลอะน้ำตาของเมย์เหลียวหลังมาจูบปากอย่างหื่นสุดๆ เขาแทงเข้าออกไม่ถึงห้านาทีก็มีน้ำร้อนผ่าวพุ่งเข้ามาในท้องของเมย์ ตอนนั้นเธอยอมรับว่าเสร็จไปพร้อมๆกับต้นแถมเขายังเอากดแช่คาไว้ในรูจนเธอหยุดร้องไห้
นับแต่นั้นมาโต้งกับเมย์ก็แอบนัดเจอและมีอะไรกันแทบทุกสัปดาห์ จนขึ้นปีสามต่ายเลิกกับต้นเมย์จึงไม่ได้เจอเขาอีกเลย ล่าสุดเธอได้ข่าวว่าต้นเรียนไม่จบและไปทำงานที่อู่ซ่อมรถของญาติที่ภาคใต้
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
โกนัมจุนคือคนดีที่ตายแล้วได้เกิดเป็นยมฑูต มีหน้าที่สังหารคนเลวที่ถึงคราวต้องตายเพื่อเอาวิญญาณมันไปลงโทษในนรก และรับวิญญาณคนดีที่เสียชีวิตเพื่อส่งขึ้นสวรรค์ เขามีพี่เลี้ยงยมฑูตรุ่นพี่ชื่อเด็กหญิงจีวอน เธอเป็นเด็กแปดขวบมาร้อยปีแล้วและไม่โตขึ้นอีกเลย
เรื่องสั้นแนวมีชู้ fwb ลับๆ นอกใจ แอบแซ่บ 3p 4p หลายบุคคลหลากเหตุการณ์ จบในตอนสองตอน
รวมเรื่องสวิงกิ้งจากสาวๆและสามีหลายๆท่าน มีหลายตอน หลายเหตุการณ์ สัมผัสถึงรสชาติสัมพันธ์แบบแปลกใหม่ นอกกายแต่ไม่นอกใจ
เรื่องราวของนดา สาวสวยทายาทตระกูลดังที่เพิ่งแต่งงานใหม่ เธอมีความทรงจำในอดีตที่ยากเกินจะลืมเลือน ชอบการหลับนอนกับคนที่ไม่รู้จักแม้ชื่อ ยินยอมให้ชายที่ไม่ใช่สามีมอบความซาดิสม์และรุนแรงให้กับตัวเอง สามีก็ดันเป็นใจหาผู้ชายเถื่อนๆมาให้เธออีกด้วย
มิรา กนกชนากาญจน์ดีไชเนอร์ชื่อก้องโลกของห้องเสื้อแบรนด์ดังจากมิลาน อดีตทายาทมหาเศรษฐีคนเดียวของเจ้าสัวปราณ เธอกลับมาบ้านในรอบสิบสองปีหลังจากถูกยื่นคำขาดจากท่านเจ้าสัวว่าจะยกทุกอย่างให้ปถวีกับหลานสาวฝาแฝดของเธอมิราจำต้องพับเก็บความโกรธและทิฐิมานะเอาไว้ รีบกลับมาทวงคืนมรดกหลายพันล้านคืน เธอจะไม่ยอมให้ใครฮุบสมบัติที่เป็นของเธอไปอย่างเด็ดขาด ไม่แม้แต่จะยอมให้สักเศษเสียวกระเด็นไปถึงทายาทนอกสายเลือดอย่างเขา เหมืองปราณปุราอดีตเหมืองใหญ่ที่สุดของเมืองกาญจน์ที่ล่มสลายลงหลายสิบปีถูกกลับมารื้อพื้นขึ้นมาอีกครั้งจากน้ำมือของ “ปถวี”เขาพลิกพื้นผืนดินที่ปล่อยทิ้งร้างมานานให้กลายเป็นฟาร์มปศุสัตว์ครบวงจร ขยายไร่จากสองพันไร่ให้เป็นห้าพันไร่ภายในระยะเวลาเจ็ดปี “ไม่แต่งก็ได้...แต่สมบัติจะถูกแบ่งตามพินัยกรรม” ชายชราบอกด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ “ไม่ได้! หนูไม่ยอมให้สมบัติไปตกอยู่ในมือปลิงเปลือกทองอย่างหมอนั่นเด็ดขาด” “ถ้าอย่างนั้นแกก็ต้องแต่ง ปู่ให้เลือกว่าจะจดทะเบียนกันเงียบๆ หรือ จัดพิธีใหญ่โตที่สุดแต่ไม่ต้องจดทะเบียนก็ได้”
เมื่อเพื่อนรักที่ไว้ใจแอบทรยศคบกับชายที่ตนรัก และชายที่ตนรักกลับรังเกียจตนจนไม่แม้แต่จะแตะต้องเนื้อตัวเธอ สิ่งที่เธอทำได้คือต่างคนต่างอยู่ แต่ในวังหลังแห่งนี้เธอจะทำอย่างนั้นได้จริงหรือ? ตัวอย่างเนื้อเรื่อง “เจ้ามีอันใดจะกล่าวหรือไม่... สนมหลี่กุ้ยเฟย” น้ำเสียงราบเรียบก่อนจะเน้นที่ละคำในประโยคท้ายอย่างหนักแน่น “ฮองเฮาแน่ใจแล้วหรือเพคะ ว่าจะให้หม่อมฉันทูลทุกอย่างต่อหน้าข้าราชบริพารเหล่านี้ หากมีข่าวแพร่ออกไปอีก ฮองเฮาทรงทนฟังคำนินทาเหล่านั้นได้หรือไม่” หลี่ฟางซินกล่าวพร้อมยิ้มอ่อนๆ หลี่ฟางซินย่อมรู้ดีว่าเย่วลี่อิงคงได้ยินคำนินทาเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแล้วจึงได้พูดเน้นย้ำ หวังจะกระตุ้นให้นางลงมือทำร้ายตน “คำนินทาเรื่องใดกัน เรื่องที่เจ้าเป็นนางอสรพิษนะหรือ เหตุใดเราจะทนฟังไม่ได้เล่า” เย่วลี่อิงตรัสพร้อมยักไหล่อย่าไม่แยแส มีหรือเย่วลี่อิงจะดูไม่ออกว่า ข่าวลือที่แพร่ออกไปนั้นมาจากผู้ใด หากเป็นแต่ก่อนนางย่อมไม่คิดว่าเป็นสหายคนสนิทของนางเป็นแน่ แต่บัดนี้นางรู้แล้วว่าหญิงที่ยืนตรงหน้านางหาใช่สตรีอ่อนหวานแสนดีอย่างที่นางรู้จักไม่ “หม่อมฉันเป็นนางอสรพิษตั้งแต่เมื่อใดกันเพคะ หม่อมฉันและฝ่าบาทมีใจรักใคร่กันมาเนิ่นนาน หากไม่ใช่เพราะฮองเฮาใช้ความดีของท่านแม่ทัพทูลขอให้ฮ่องเต้องค์ก่อนพระราชทานงานแต่ง วันนี้ตำแหน่งฮองเฮาก็ไม่แน่ว่าจะเป็นของใคร” “เจ้านางแพศยา หากเจ้ามีใจให้ฝ่าบาท แล้วทำไมไม่บอกข้า ยังแสดงแกล้งเป็นแม่สื่อนำของที่ข้ามอบให้ฝ่าบาท ฝากผ่านพี่ชายเจ้าช่วยมอบของให้ฝ่าบาทแทนข้า” เย่วลี่อิงเริ่มพูดด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง “ของอันใดกันเพคะ หม่อมฉันไม่เคยนำของ ของพระองค์มอบให้ฝ่าบาทเลยนะเพคะ ยิ่งให้พี่ชายช่วยส่งแทนให้ยิ่งมิเคย” น้ำเสียงเยาะเย้ยบวกกับรอยยิ้มยียวนของหลี่ฟางซินทำให้เย่วลี่อิงหัวเสียมากขึ้น “นี้เจ้าเอาของของเราไปทิ้งอย่างนั้นหรือ” “ฮองเฮาพูดถึงเรื่องอะไรเพคะ หม่อมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย พระองค์อย่าได้ใส่ความหม่อมฉันสิเพคะ” “นี้เจ้า”
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
ซุนเหยา เจ้าของร้านอาหารจีน ที่มีอยู่หลายสาขาทั่วประเทศ เธอทำงานหนักจนหมกสติไป เมื่อตื่นขึ้นอีกครั้งก็พบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ในเกี้ยวแปดคนหาม สวมชุดแดงมงคล กำลังจะเข้าพิธีแต่งาน
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
© 2018-now MeghaBook
บนสุด