เมื่อสามีสุดที่รักเป็นหนี้พนันยี่สิบล้าน จึงทำให้ภรรยาที่ดีอย่าง 'นภัสสร' ต้องหาทางช่วยสามีอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าหนทางนั้นจะต้องเอาตัวเธอเข้าแลกเพื่อใช้หนี้ก็ตาม
"ห้ะ!! ยี่สิบล้าน!!"
ดวงตาหญิงสาวเบิกโพลงในทันที เมื่อได้ยินยอดหนี้ทั้งหมดที่สามีจะต้องจ่ายให้เจ้าหนี้ภายในเดือนนี้
ใบหน้าพริ้มเพราของ 'นภัสสร' เปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด เธอเคยเตือนสามีตัวดีหลายหนเรื่องการพนัน ไม่มีใครมีชีวิตที่ดีและร่ำรวยได้จากอบายมุขพวกนั้น มันมีแต่จะนำพาให้ชีวิตตกต่ำอย่างหาที่สุดไม่ได้ และในที่สุดมันก็ได้เกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอแล้วตอนนี้
ตอนแรก 'ณรงค์' ก็เล่นสนุกพอหอมปากหอมคอ จากหลักหมื่นก็กลายเป็นหลักแสน หลักแสนเป็นหลักล้าน จนในที่สุดก็เป็นหลักสิบล้าน แล้วแม่ค้าออนไลน์หาเช้ากินค่ำแบบเธอจะหาเงินจำนวนแปดหลักมาช่วยสามีได้อย่างไร แค่จะไลฟ์ขายเสื้อผ้าให้ได้สักตัวยังยากในเศรษฐกิจที่ซบเซาแบบนี้
"สร ช่วยพี่ด้วยนะ" มือใหญ่เอื้อมจับมือเธอมากุมไว้ พลางอ้อนวอน
"สรช่วยพี่อยู่แล้ว ถ้าสรช่วยได้"
ดวงตากลมโตร้อนผ่าวคลายน้ำสีใสจะเอ่อไหลออกมา
"แต่เงินมันไม่ใช่น้อย ๆ เลยนะพี่รงค์ เงินมันตั้งยี่สิบล้าน แล้วสรจะหาเงินจากไหนมาให้พี่"
"ถ้าสรไม่ช่วย พี่ตายแน่" ณรงค์เอ่ยเสียงสั่น
"เราหนีไปที่อื่นกันดีไหมพี่"
ถ้าไม่มีเงินจ่าย ก็คงต้องหนีหายไปให้ไกล ไม่ให้เจ้าหนี้ตามตัวได้ก็พอ
"พี่ก็อยากหนี แต่พี่เคยได้ยินคนในบ่อนมันพูดกัน พวกลูกหนี้ที่หนีเสี่ยชัชไปรายก่อน ไม่มีใครได้ตายดีสักคน"
นภัสสรสะอึกทันทีที่ได้ยิน ราวกับมีก้อนบางอย่างจุกอยู่ในลำคอ ยังมีอะไรหลายอย่างที่เธออยากทำ เธอมีความฝันอยากเป็นเจ้าของธุรกิจที่มียอดขายและกำไรต่อปีเป็นร้อยล้าน เธออยากเที่ยวต่างประเทศอย่างที่คนมีเงินชอบไปกัน เธออยากเป็นแม่ที่ดี มีลูกที่น่ารักสักสองสามคน เธอยังอยากใช้ชีวิต
แต่ทว่าทำไมผู้ชายที่เธอเคยคิดว่าเขาจะทำให้เธอมีชีวิตที่ดีอย่างนั้นได้ จึงกลับกลายเป็นคนที่พาเธอมาเจอกับหายนะเช่นนี้
"เราแบ่งจ่ายเสี่ยเขาได้ไหมพี่รงค์"
"มันก็ได้อยู่ แต่เงินตั้งยี่สิบล้านมันก็ต้องมีดอกอีก แถมแต่ละงวดก็น่าจะต้องจ่ายหลักแสนเป็นอย่างต่ำ แค่เงินเดือนเราสองคนรวมกันยังไม่ถึงห้าหมื่นเลยสร"
หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่
"แล้วพี่จะเข้าบ่อนทำไม ฉันบอกแล้วใช่ไหม ว่าการพนันมันมีแต่เสียกับเสีย มันไม่มีทางทำให้ใครมีชีวิตที่ดีขึ้นได้หรอก"
"แล้วเธอจะมาว่าพี่ให้ได้อะไรขึ้นมา พูดแล้วเราจะมีเงินไปใช้หนี้พวกมันหรือไง"
สามีเอ่ยด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดอย่างที่ไม่เป็นมาก่อน ทำเอาผู้เป็นภรรยาชะงักงัน หัวใจดวงน้อยเริ่มรวดร้าว
เธอไม่มีสิทธิ์พูดเลยหรือ ไม่มีสิทธิ์จะบ่นหรือว่ากล่าวอะไรออกไปให้สามีได้รู้บ้างเลยหรือ ในเมื่อความฝันของผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งต้องหายวับไปกับตาด้วยน้ำมือของเขา น้ำมือของชายอันเป็นที่เธอรัก ที่เธอหวังจะฝากฝังทั้งชีวิตไว้กับเขา
"เราต้องจ่ายทั้งหมดภายในเดือนนี้ใช่ไหมพี่" เธอถามพลางกลั้นสะอื้น
"ใช่ นี่ก็เหลือเวลาไม่ถึงสิบวันแล้ว เราจะทำยังไงกันดีสร"
สามีถามอย่างตื่นตระหนกราวกับจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว นภัสสรจึงโผลกอดเขาไว้แน่นพลางลูบหลังเป็นเชิงปลอบ
"ไม่เป็นไรนะพี่ เดี๋ยวเราค่อยหาทางแก้กันไป ยังไงก็ต้องมีทางออก"
นภัสสรพยายามพูดไม่ให้เสียงตัวเองสั่น เธอพยายามเข้มแข็งเพื่อเป็นหลักให้กับสามี ที่ตอนนี้อ่อนแอจนไม่น่าจะสามารถเป็นผู้นำในการจัดการปัญหาต่าง ๆ ได้ หน้าที่ในการหาเงินใช้หนี้คงต้องตกมาเป็นของเธอโดยปริยาย
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน