งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
สีหน้าบึ้งตึงของเจ้าบ่าวทำให้ณัฐชาแอบยิ้มขำในใจ
คนบ้าอะไรทำหน้าเหมือนตูด!
เธอแอบนินทาโดยไม่ให้เขารู้
“อุ๊ย!” ณัฐชาไม่ทันตั้งตัว มือหนาก็ดึงมือของเธอไปจับเอาไว้เต็มแรง ก่อนจะสวมแหวนให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย
ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่มีความอ่อนโยนเอาเสียเลย ชิ!
ถ้าไม่เพราะมารดาของเธอป่วยหนักและต้องการเห็นเธอเป็นฝั่งเป็นฝาล่ะก็ เธอไม่มีทางแต่งงานกับเขาหรอก
เธอกับเขาไม่ได้คบหาดูใจกันด้วยซ้ำ ผู้ใหญ่เป็นคนจัดการให้ แถมเขายังมีอดีตรักฝังใจ เคยอกหักรักคุดมาก่อน เลยไม่คิดที่จะรักผู้หญิงคนไหนอีก
ไม่รักก็ไม่รักสิ เธอเองก็จะไม่ได้รักเขาเหมือนกัน แต่งงานให้มารดามีความสุขในบั้นปลายชีวิตเพราะท่านเป็นโรคร้าย หลังจากนั้นเธอจะเป็นฝ่ายขอหย่าขาดจากเขาเอง ไม่รอให้เขาขับไล่ไสส่งแน่นอน
อีกเหตุผลหนึ่ง ไม่ใช่เพราะมารดาป่วยอย่างเดียว แต่เธออยากหนีจากแฟนเก่าที่นอกใจไปคบหากับเพื่อนของเธอ เขาตามมางอนง้อขอคืนดี เพราะเห็นว่าเธอไม่มีใคร แถมยังยกหางตัวเองอีกว่าเธอยังรักเขามาก จนไม่คิดมีใคร เธอเลยแต่งงานกับจิณณ์ให้เขาได้เห็นว่า เธอก็มีผู้ชายที่ดีให้แต่งงานเหมือนกัน ไม่ได้จะรอเขาเสียหน่อย
จิณณ์เป็นเศรษฐีที่ดิน และยังเป็นที่นับหน้าถือตาแถมยังมีที่ดินติดอยู่กับคีรีอีก การทำให้คีรีกระอัก
การจะเอาคืนคีรีนั้น ก็ต้องแต่งงานกับคนที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียง และไม่กินเส้นกันนี่แหละ ถึงจะทำให้อีกฝ่ายดิ้นได้
ณัฐชาหยิบแหวนขึ้นมาเพื่อจะสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายของเขา เธอยิ้มหวานให้เขา ค่อย ๆ สวมแหวนให้ด้วยท่าทีอ่อนโยน ทำให้จิณณ์ไม่ได้ระแวงว่าเธอจะเอาคืน จนกระทั้งเธอยัดแหวนใส่นิ้วเขาเต็มแรงนั่นแหละ
จิณณ์ถึงกับสะดุ้งสุดตัว ในขณะที่ณัฐชายิ้มหวานตอบกลับไป ก่อนจะขยับปากไปมาเบา ๆ ว่าทีใครทีมัน แม้จะไม่ออกเสียง แต่เขาก็อ่านปากเธอออก
ยายตัวแสบ! เขาขยับปากต่อว่าเธอ แต่ไม่มีเสียงเปล่งออกมา
สวมแหวนเสร็จก็เป็นการถ่ายรูปคู่และรูปรวม จิณณ์ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย เขาดึงเธอมาจุมพิตเต็มเหนี่ยว
ณัฐชาตาโตตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรป่าเถื่อนเช่นนี้ พอเขาดึงเธอเข้ามาหาอีกรอบ เพราะตากล้องบอกว่าอยากได้ซีนหอมแก้มหวาน ๆ อีกหลาย ๆ รูป เธอก็กัดหูเขาเต็มแรง
“โอ๊ย!” จิณณ์ร้องเสียงหลง ไม่คิดว่าเธอจะเอาคืนเขาแบบนี้ และโดยไม่ทันตั้งตัว เธอบิดสีข้างเขาเต็มแรง
“โอ๊ย!” จิณณ์ร้องอีกครั้ง ทำเอาทุกคนขบขันกับท่าทีของเจ้าบ่าวเจ้าสาว พอบิดสีข้างเขาเสร็จ เธอก็ทำหน้าไร้เดียงสาว่าเขินอายที่โดนเขาจุมพิตเมื่อครู่
ฝากไว้ก่อนยายตัวแสบ เขาขยับปากไปมา เธออ่านปากเขาแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
พิธีแต่งงานเสร็จสิ้นก็เป็นพิธีส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ ผู้ใหญ่ต่างอวยพรให้คู่บ่าวสาวมีความสุข
“ย่าขอให้ลูกทั้งสองมีความสุขมากๆ นะจ๊ะ แล้วก็มีเหลนให้ย่าอุ้มไว ๆ” คุณย่าวรางคณาอวยพรด้วยรอยยิ้ม
“พ่อเองก็ขอให้ลูกมีความสุขมาก ๆ รักกันไปจนแก่เฒ่านะลูกนะ” ทรงสิทธิ์อวยพรให้ลูกสาว
“แม่ดีใจที่ลูกได้เป็นฝั่งเป็นฝากับคนดี ๆ อย่างพ่อจิณณ์เขา จิณณ์แม่ฝากน้องด้วยนะลูก” คนป่วยที่นั่งอยู่บนรถเข็นเพราะเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเอ่ยขึ้น
“ครับ” จิณณ์รับคำเพราะเห็นอาการป่วยของกานดา เขาเองก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจคนป่วย แต่ยายตัวแสบอย่างณัฐชาเขาไม่มีทางยอมให้เธอมาแกล้งอะไรเขาได้อีก
ครอบครัวของณัฐชาย้ายไปอยู่เมืองกรุง นาน ๆ จะกลับมาที่ไร่ที่อยู่ข้าง ๆ เขาสักที เขากับณัฐชาจึงไม่ได้สนิทสนมกันมาก นานๆ จะเจอกันสักที
ผู้ใหญ่ออกไปแล้วทั้งสองก็สะบัดหน้าใส่กัน ณัฐชาเองก็ลุกหนี ทำท่าจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินประโยคของเจ้าบ่าวในห้องหอ
“คืนนี้เธอไปนอนบนโซฟาโน่น ฉันไม่ชอบนอนกับคนอื่น มันอึดอัดนอนไม่หลับ”
“โหย... พี่จิณณ์นี่ช่างเป็นสุภาพบุรุษเสียจริงนะคะ ไล่ให้ชาไปนอนที่โซฟา ไม่คิดบ้างเลยเหรอคะว่ามันจะเมื่อยแค่ไหน”
“เรื่องของเธอ”
“พี่ลองไปนอนดูสิ”
“ถ้าไม่อยากเมื่อยก็นอนบนพื้น”
“พื้นก็แข็ง เย็นก็เย็น พี่แมนไหมถามจริง”
“งั้นพิสูจน์กันไหม ว่าฉันแมนรึเปล่า” จิณณ์เดินเข้าหา ทำเอาเธอต้องถอยหนี รีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหอบชุดนอนเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ
เข้ามาถึงห้องน้ำก็ได้แต่ยืนตาปริบ ๆ อยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่
เวรแล้วไง! รูดซิปชุดแต่งงานไม่ได้
“พี่จิณณ์ พี่จิณณ์คะ” เธอชะโงกหน้ามาเรียกเขาอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
“มีอะไร”
“รูดซิปด้านหลังให้หน่อยค่ะ รูดไม่ถึง”
“ไร้ยางอาย” ประโยคของเขาทำเอาเธออ้าปากค้างตาโต
“บ้าหรือไงพี่จิณณ์ จู่ ๆ มาด่ากันว่าไร้ยางอาย”
“ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนมาอ่อยให้ผู้ชายรูดซิปให้”
เธอเป็นคู่หมั้นคู่หมายกับเขามานานหลายปี แต่เขาไม่อยากหมั้นและแต่งงานกับเธอ เขามีคนที่รักอยู่แล้ว เธอจึงกลายเป็นส่วนเกิน บิดามารดามาเสียชีวิตกะทันหัน ทำให้เธอไร้ที่พึ่งพิง ในเมื่อเขาไม่รักใคร่ไยดี เธอก็พร้อมถอยห่าง แต่เขากลับตามติดไม่ยอมให้เธอออกไปจากชีวิตของเขา
เขาเจอเธอเมื่อวันก่อน ทำให้เขาตกหลุมรักเธอในทันที เขาได้เจอเธออีกครั้งในสภาพบาดเจ็บและความจำเสื่อม โดยไม่รู้ว่าแท้ที่จริงเธอคือคู่หมั้นวัยเด็กของเขา แต่เพราะเขาตกหลุมรักเธอ จึงโกหกเธอไปว่าเขาคือสามี!
ในอดีตเขาคือพี่ชายที่แสนดี แต่ในวันนี้เขากลับหมางเมิน เย็นชา จิกกัดและปากร้าย เธอจึงอยากหลีกหนีเขาไปให้ไกล แต่ทำไมทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เธอต้องมาเป็นเลขาของเขา แถมยังต้องมามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเขาอีก!
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
มิรา กนกชนากาญจน์ดีไชเนอร์ชื่อก้องโลกของห้องเสื้อแบรนด์ดังจากมิลาน อดีตทายาทมหาเศรษฐีคนเดียวของเจ้าสัวปราณ เธอกลับมาบ้านในรอบสิบสองปีหลังจากถูกยื่นคำขาดจากท่านเจ้าสัวว่าจะยกทุกอย่างให้ปถวีกับหลานสาวฝาแฝดของเธอมิราจำต้องพับเก็บความโกรธและทิฐิมานะเอาไว้ รีบกลับมาทวงคืนมรดกหลายพันล้านคืน เธอจะไม่ยอมให้ใครฮุบสมบัติที่เป็นของเธอไปอย่างเด็ดขาด ไม่แม้แต่จะยอมให้สักเศษเสียวกระเด็นไปถึงทายาทนอกสายเลือดอย่างเขา เหมืองปราณปุราอดีตเหมืองใหญ่ที่สุดของเมืองกาญจน์ที่ล่มสลายลงหลายสิบปีถูกกลับมารื้อพื้นขึ้นมาอีกครั้งจากน้ำมือของ “ปถวี”เขาพลิกพื้นผืนดินที่ปล่อยทิ้งร้างมานานให้กลายเป็นฟาร์มปศุสัตว์ครบวงจร ขยายไร่จากสองพันไร่ให้เป็นห้าพันไร่ภายในระยะเวลาเจ็ดปี “ไม่แต่งก็ได้...แต่สมบัติจะถูกแบ่งตามพินัยกรรม” ชายชราบอกด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ “ไม่ได้! หนูไม่ยอมให้สมบัติไปตกอยู่ในมือปลิงเปลือกทองอย่างหมอนั่นเด็ดขาด” “ถ้าอย่างนั้นแกก็ต้องแต่ง ปู่ให้เลือกว่าจะจดทะเบียนกันเงียบๆ หรือ จัดพิธีใหญ่โตที่สุดแต่ไม่ต้องจดทะเบียนก็ได้”
แค่ทะลุมิติมาในโลกยุคโบราณก็นับว่าแย่มากพอแล้ว แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เธอต้องมาแต่งงานกับท่านอ๋องที่ขึ้นชื่อว่าอำมหิตมากที่สุดในเมืองหลวง แล้วจางอวิ๋นซีจะเอาตัวรอดจากเงื้อมมือของท่านอ๋องจอมโฉดได้อย่างไร
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
© 2018-now MeghaBook
บนสุด