เขาเจอเธอเมื่อหลายเดือนก่อน แต่เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอกลับจำเขาไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่เธอสัญญากับเขาว่าเธอจะแต่งงานกับเขา พันธกานต์คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงินที่ต้องการแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น แต่เขากลับพบว่าผู้ชายที่เธอต้องแต่งงานด้วยคือเขา!
เขาเจอเธอเมื่อหลายเดือนก่อน แต่เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง เธอกลับจำเขาไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่เธอสัญญากับเขาว่าเธอจะแต่งงานกับเขา พันธกานต์คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงินที่ต้องการแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น แต่เขากลับพบว่าผู้ชายที่เธอต้องแต่งงานด้วยคือเขา!
“ถึงบ้านคุณยายแล้วโทร. หาพ่อด้วยนะ” ธนกรเอ่ยบอกลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
“ค่ะคุณพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะคะ” มณีชนกรับคำพร้อมด้วยรอยยิ้ม เธอเพิ่งเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน ช่วงเวลานี้เป็นช่วงพักผ่อนก่อนเข้าทำงานในบริษัทใหญ่ที่จองตัวเธอเอาไว้
มณีชนกขึ้นรถไปแล้ว อรัญญาก็ค้อนหน้าคว่ำ ไม่รู้สามีจะรักอะไรลูกนักหนา ทั้ง ๆ ที่มารดาของมณีชนกก็เสียชีวิตไปนานมากแล้ว
“เรียนจบแทนที่จะทำงาน จะไปเยี่ยมยาย ลูกสาวของคุณนี่ดีจริง ๆ เลยนะคะ” อรัญญาบ่นอุบ
“ลูกเพิ่งเรียนจบก็ควรให้แก่พักผ่อนบ้าง และที่แกเรียนจบมาก็เพราะความสามารถตัวเองล้วน ๆ แกสอบชิงทุนได้ ไม่รบกวนผมเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นลูกจะทำงานหรือพักผ่อนผมก็ไม่ควรไปบังคับหรือก้าวก่ายชีวิตของแก แกโตแล้ว”
“ไม่ใช่ว่าจะพักไปยาวๆ แล้วให้เราเลี้ยงหรอกนะคะ”
“คุณพูดอะไรของคุณ หยาดไม่ใช่คนแบบนั้น แต่ถ้าเป็นยายยิ้มน่ะไม่แน่ คุณควรอบรมสั่งสอนแล้วก็ดูแลลูกให้ดี ยายยิ้มไม่สนใจเรียน ผมยอมรับว่ากังวล ไม่รู้เลยว่าลูกจะเรียนจบไหม”
“แล้วทำไมคุณไม่สั่งสอนแกบ้างล่ะคะ”
“ผมพูดได้เสียที่ไหน คุณเอาแต่เข้าข้างลูก ถ้าลูกเรียนไม่จบ ไม่มีงานทำ คุณนั่นแหละที่ต้องเลี้ยงลูกไปตลอดชีวิต”
“นี่คุณหาว่าฉันเลี้ยงลูกไม่ดีอย่างนั้นเหรอคะ ใช่สิ ใครมันจะเหมือนลูกสาวสุดที่รักของคุณล่ะคะ แตะต้องเป็นไม่ได้ ยิ่งกว่านางฟ้านางสวรรค์”
“คุณญานี่หยุดพูดจากระแหนะกระแหนะลูกสาวผมสักที ก่อนแต่งงานกัน คุณบอกว่าจะรักยายหยาดเหมือนลูกในไส้ แต่พอคุณมีลูกเป็นของตัวเอง คุณก็รักลูกของคุณมากกว่า ซึ่งผมก็ไม่ว่าอะไรแล้ว แต่ขอเถอะ อย่าทำนิสัยแบบนี้กับลูกผม”
“ลูกผม ลูกผม แล้วมณีกานดาไม่ลูกของคุณหรือไง”
“ใช่ แต่ผมพูดอะไรไม่ได้เลย คุณก็เข้าข้างลูกตลอด ตามใจจนเหลิง ถ้าลูกเสียผู้เสียคนขึ้นมา ผมจะไม่ยุ่งอะไรอีก” พูดจบธนกรก็เดินเข้าบ้านไปในทันที
“คุณกรกลับมานี่ก่อนนะ คุณกร!” อรัญญาตะโกนไล่หลังไปอย่างหงุดหงิดใจ
ทางด้านมณีชนก เธอเดินทางมาหาคุณยายที่บ้านสวนที่กาญจนบุรีอย่างมีความสุข หญิงสาวมองบรรยากาศรอบกายแล้วเผยยิ้มกว้างออกมา ถ้าไม่เพราะบริษัทใหญ่ ๆ จองตัวเธอเข้าทำงานแล้ว เธออาจจะมาอยู่บ้านสวนดูแลผู้เป็นยายแทน อยากสืบทอดสูตรทำขนมจากคุณยาย แต่อุตส่าห์เรียนมาแล้ว เธอก็อยากมีงานและอาชีพที่มั่นคงเลี้ยงตัวเองให้ได้
“คุณยายขา คิดถึงจังเลยค่ะ” มณีชนกโผเข้ากอดคุณยายแก้วกาญจน์ด้วยความคิดถึง
“ยายก็คิดถึงหนูจ้ะ ไหนมาดูซิ หลานสาวของยายสวยแค่ไหน”
“คุณยายน่ะ ปากหวานตลอดเลยนะคะ”
“หลานของยายสวยเสียจริง หน้าตาน่ารักขนาดนี้มีแฟนหรือยังจ๊ะ”
“ยังไม่มีค่ะคุณยาย หรือว่าคุณยายจะหาแฟนให้หนูคะ” ยังไม่ทันที่คุณยายจะตอบอะไร ก็มีเสียงเรียกดังอยู่หน้าบ้านเสียก่อน
“คุณยายครับ คุณลุงให้เอาปลากับผลไม้มาให้ครับ”
“เข้ามาก่อนสิจ๊ะพ่อหนึ่ง” ประโยคของคุณยายทำให้มณีชนกหันไปมองผู้มาใหม่ เขาเองก็มองเธออย่างตกตะลึง
ผู้หญิงตรงหน้าสวยเสียจนพันธกานต์ยืนนิ่งไม่ไหวติง
“ฮะแฮ่ม ขอบใจมากนะพ่อหนึ่ง ลุงของเรานี่มีน้ำใจเสียจริง วันนี้หลานสาวของยายมาเยี่ยม จะทำอาหารต้อนรับ ยายเชิญพ่อหนึ่งกับลุงของเรามากินข้าวด้วยกันเย็นนี้นะจ๊ะ”
“ขอบคุณครับคุณยาย” พันธกานต์เอ่ยตอบ แต่สายตามองมณีชนกไม่วาง ทำเอาหญิงสาวประหม่าต้องหลบสายตาเป็นพัลวัน
“นี่หลานสาวของยายจ้ะ ชื่อมณีชนก เพิ่งเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน เลยมาเยี่ยมยาย เดินทางมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมพันธกานต์ครับ เรียกว่าพี่หนึ่งก็ได้”
“ค่ะพี่หนึ่ง เรียกฉันว่าหยาดก็ได้ค่ะ” สองหนุ่มสาวมองสบตากัน ด้วยความรู้สึกหัวใจเต้นแรงทั้งคู่
“มาดื่มน้ำกินขนมก่อนสิพ่อหนึ่ง”
“เอาไว้โอกาสหน้านะครับ ผมมีงานที่ยังต้องทำน่ะครับ” แม้จะอยากอยู่ต่อเพียงใด แต่เขามีงานต้องทำอีกหลายอย่าง เนื้อตัวของเขาเองก็เต็มไปด้วยเหงื่อและคราบโคลนสกปรก คิดว่าเอาไว้วันหลังค่อยคุยกันก็ได้
“งั้นก็ตามสบายจ้ะ” คุณยายเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” พันธกานต์เอ่ยขอตัวอย่างสุภาพ สายตายังอ้อยอิ่งอยู่ที่หลานสาวคนสวยของคุณยายแก้วกาญจน์ แต่ร่างสูงก็จำต้องเดินกลับบ้านไปก่อน
“ใครกันเหรอคะคุณยาย” มณีชนกเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพื่อนบ้านใหม่ของคุณยายเป็นคนที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน เพราะปิดเทอมทีไรเธอจะมาเยี่ยมผู้
เป็นยายทุกครั้ง รวมถึงใช้ชีวิตอยู่ที่นี่นานหลายเดือน เพื่อเรียนรู้การทำขนมและการทำอาหารจากคุณยาย
“เพื่อนบ้านใหม่น่ะ พ่อหนึ่งกับลุงของเขามาซื้อที่ใกล้ ๆ บ้านเรา เลยย้ายมาอยู่ที่นี่หลายเดือนแล้ว เป็นคนดีมีน้ำใจมากนะ” เธอยิ้มตอบกลับไปเป็นการรับรู้กลายๆ
“ขนมกับของว่างของคุณยายน่ากินจังเลยค่ะ” เธอมองขนมไทยหลากหลายที่คุณยายทำเอาไว้ต้อนรับกับเครื่องดื่มสมุนไพรด้วยรอยยิ้มมากกว่าเดิม
เมื่อ ภูผา ทายาทนักธุรกิจพันล้าน ถูกส่งตัวมาอยู่ที่บ้านนอกกลางทุ่งนา เขาต้องใช้ชีวิตร่วมชายคากับ ดาหลา ลูกสาวกำนันจอมแก่นที่มองเขาเป็นแค่ "หนุ่มกรุงไม่เอาไหน" จากความหมั่นไส้ กลายเป็นความห่วงใย... จากแผงผักริมตลาดนัด สู่แผนเปิดโปงที่เขย่าทั้งวงการธุรกิจ เมื่อหนุ่มเจ้าสำอางต้องมาเลี้ยงน้องควายทองแท้ที่ชอบให้ขัดหลังเสียเหลือเกิน แท้จริงคือ CEO ตัวจริงเสียงจริง! ความรัก ความลับ และแผนร้ายที่ซ่อนอยู่หลังรอยยิ้มจะพาทุกหัวใจอบอุ่นไปพร้อมกลิ่นหอมของไอดิน และคำว่ารักที่งอกงามกลางทุ่งนา เพราะบางที...ควายตัวเดียว ก็พาเราพบรักแท้ได้
เพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้...โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ในนาทีที่เธอคิดว่าเป็นแค่การทำดีธรรมดา กลับกลายเป็นการสะกิดหัวใจของชายหนุ่มผู้เย็นชาที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร "ธามกร วัฒนเดช" บอสหนุ่มผู้เก็บงำความเจ็บปวดไว้ใต้ท่าทีเรียบนิ่ง เขาไม่เคยเชื่อในน้ำใจของใคร...จนวันที่หญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งยอมเสี่ยงอันตรายเพื่อช่วยเขา และเธอ... "แก้วจอมขวัญ อินทราวงศ์" พนักงานบัญชีคนใหม่ ที่ไม่รู้เลยว่าแค่ ความดีเล็ก ๆ ในวันนั้น จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล จากคำขอบคุณ กลายเป็นความห่วงใย จากเจ้านายผู้เย็นชา กลายเป็นผู้ชายที่เดินเข้ามาทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวทุกวินาที เขาค่อย ๆ เติมเต็มรอยร้าวในชีวิตของเธอ และเธอกลายเป็นคนเดียวที่เขาอยากปกป้องไปตลอดชีวิต "ถ้าคุณยังไม่กล้ารักผม งั้นขอให้ผมได้รักคุณก่อนนะ แก้วจอมขวัญ"
เธอ...คือผู้หญิงที่ไม่มีใครต้องการ แม้แต่คนที่เธอรักสุดหัวใจ...ก็เคยมองเธอเป็นแค่เงาของคนอื่น เธอเลี้ยงลูกให้เขา รักและปกป้องอย่างไม่มีข้อแม้ แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงคนแปลกหน้าในบ้านของตัวเอง ถูกหาว่าล่อลวง ถูกผลักไสด้วยคำดูแคลน และถูกบีบให้หายไปอย่างไร้ตัวตน จนกระทั่งวันที่เขาพบความจริง ว่าเธอคือคนที่รักเขามากที่สุด และเขาคือคนที่ทำลายผู้หญิงที่ควรรักที่สุดไปด้วยน้ำมือของตัวเอง
เธอเป็นลูกที่พ่อแม่ไม่รัก ถูกส่งไปแต่งงานกับชายแก่ แต่โชคชะตาเล่นตลกกลับให้เธอได้แต่งงานกับชายหนุ่มหน้าตาดี ร่ำรวย แถมยังรักเธอมาก และความลับในอดีตที่ถูกกลบฝังก็ถูกเปิดเผยให้เธอได้รู้ความจริงที่ซุกซ่อนเอาไว้
"แผนรักมัดใจคุณอาข้างบ้าน" เมื่อคุณอาข้างบ้านสุดหล่อมาดขรึม ที่ไม่เคยชายตามองเธอเกินกว่าสถานะ 'หลานสาวเพื่อนบ้าน' กลายเป็นเป้าหมายหลักในภารกิจหัวใจ พลอยลดา จึงต้องร่วมมือกับเพื่อนรักวางแผนพิชิตใจคุณอาสุดเย็นชา จากแผนเนียน ๆ กลายเป็นความใกล้ชิดที่แสนเขินอาย และจาก อา ผู้แสนใจเย็น... กลับกลายเป็น ผู้ชายขี้หวง ที่เธอแทบตั้งรับไม่ทัน! รักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไร เมื่อหัวใจดวงน้อยเต้นแรงทุกครั้งที่สบตาคุณอา และหัวใจดวงใหญ่... เริ่มเต้นแรงไม่แพ้กัน
เมื่อบอสหน้านิ่งจอมเย็นชา แอบตกหลุมรักเลขาจอมโก๊ะเข้าเต็มเปา! จากคนที่เคยแค่เฝ้ามองกลายเป็นคนที่คอยตามจีบแบบเนียน ๆ ทุกวัน แต่ใครจะคิดว่า...เบื้องหลังแว่นใส ๆ ของเลขาคนซื่อ จะทำให้บอสสุดหล่อกลายร่างเป็น 'บอสหื่น' ที่พร้อมงัดทุกกลเม็ดมาอ่อย! ภารกิจจับเลขาแต่งงานเริ่มต้นขึ้นแล้ว! และงานนี้...จะจบลงที่แหวนแต่งงาน หรือเตียงนุ่ม ๆ กันแน่นะ
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เจียงหว่านฉือตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ทีแรกเธอยังคิดว่าสามีของเธอที่แต่งงานกันมาเป็นเวลาสามปีนั้นมาที่นี่เพื่อดูอาการของเธอ แต่ไม่คิดเลยว่า ชายคนนั้นกลับเดินไปที่ห้องผู้ป่วยข้างๆ เพื่อดูแลผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขายังต้องการส่งเธอเข้าคุกด้วย "2500 ล้าน เพื่อแลกกับการตบผู้หญิงของคุณหนึ่งฉาด"เจียงหว่านฉือมองไปที่เขาอย่างเย็นชา "เราหย่ากันเถอะ"" เธอรับใช้เขาอย่างอดทนมาเป็นเวลาตั้งสามปี ตอนนี้ เธอขอไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอจะกลับไปสืบทอดมรดกมหาศาลของตระกูล
เมื่อเด็กที่อยู่ในอุปการคุณของผู้เป็นบิดาทำท่าว่าจะเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นแม่เลี้ยงของเขา ภาคิม วัชรอาชา ผู้ชายที่แสนจะหยิ่งยโสจึงยอมไม่ได้ สู้ให้บิดามีนางบำเรอเป็นร้อยเหมือนกับนางในฮาเร็มของสุลต่านยังจะดีเสียกว่าให้เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างนั้นมาร่วมสกุล เขาสลัดคู่ควงทุกคนทิ้งแทบจะทันทีแล้วหันมามุ่งมั่นกับการกำจัดว่าที่แม่เลี้ยงและจัดการลงทัณฑ์ผู้หญิงไม่เจียมตัวให้รู้สำนึกว่าอย่างมากเธอก็เป็นได้แค่ ‘นางบำเรอ’ เท่านั้น วิโรษณา ดุษยา เพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้มีพระคุณ สาวน้อยไร้เดียงสาจึงต้องยอมตกเป็น ‘เมียบำเรอ’ ของผู้ชายกักขฬะไร้หัวใจโดยไม่ยอมปริปากบ่น และไม่แม้แต่จะเรียกร้องความสมเพชใดๆ จากเขา เพราะรู้ว่าในสายตาของซาตานร้าย ผู้หญิงข้างถนนอย่างเธอมีค่าไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น “คุณภาคิม ได้โปรดอย่าทำกับปุ้มแบบนี้” “ฉันมีสิทธิ์ลงโทษเธอตามวิธีของฉันวิโรษณา” เสียงเขาแหบกระเส่า วิโรษณาดิ้นอย่างกระสับกระส่าย ทำไมเขาไม่ลงโทษเธอด้วยการเฆี่ยนตี หรือให้อดข้าวอดน้ำ ขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันก็ได้ เขาไม่รู้หรือไงว่าทำแบบนี้ร่างกายของเธอปั่นป่วนและกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ด้วยความทรมานอันแสนวาบหวาม ลิ้นร้อนดั่งไฟนาบจุมพิตทั่วทุกอณูเนื้อของดอกไม้แสนฉ่ำหวาน ก่อนจะแทรกลิ้นชื้นเข้าไปรุกรานความอ่อนนุ่มที่นิ้วเรียวของเขาได้สัมผัสมาแล้วก่อนหน้านี้ สาวน้อยพยายามตั้งสติไม่ปล่อยการกระทำไปตามอารมณ์เร่าร้อนที่กำลังรู้สึกอยู่ แต่ลิ้นอุ่นจัดของคนแสนชำนาญก็แทรกลึกเข้าไปในความอ่อนนุ่มกลางกายด้วยจังหวะอันร้ายกาจอย่างไม่หยุดหย่อน ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยอารมณ์ร้อนแรง มือเล็กจิกลงบนที่นอนและขยุ้มจนยับย่นเพื่อระบายความซ่านสยิวที่กำลังโรมรันกายสาวอย่างหน่วงหนัก ร่างบางกระตุกไหว คิ้วสวยขมวดนิ่วด้วยอารมณ์สะท้านซ่าน หลงใหลไปกับสัมผัสของเขาจนเผลอยกสะโพกขยับไปมาเบาๆ ปลายลิ้นหนาลากถูไถขึ้นลงตามกลีบกุหลาบแสนสวยที่เปียกชุ่มไปด้วยความฉ่ำหวาน สองขาเรียวสั่นระริกๆ เมื่อชายหนุ่มเริ่มออกแรงกดปลายลิ้นแตะต้องแรงขึ้น
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
© 2018-now MeghaBook
บนสุด