งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
สีหน้าบึ้งตึงของเจ้าบ่าวทำให้ณัฐชาแอบยิ้มขำในใจ
คนบ้าอะไรทำหน้าเหมือนตูด!
เธอแอบนินทาโดยไม่ให้เขารู้
“อุ๊ย!” ณัฐชาไม่ทันตั้งตัว มือหนาก็ดึงมือของเธอไปจับเอาไว้เต็มแรง ก่อนจะสวมแหวนให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย
ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่มีความอ่อนโยนเอาเสียเลย ชิ!
ถ้าไม่เพราะมารดาของเธอป่วยหนักและต้องการเห็นเธอเป็นฝั่งเป็นฝาล่ะก็ เธอไม่มีทางแต่งงานกับเขาหรอก
เธอกับเขาไม่ได้คบหาดูใจกันด้วยซ้ำ ผู้ใหญ่เป็นคนจัดการให้ แถมเขายังมีอดีตรักฝังใจ เคยอกหักรักคุดมาก่อน เลยไม่คิดที่จะรักผู้หญิงคนไหนอีก
ไม่รักก็ไม่รักสิ เธอเองก็จะไม่ได้รักเขาเหมือนกัน แต่งงานให้มารดามีความสุขในบั้นปลายชีวิตเพราะท่านเป็นโรคร้าย หลังจากนั้นเธอจะเป็นฝ่ายขอหย่าขาดจากเขาเอง ไม่รอให้เขาขับไล่ไสส่งแน่นอน
อีกเหตุผลหนึ่ง ไม่ใช่เพราะมารดาป่วยอย่างเดียว แต่เธออยากหนีจากแฟนเก่าที่นอกใจไปคบหากับเพื่อนของเธอ เขาตามมางอนง้อขอคืนดี เพราะเห็นว่าเธอไม่มีใคร แถมยังยกหางตัวเองอีกว่าเธอยังรักเขามาก จนไม่คิดมีใคร เธอเลยแต่งงานกับจิณณ์ให้เขาได้เห็นว่า เธอก็มีผู้ชายที่ดีให้แต่งงานเหมือนกัน ไม่ได้จะรอเขาเสียหน่อย
จิณณ์เป็นเศรษฐีที่ดิน และยังเป็นที่นับหน้าถือตาแถมยังมีที่ดินติดอยู่กับคีรีอีก การทำให้คีรีกระอัก
การจะเอาคืนคีรีนั้น ก็ต้องแต่งงานกับคนที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียง และไม่กินเส้นกันนี่แหละ ถึงจะทำให้อีกฝ่ายดิ้นได้
ณัฐชาหยิบแหวนขึ้นมาเพื่อจะสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายของเขา เธอยิ้มหวานให้เขา ค่อย ๆ สวมแหวนให้ด้วยท่าทีอ่อนโยน ทำให้จิณณ์ไม่ได้ระแวงว่าเธอจะเอาคืน จนกระทั้งเธอยัดแหวนใส่นิ้วเขาเต็มแรงนั่นแหละ
จิณณ์ถึงกับสะดุ้งสุดตัว ในขณะที่ณัฐชายิ้มหวานตอบกลับไป ก่อนจะขยับปากไปมาเบา ๆ ว่าทีใครทีมัน แม้จะไม่ออกเสียง แต่เขาก็อ่านปากเธอออก
ยายตัวแสบ! เขาขยับปากต่อว่าเธอ แต่ไม่มีเสียงเปล่งออกมา
สวมแหวนเสร็จก็เป็นการถ่ายรูปคู่และรูปรวม จิณณ์ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย เขาดึงเธอมาจุมพิตเต็มเหนี่ยว
ณัฐชาตาโตตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรป่าเถื่อนเช่นนี้ พอเขาดึงเธอเข้ามาหาอีกรอบ เพราะตากล้องบอกว่าอยากได้ซีนหอมแก้มหวาน ๆ อีกหลาย ๆ รูป เธอก็กัดหูเขาเต็มแรง
“โอ๊ย!” จิณณ์ร้องเสียงหลง ไม่คิดว่าเธอจะเอาคืนเขาแบบนี้ และโดยไม่ทันตั้งตัว เธอบิดสีข้างเขาเต็มแรง
“โอ๊ย!” จิณณ์ร้องอีกครั้ง ทำเอาทุกคนขบขันกับท่าทีของเจ้าบ่าวเจ้าสาว พอบิดสีข้างเขาเสร็จ เธอก็ทำหน้าไร้เดียงสาว่าเขินอายที่โดนเขาจุมพิตเมื่อครู่
ฝากไว้ก่อนยายตัวแสบ เขาขยับปากไปมา เธออ่านปากเขาแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
พิธีแต่งงานเสร็จสิ้นก็เป็นพิธีส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ ผู้ใหญ่ต่างอวยพรให้คู่บ่าวสาวมีความสุข
“ย่าขอให้ลูกทั้งสองมีความสุขมากๆ นะจ๊ะ แล้วก็มีเหลนให้ย่าอุ้มไว ๆ” คุณย่าวรางคณาอวยพรด้วยรอยยิ้ม
“พ่อเองก็ขอให้ลูกมีความสุขมาก ๆ รักกันไปจนแก่เฒ่านะลูกนะ” ทรงสิทธิ์อวยพรให้ลูกสาว
“แม่ดีใจที่ลูกได้เป็นฝั่งเป็นฝากับคนดี ๆ อย่างพ่อจิณณ์เขา จิณณ์แม่ฝากน้องด้วยนะลูก” คนป่วยที่นั่งอยู่บนรถเข็นเพราะเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเอ่ยขึ้น
“ครับ” จิณณ์รับคำเพราะเห็นอาการป่วยของกานดา เขาเองก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจคนป่วย แต่ยายตัวแสบอย่างณัฐชาเขาไม่มีทางยอมให้เธอมาแกล้งอะไรเขาได้อีก
ครอบครัวของณัฐชาย้ายไปอยู่เมืองกรุง นาน ๆ จะกลับมาที่ไร่ที่อยู่ข้าง ๆ เขาสักที เขากับณัฐชาจึงไม่ได้สนิทสนมกันมาก นานๆ จะเจอกันสักที
ผู้ใหญ่ออกไปแล้วทั้งสองก็สะบัดหน้าใส่กัน ณัฐชาเองก็ลุกหนี ทำท่าจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินประโยคของเจ้าบ่าวในห้องหอ
“คืนนี้เธอไปนอนบนโซฟาโน่น ฉันไม่ชอบนอนกับคนอื่น มันอึดอัดนอนไม่หลับ”
“โหย... พี่จิณณ์นี่ช่างเป็นสุภาพบุรุษเสียจริงนะคะ ไล่ให้ชาไปนอนที่โซฟา ไม่คิดบ้างเลยเหรอคะว่ามันจะเมื่อยแค่ไหน”
“เรื่องของเธอ”
“พี่ลองไปนอนดูสิ”
“ถ้าไม่อยากเมื่อยก็นอนบนพื้น”
“พื้นก็แข็ง เย็นก็เย็น พี่แมนไหมถามจริง”
“งั้นพิสูจน์กันไหม ว่าฉันแมนรึเปล่า” จิณณ์เดินเข้าหา ทำเอาเธอต้องถอยหนี รีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหอบชุดนอนเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ
เข้ามาถึงห้องน้ำก็ได้แต่ยืนตาปริบ ๆ อยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่
เวรแล้วไง! รูดซิปชุดแต่งงานไม่ได้
“พี่จิณณ์ พี่จิณณ์คะ” เธอชะโงกหน้ามาเรียกเขาอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
“มีอะไร”
“รูดซิปด้านหลังให้หน่อยค่ะ รูดไม่ถึง”
“ไร้ยางอาย” ประโยคของเขาทำเอาเธออ้าปากค้างตาโต
“บ้าหรือไงพี่จิณณ์ จู่ ๆ มาด่ากันว่าไร้ยางอาย”
“ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนมาอ่อยให้ผู้ชายรูดซิปให้”
“เขาคือเจ้าพ่อที่ใครต่างหวาดกลัว แต่กลับยอมสยบให้หญิงสาวที่ทั้งโลกเคยมองว่าไร้ค่า...” เมื่อเธอถูกตราหน้าว่าเป็นเพียงหมากในเกมหมั้นหมาย เขากลับเห็นแสงในตัวเธอ และเลือกจะปกป้องด้วยทั้งชีวิตและหัวใจ ท่ามกลางไฟแค้น อำนาจ และความลับของตระกูล หัวใจของคนสองคนค่อย ๆ สานพันธะรักที่ไม่มีใครลบล้างได้ “เธอคือของฉัน ต่อให้โลกทั้งใบต่อต้าน...ฉันก็จะไม่มีวันปล่อยเธอไป”
เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’
"เราเคยสัญญากัน...ใต้ดาวดวงนั้น ว่าจะไม่ทิ้งกันไปไหน แต่บางครั้ง...การจากลาไม่ได้เกิดจากคนที่อยากไป และเมื่อเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง คำสัญญานั้น...ยังจะมีความหมายอยู่ไหม"
“เธอคือเจ้าสาวที่เขาไม่ต้องการ แต่กลับเป็นผู้หญิงที่เขาไม่อาจปล่อยไปได้” แต่เมื่อเขายิ่งอยู่ใกล้เธอ เขากลับยิ่งอยากครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจ ทว่าเธอไม่ใช่หมากให้เขาควบคุม เขาต่างหากที่จะถูกเธอควบคุมและยอมจำนนรักต่อเธอ
คะนึงนิจรักเขาจึงยอมยกทุกอย่างให้เขาทั้งตัวและหัวใจ แต่เขาเพียงแค่หลอกกินฟรี เตะถ่วงเวลาออกไปเพื่อไปหาผู้หญิงที่ดีกว่า ในเมื่อเขาเห็นเธอเป็นของไร้ค่า เธอก็พร้อมที่จะเดินออกมาจากชีวิตของเขา โดยไม่เสียดายผู้ชายหลอกลวงอย่างฉัฐดนัยเลย
หลัวเจิง ผู้ตกจากที่สูงกลายเป็นทาสที่ต่ำต้อย มีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาพบวิธีฝึกในตัวเองให้กลายเป็นอาวุธโดยบังเอิญ สงครามการต่อสู้เริ่มขึ้นทันที และพึ่งพาความเชื่ออันแรงกล้าในการไม่ยอมจำนน เขาพยายามแก้แค้นและไล่ตามความฝันอันยิ่งใหญ่ นักรบจากชาติพันธุ์ต่าง ๆ ต่อสู้เพื่อความเป็นเจ้าโลกและโลกก็ปั่นป่วน อาศัยร่างกายที่เปรียบได้กับอาวุธวิเศษ หลัวเจิงเอาชนะศัตรูจำนวนมากบนเส้นทางสู่ความเป็นอมตะ ในที่สุดเขาจะทำสำเร็จหรือไม่?
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน
ในระยะเวลาสองปีที่แต่งงานกัน เนี่ยเหยียนเซินจู่ๆ ก็เสนอขอหย่า เขาพูดว่า "เธอกลับมาแล้ว เราหย่ากันเถอะ คุณอยากได้อะไรบอกมาได้เลย" ชีวิตการแต่งงานสองปีสู้อีกคนที่หันหลังกลับมาไม่ได้ ตามอย่างที่คนเขาว่ากัน "คนรักเก่าแค่ร้องไห้สักหน่อย คนรักปัจจุบันก็ย่อมแพ้แน่นอน" เหยียนซีไม่ได้โวยวายอะไร เลือกที่จะตอบตกลงและเสนอเงื่อนไขว่า "ฉันต้องการรถซูเปอร์คาร์ที่แพงที่สุดของคุณ" "ได้" "วิลล่าสุดหรูชานเมือง" "ตกลง" "กำไรหลายพันล้านที่หามาในช่วงสองปีนี้ แบ่งคนละครึ่ง" "อะไรนะ"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
เมื่อมนุษย์เพศชายเกิดการวิวัฒนาการทางร่างกาย ผู้ชายกลุ่มหนึ่งจึงสามารถตั้งท้องได้ และเพราะความเมาชนิดหลุดโลกในคืนวันนั้น ‘นภัทร’ เดือนคณะสุดหล่อจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจริงว่าตัวเองจัดการรวบหัวรวบหางลากหลืบคณะอย่าง ‘สิงหา’ ไปมี one night stand เป็นที่เรียบร้อย เรื่องควรจะจบลงแค่นั้น แต่ไม่จบเมื่อชีวิตน้อยๆ ถือกำเนิดขึ้น นภัทรหายตัวไป กลับมาอีกครั้งพร้อมกับข่าวลือประหลาดๆ ก่อนสิงหาจะพบว่าต้นเหตุของข่าวลือคือเด็กหญิงตัวน้อยอย่าง ‘น้องณดา’ ที่สิงหาสงสัยเหลือเกินว่าจะเป็นลูกของเขา “ให้เรียกนายว่าพ่อไม่ได้หรอก น้องณดาไม่ได้ลูกของนาย” “งั้นเรียกป๊ะป๋าก็ได้” “ไม่ได้” “แด๊ดดี้” “นี่...พอเลย” “ดาดา” คำเรียกที่หลุดจากปากของเด็กหญิงตัวน้อยทำเอาคุณพ่อกำมะลอยิ้มหน้าบาน ปฏิบัติการทวงคืนความเป็นพ่อต้องมา ต่อให้นภัทรไม่ยอมรับ งั้นสิงหาก็ขอเข้าทางลูกสาวตัวจิ๋วก็แล้วกัน! รับผมเป็นพ่อของลูกเถอะนะครับ!
© 2018-now MeghaBook
บนสุด