/0/3626/coverbig.jpg?v=754b300ec3e98b8c2de0fd9cdd329f79)
สัตวแพทย์หนุ่มหน้าตาดีเบ้าหน้าอ้ปป้าส่งตรงจากเกาหลี! 'คุณหมอไอเลิฟยู' หรือ 'หมอไอ' ถึงไอศูรย์จะเป็นที่รักของสาว ๆ ทั้งคลินิก กลับไม่มีวันได้เป็นพระเอกในสายตาของพ่อตาที่พยายามทุกวิถีทาง เพื่อปูทางให้พระ-นางได้เคียงคู่กัน "นางเอกเจ็บขาก็ต้องให้พระเอกดูแล พาไปหาหมอ... แต่หมอ... หมอมันคือตัวประกอบ!" นั่นคือคำพูดของนายหัวฟาร์มม้าผู้หวงลูกสาวเสียยิ่งกว่าอะไร ทว่าเขาหรือจะยอมพ่ายแพ้ให้กับโชคชะตาฟ้าลิขิต พ่อตา และลูกปืน... ในเมื่อแชมป์โลกปืนสั้นสามสมัยอย่าง ‘อริสา’ ดันเป็นรักแรกพบของเขามาตั้งแต่ยังเป็นเป็นเด็กสาวตัวน้อย ตัวประกอบอย่างเขาก็ต้องดิ้นรนงัดทุกกลเม็ด กลวิธีเป็นพระเอกให้ได้! - นิยายโรมานซ์ ซีรีส์ความทรงจำ ตัวร้าย ตัวประกอบ - คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก เล่ห์ทศกัณฐ์
บทที่ 1 The memories ซีรีส์ความทรงจำ คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก Chapter 1
The memories ซีรีส์ความทรงจำ
คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก
Chapter 1
“พี่เต ถ้าอริสโต อริสจะเป็นเจ้าสาวพี่เต พี่เตต้องแต่งงานกับอริสนะ” เสียงเจื้อยแจ้วว่าอย่างเอาแต่ใจ มืออวบอูมของเด็กหญิงตัวอ้วนกลมดึงดอกหญ้าในสวนหลังบ้านขึ้นมากำหนึ่งส่งให้เด็กชายที่ไม่ได้รับอะไรไป
“รออะไรพี่เต? ทำแหวนดอกไม้ให้อริสสิ”
“พี่ยังไม่ได้บอกสักคำว่าจะแต่งงานกับอริส แล้วอริสรู้หรือไงว่าแต่งงานมันคืออะไร?”
เด็กชายวัยสิบสองขวบหน้าตางุนงงกับเพื่อนบ้านที่ชอบมาเล่นด้วย และก็จะตามตื๊อเรื่องแต่งงานทุกวัน นิสัยของเตชินนั้นเป็นเด็กฉลาดเกินวัย เขาก้มหน้าลงอ่านหนังสือต่อ ไม่ได้รู้ว่าเด็กหญิงอริสาโกรธจนหน้าแดงก่ำ เพราะถูกปฏิเสธความรักอย่างไม่ไยดี
“ไม่แต่งก็ต้องแต่ง!” ตวาดกร้าวพลันฝังคมเขี้ยวลงบนไหล่เล็กมิดฟันขาว สุดแรงเกิดเท่าที่เธอจะสามารถทำร้ายใครสักคนได้ด้วยความโกรธแค้นสาหัส เด็กชายเตชินส่งเสียงร้องดังลั่นสนั่นบ้านอย่างเจ็บปวด
“อ๊ากกก...!”
“ทักทายพี่เขาเสียหน่อยสิ อริส จำพี่เตไม่ได้หรือลูก?”
พิภพบอกคนในฝั่งตรงข้ามกันที่นั่งทำหน้านิ่ง ๆ บนโต๊ะรับประทานอาหารตัวยาวเหยียดดูหรูหรา ถึงเขาจะเป็นพ่อที่ตามใจลูกสาวในทุกเรื่อง นั่นไม่ได้หมายความว่าไม่ได้อบรมเรื่องมารยาท
อริสาได้รับการอบรมสั่งสอนจากเขาเป็นอย่างดี ตั้งแต่กลับมาอาศัยอยู่ด้วยกันอีกครั้งในฟาร์มม้าแห่งนี้
ฟาร์มม้ากว้างขวางโอบล้อมไปด้วยวิวภูเขาสวยงาม ตกแต่งสไตล์ดัชฟาร์มบนพื้นที่กว่าร้อยไร่ ดำเนินกิจการมากว่าสามสิบปี จากที่มีม้าไม่กี่ตัวเป็นฟาร์มเล็ก ๆ ในสมัยแรกเริ่ม ล้มลุกคลุกคลานขยายกิจการใหญ่โตมีหุ้นส่วนหลายมือ กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากในปัจจุบัน
ที่นี่เปิดให้บริการนักท่องเที่ยวได้ฝึกขี่ม้า หรือจะพักผ่อนหย่อนใจเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ ให้อาหารแกะ กระต่าย ยังมีสัตว์เลี้ยงประเภทอื่น ๆ เช่น ไก่ เป็ด ปลา ห่าน หงส์ เน้นการจัดการเลี้ยงสัตว์ให้อยู่สุขสบายตามธรรมชาติอย่างเป็นสัดส่วน
ห้องพักแต่ละห้องอยู่ในราคาจับต้องได้จนถึงระดับเอ็กซ์คลูซีฟ มีบ้านพักทั้งแบบเป็นหลัง และแคมป์นอนพร้อมอุปกรณ์ทำครัวครบครัน
หากว่าใครได้มีวันหยุดพักผ่อนยาว ๆ แล้วล่ะก็ พลาดไม่ได้ที่จะต้องมาเช็คอินถ่ายรูปนอนเตะขาสัมผัสประสบการณ์อันแสนล้ำค่า ณ เขาใหญ่แฟมิลี่แคมป์รีสอร์ตแอนด์ฟาร์ม
ในส่วนของตัวบ้านหลังใหญ่โตท้ายฟาร์ม ได้รับการตกแต่งแตกต่างออกไป ในแบบที่คุณผู้หญิงคนเก่าของบ้านผู้ร่ำลาจากโลกนี้ไปนานถึงสิบห้าปีชื่นชอบเป็นที่สุด คือสไตล์คันทรี่โทนสีนุ่มนวล ได้กลิ่นอายของความเป็นชนบทของบ้านติดฟาร์มม้า ไม้ปูพื้นเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมให้ความรู้สึกอบอุ่นแบบธรรมชาติ
อริสาอาศัยอยู่กับพ่อและสุนัขตัวโปรด มีแม่บ้านสองคนคอยทำความสะอาดดูแล คอยทำอาหารให้ทุกมื้อตามประสาคนมีเงิน
“สวัสดีค่ะ คุณเตชิน” ร่างงามสง่าในเดรสลายลูกไม้สไตล์คุณหนูยกมือไหว้พอเป็นมารยาท ก่อนจะก้มหน้าก้มตาลงจัดการอาหารเช้าต่อ
ส่วนตัวเธอไม่ใช่คนมีอารมณ์ขัน หากไม่ใช่คนสนิทหรือจำเป็นต้องผูกมิตรในฐานะลูกค้า เธอคงไม่สะดวกใจกับการต้องเป็นผู้เปิดบทสนทนา
“สวัสดีครับ น้องอริส” แขกคนสำคัญพยายามยิ้มอย่างที่สุด เพื่อตอบรับไมตรีซึ่งไม่มีเลยสักนิด เจ้าของบ้านจึงต้องเอ่ยปาก
“นี่อริส.. ลูกน่ะ เมื่อก่อนออกจะสนิทกันกับพี่เต ไปเที่ยวบ้านเขาประจำ ทำไมเรียกพี่เขาอย่างนั้นล่ะ” บ่นแล้วกวักมือเรียก “มาลูกเต เข้ามานั่งคุยกันก่อน นั่งเลย ๆ”
“ขอบคุณครับ” เตชินยกมือไหว้ขอบคุณผู้ใหญ่ด้วยกิริยานอบน้อม เลือกที่นั่งข้างลูกสาวเจ้าของบ้านเพราะใกล้เขาที่สุด พิภพเรียกไม่บ้านให้นำน้ำมาเสิร์ฟต้อนรับแขกคนสำคัญ ก่อนหันไปถาม
“เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมน่ะ?”
“สบายดีครับ อาภพสบายดีนะครับ?”
“สบายดี ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เดี๋ยวนี้โตเป็นหนุ่มสูงหล่อเลยนะเรา” หนุ่มใหญ่วัยห้าสิบสองเอ่ยปากชมเด็กชายเตชินที่เขาเคยให้ความเอ็นดูมาตั้งตัวเล็ก ๆ จนโตเป็นหนุ่มหล่อล่ำมาดดี
เจ้าของร่างสูงดูดี แต่งตัวโก้หรูในสไตล์ลูกผู้ดีมีเงินเป็นลูกชายเจ้าของร้านทองชื่อดังละแวกนี้ ยังเป็นเพื่อนบ้านที่รู้จักกันมานาน
ปลายหางตาตวัดมองลูกสาวให้สนใจคำพูดของเขาบ้าง แต่ไม่มีวี่แววว่าหล่อนจะสนใจอะไรไปมากกว่าผักในจานที่กิน ๆ เขี่ย ๆ
“ผมว่าอาภพดูไม่แก่ขึ้นเลยนะครับ หน้าตาถอดตอนอายุสามสิบกว่าเป๊ะ ผมบวกให้อีกแค่สิบปี”
“แน่นอน อาดูแลตัวเองนี่นะ” คนพูดยกยิ้มอย่างมั่นอกมั่นใจ
“ช่วงนี้ฟาร์มเป็นยังไงครับอาภพ ลูกค้าเยอะไหม?”
“เยอะ.. ลูกค้ามีมาเรื่อย ๆ กิจการราบรื่นดี มีปิดไปสามเดือนช่วงโควิด แต่พอไหว ช่วงนี้อาลองตลาดม้าใหม่ มีม้าแคระมาหลายตัวให้เด็ก ๆ ขี่ อาเพิ่งจ้างครูสอนขี่ม้าคนใหม่มาด้วย พ่อแม่ส่งลูกมาเรียนขี่ม้ากันยามว่าง ดีกว่าให้ไปไปเถลไถลที่ไหน เด็ก ๆ ได้สนุกกับม้า ฝึกสมาธิไปในตัว”
‘ม้า’ เป็นสมบัติล้ำค่าที่พิภพรักพอ ๆ กับลูกสาว แม้ความหวงลูกสาวนั้นมีมากกว่าหลายเท่า หวงจนถึงจุดจุดหนึ่งที่อริสามีแต่ความคิดจะกอดคานไปจนแก่ตาย ซึ่งคนเป็นพ่อคงไม่ปล่อยให้เป็นเช่นนั้น
“อริสจะไม่คุยกับพี่เตหน่อยเลยรึเรา? ปล่อยให้พ่อเม้าท์มอยอยู่คนเดียว”
คำตอบของอริสาคือจิ้มผลไม้เข้าปาก เคี้ยวเอื้องเป็นม้า ไม่บอกก็รู้ว่าเธอกำลังไม่พอใจ แต่บางคนกลับไม่รู้ตัว
“ไม่เจอกันนาน คุณอริสาดูจะจำผมไม่ได้” พูดพลางตาคมตวัดมองคนข้างกายที่ไม่มองหน้าเขาด้วยซ้ำ
เด็กสาวตัวอ้วนกลมบัดนี้กลายเป็นสาวเต็มตัว สวยสะพรั่งราวดอกไม้ผลิแรกแย้มบาน ทั้งวงหน้าสวยหวานลงตัวดูโฉบเฉี่ยวแต่ยังแฝงความใสซื่อไว้ในดวงตาคู่กลมโตเปล่งประกายมาดมั่น กระทั่งเรียวปากงามกระจับเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดรับเครื่องสำอางอ่อน บอกถึงความเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงเอาการ
“ยัยอริสลูกอาไม่ใช่คนพูดเยอะเท่าไร เต... เราอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม? พ่อครัวของฟาร์มอาทำอาหารอร่อยทุกอย่าง” หนุ่มใหญ่แสร้งขัด หน้าใหญ่คุยโต แม้แววตาคู่คมแผ่พุ่งรังสีอำมหิต ยามลูกสาวถูกจ้องตาเป็นมัน ถึงไม่ใช่เรื่องแปลก ลูกสาวเขาสวยขนาดนี้ ใครก็ต้องมอง
เตชินรู้ตัวว่าเผลอทำเสียมารยาทจึงเลื่อนสายตาไปยังคนถาม “ผมทานข้าวกับแม่มาแล้วครับอาภพ แค่น้ำผลไม้ก็พอครับ”
“โอเคไม่เป็นไร ไม่หิวก็ไว้มื้อหน้า”
ก็คงไม่แปลกที่อริสาจะอิ่มไปดื้อ ๆ เพราะเธอไม่คาดหวังว่ามันควรมีมื้อหน้า มือเรียววางช้อนลงรวบไว้ในจาน ด้วยสีหน้าอันยากคาดเดาอารมณ์ เธอรู้ว่าพ่อกำลังคิดอะไรอยู่เหมือนกับที่พ่ออ่านความคิดเธอออก ถึงได้บอกให้เธอแต่งตัวสวย ๆ ลงมาต้อนรับแขกแต่เช้า
ปรกติเธอหรือจะเคยหยิบเดรสมาใส่ มีแต่เสื้อโปโลกับกางเกงเข้ารูปสำหรับขี่ม้าตรวจงานในฟาร์ม ไม่ก็ยีนส์สบาย ๆ หากไม่โดนพ่อขู่ว่าจะขังเจ้าที่รักที่กำลังไม่สบายไว้ให้มันตายคากรง! ก็ฝันไปเถอะว่าจะเห็นอริสาในสภาพคุณหนูสุด ๆ ยังปาดลิปสติกสีแดงในมาดนางพญาไว้ข่มคนให้เป็นของแถม
ที่รัก สุนัขตัวโตขนยาวสลวยสีบรอนซ์ทองสมชื่อโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ นอนซมไข้อยู่ตรงมุมห้อง ได้รับความเป็นห่วงจากเจ้านายผ่านทางแววตาอยู่ตลอด มันได้แต่หวังว่าเจ้านายสาวของมันจะไม่นั่งสนทนากันนานนัก
พอแม่บ้านรินน้ำผลไม้ให้แขก เขาก็ย้ำกับลูกสาว “อริส อย่าทำเสียแขกพ่อเชียว ตอนเด็ก ๆ เรากับพี่เตเป็นเพื่อนเล่นกันมา วันไหนพ่อกับแม่ไม่ว่าง ป้าขวัญช่วยเลี้ยงเราตลอด ไม่มีป้าขวัญป่านนี้เราคงลำบาก ไม่ได้มีเงินเหลือกินเหลือใช้แบบนี้หรอก”
ขวัญฤดี เพื่อนบ้านคนสนิทแต่ก่อนนั้นรับฝากเลี้ยงดูแลอริสาในบางครั้งที่พิภพและภรรยาติดธุระ จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกตั้งแต่มารดาของอริสาเสียชีวิตไปด้วยโรคมะเร็งปอด ประกอบกับครอบครัว ‘สิงหวัฒน์’ ย้ายถิ่นฐานไปอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ ก่อนกลับมาอยู่เขาใหญ่อีกครั้งหนึ่ง
เป็นเรื่องยากสำหรับพิภพทุกคราวมองหน้าลูกสาวที่มีหน้าตาเหมือนเมียรักราวกับว่าเป็นคนคนเดียวกัน ติดแค่ความเอาแต่ใจบ้าง แต่อริสาก็ยอมฟังเหตุผลของพ่ออยู่หากเป็นเรื่องที่ควรฟัง
“ค่ะพ่อ หนูคิดถึงป้าขวัญอยู่เหมือนกัน”
“คิดถึงแต่ไม่เคยอยู่บ้านสักที ป้าขวัญมารอบนี้ทำตัวให้ว่างเลยนะ” เสียงทุ้มว่า ก่อนจะสาดตาคมวับไปทางชายหนุ่ม “เต เราอย่าลืมไปรับแม่มาเที่ยวฟาร์ม อานัดแกไว้แล้วล่ะ รีสอร์ตข้างในวิวสวยมาก ๆ อาให้แม่บ้านเคลียร์แขกเรียบร้อย จะมาอยู่สักอาทิตย์สองอาทิตย์ก็ได้ ถือเสียว่ามากักตัวที่ฟาร์มอาละกัน”
กักตัว! ไม่ใช่คนเดียวบนโต๊ะที่ตกใจกับคำนี้ เมื่อผู้คนเลิกทำเรื่องแบบนั้นกันไปนานโข โรคไข้หวัดสายพันธุ์โหดอย่างโควิด-19 ก็มีวัคซีนรักษาตั้งนานแล้ว
ฝ่ามือหนายังกุมแก้วน้ำผลไม้ที่มีไอเย็นเกาะอยู่โดยรอบ ชายหนุ่มยิ้มรับตามมารยาท “ครับ อาภพ ช่วงนี้ผมยังไม่ได้เริ่มงาน คงว่างเที่ยวอยู่ ผมกับแม่ต้องรบกวนอาแล้วล่ะครับ”
“ไม่มีปัญหาไอ้หลานรัก อาได้ยินจากพี่ขวัญว่าเราจบโทวิศวะที่อังกฤษเหรอ? เต”
“ครับ ผมส่งวิทยานิพนธ์เสร็จ ก็นั่งเครื่องกลับมาเลย รับปริญญาต้นปีหน้า คงต้องทำงานใช้ทุนกพ. ตอนไปไม่ได้ใช้เงินแม่ครับ” คนเอ่ยดูมีท่าทีภาคภูมิใจ เขาเรียนจบโดยไม่ได้ใช้เงินของครอบครัว นอกจากมารดาเอ่ยปากให้จุก ๆ จิก ๆ ตามประสาคนมีฐานะร่ำรวยอยู่พอประมาณ เปิดโอกาสให้คนช่างอวดได้อวดลูกสาว
ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
หนังสืออื่นๆ ของ พันพราย
ข้อมูลเพิ่มเติม/0/20040/coverbig.jpg?v=b3de9039481f40469781e94112b2e8fa)
ท่านอา อย่าร่ำสุรา
โรแมนติกวันละสามเวลามากกว่าอาหาร เห็นจะเป็น สุรา สุรา สุรา... ท่านอามัวแต่ร่ำสุรา เมื่อใดจะร่ำนารีบ้างเล่า -------------------- “ทำไมเจ้าไม่ลองปรนนิบัติข้าด้วยวิธีอื่น ไม่ดีกว่าหรือ? เจียลี่ งานดูแลความสะอาดให้บ่าวรับใช้ทำไป” “ท่านอาจะให้ข้าทำอะไร?” คำถามเต็มใบหน้าของนาง หวังเฟยถอนหายใจหนัก “เอาเถอะ เจ้ายังเป็นเด็กสาว คงจะไม่รู้เรื่องรู้ราว ให้เจ้าไปว่าจ้างโสเภณีในเมืองมาบำรุงบำเรอข้าดีกว่า” เจียลี่เบิกตากว้างตกใจ นางละล่ำละลักพูด “ไม่ ๆ ท่านอา ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น ข้าพอรู้เรื่องราวระหว่างชายหญิง ข้าเคยอ่านตำรากามาด้วย ข้าเพียงเห็นว่าไม่เหมาะ หญิงขาไม่ดีอย่างข้า ไม่คู่ควรกับผู้ดีอย่างท่าน” “อย่างไรถึงจะเหมาะ?” “อย่างไรก็ไม่เหมาะ” ในน้ำเสียงที่แผ่วเบาลงนั้นไม่ได้กระด้างกระเดื่องต่อท่านอา เขาอาจโกรธนางและไล่ตะเพิดนางได้ หลังจากที่เหล้าเข้าปากแล้วเขาจะกลายเป็นคนละคนทีเดียว นางรีบแก้ต่าง “ท่านอาหวังเปรียบดังเทวดาของเจียลี่ผู้แสนต่ำต้อย ข้ามิบังอาจ” “เทวดาบ้าบออะไรของเจ้า เลิกพร่ำเพ้อพรรณนาเรื่องบุญคุณนี่เสียที ท่านอาขี้เมาของเจ้าน่ะ...” ร่างสูงโน้มลงหานาง กระซิบข้างหูทีละคำ “อสุรกายจากขุมนรกทีเดียว” กว่าจะเจียลี่จะเข้าใจท่านอาผู้ไม่ได้ดูแคลนนางเหมือนกับที่ผู้อื่นรังเกียจนาง หัวใจดวงน้อยเต้นเร็วแรง น้ำเสียงสะเทือนอารมณ์ของเขา ยากที่นางจะต้านทาน “ข้าชอบกลิ่นเด็กสาวตัวหอม ๆ อย่างเจ้าซะด้วย”
/0/20029/coverbig.jpg?v=a70a6993d7eb4ca4a30dd51d23024d8a)
ราตรีที่สิบกับราชาจิ้งจอก 与狐王的第十夜
โรแมนติกธิดาปักษาได้รับความช่วยเหลือจากราชาจิ้งจอกผู้โหดเหี้ยมทารุณ ไยนางกล้าหลอกลวงว่านางเป็นเพียงปักษาธรรมดา...
/0/19968/coverbig.jpg?v=10337c73e83246b38ea9fc60c4c8626a)
ท่านอาจารย์อย่ารบกวนข้าเลย 师父，别打扰我。
โรแมนติกเพื่อรักษาเกียรติท่านอาจารย์ ไป๋เหม่ยหลานยอมรับโทษทัณฑ์ของสำนักเซียวเหยา ถูกทรมานจนตาย ภพชาติใหม่นี้นางขอเป็นเพียงมนุษย์เดินดิน มิขอเกี่ยวข้องกับท่านอาจารย์อีก ไยท่านจึงกลับมาพัวพันวาสนาชะตาชีวิตนาง...
/0/19943/coverbig.jpg?v=d8408868db2440999f3f0b0c361676d0)
มิตรรักลวงใจ X เรือนใจนายอคิน
โรแมนติก‘มิตรรักลวงใจ’ เรื่องราวของเพื่อนสนิท คิดคดกับเธอมานานแล้ว ดันมาโพล๊ะเข้าได้ในวันเมามายไร้สติ ได้ลองกินเพื่อนสักคำหนึ่งแล้วก็ต้องมีคำที่สองคำที่สาม คำเดียวจะอิ่มพอได้ไง ----------------------- ‘เรือนใจนายอคิน’ เมื่อหนุ่มนักเฝ้าหนังสือ มาเฝ้ามองหาความรักจากครูสาวทุกวัน หลายคนคงเห็นเขาเอาแต่มองคุณครูสาวมาเป็นปี ๆ ได้ขับรถผ่านไปดูประตูรั้วโรงเรียนหน่อยก็ยังดี...
/0/19942/coverbig.jpg?v=b1a5917283c84c16a3fb87ec70969682)
มนตร์ตาละวัน -ภพคุณหลวง-
โรแมนติก‘แม่แก้ว’ ลูกสาวเศรษฐีโรงฝิ่นมีความจำเป็นต้องแต่งงานกับ ‘คุณหลวงจัน’ เพื่อรักษาหน้าตาวงศ์ตระกูลและชื่อเสียงของหล่อน ทว่าหลังแต่งงานไปกลับต้องพบกับเรื่องแปลกประหลาด ความลับบางอย่างของคุณหลวงและคุณพระบ้านนี้ ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง (ภาคพิเศษ) พันวาเสน่หา
/0/19934/coverbig.jpg?v=d9dee25f5b3e44f2a2669ba230a68334)
พันวาเสน่หา
โรแมนติกArachné Tailors ‘เพราะบุคลิกภาพที่ดีเริ่มต้นจากเสื้อผ้า’ เป้าหมายสายตาเสื้อผ้าหน้าผมโดนใจ เข้าสโลแกนหน้าร้านบนป้ายตัวเบ้อเริ่ม หลายคนยังได้ยิน ‘ตรึงใจ’ ถูกหัวหน้างานเรียก ตามด้วยเจ้านายหนุ่ม ภายใต้รูปลักษณ์หล่อเหลา เอาการเอางาน ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของห้องเสื้อสูทชื่อดัง แท้จริงแล้วคือปีศาจแมงมุม! ผู้มาพร้อมสัญญาแห่งความปรารถนา ซึ่งเธอจะต้องเสียสละวิญญาณเข้าแลก และกฎแรงดึงดูดเที่ยงตรงเสมอ... “อ่านก่อนเซ็นนะครับ คุณดาว...” “ด้วยความหวังดี...” คำเตือนถึงสองครั้งสองครา! หญิงสาวก็ยังพลาด จนเกิดแต่เรื่องประหลาด ๆ ยิ่งสัมผัสจากเจ้านายหนุ่มช่างแตกต่างจากใคร เขาแสนอ่อนโยนกับเธอที่เผลอใจเต้นตึกตัก แต่นั่น... ก็จนกระทั่งเรียวปากหนาหยักได้รูปอ้ากว้าง คายเจ้าแมงมุมตัวสีดำออกมา... ให้ตายเหอะ นี่มันยิ่งกว่าหนังสยองขวัญ! อีกหนึ่งผลงานโรมานซ์ทริลเลอร์ แฟนตาซี 18+ ของพันพราย ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา
หนังสือที่คุณอาจชอบ
/0/5935/coverbig.jpg?v=37546d959557418201af7249ab8f8e6e)
ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
/0/20319/coverbig.jpg?v=2a1f73ca7c66c58f2400cfe063f73792)
ขอคืนดีได้ไหม
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
/0/5639/coverbig.jpg?v=aa004df78b64096f58a25085e04e7cd9)
เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
/0/21116/coverbig.jpg?v=399e9c73c7ed1319ed5487a411965b37)
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง
/0/8745/coverbig.jpg?v=76bde70c134df2c79648a24ffd6427d9)
ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
/0/22538/coverbig.jpg?v=9fe5225b94bba34262f45bf47e96bfdb)
ห้ามหย่า
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
© 2018-now MeghaBook
ลิงค์นำเสนอ
APP STORE
GOOGLE PLAY