เจ้าสาวโคมเขียว

ณ สำนักโคมเขียวเหมยกุ้ย

นางคณิการูปร่างเย้ายวน เปลือยกายอวดความขาวของผิว และสัดส่วนที่ทำให้บุรุษเกิดความกระสัน อยากจะเสพสวาทเสียเดี๋ยวนั้น ใบหน้าเรียวสวยหงายเริด ริมฝีปากแดงด้วยชาดเผยอตามเสียงครวญคราง เมื่อถันอวบตึงทั้งสองข้างถูกขยำคั้นบีบจากมือใหญ่ของจอมยุทธ์ผู้หนึ่งที่มักแวะเวียนมาใช้บริการหญิงงามจากสำนักโคมเขียวแห่งนี้

เขาเป็นบุรุษร่างใหญ่ ผมยาวที่เคยรวบเกล้าขึ้นสูง บัดนี้ถูกปล่อยสยายลงมาระบ่า ใบหน้ายาวที่ไร้หนวดเคราซุกไซ้อยู่ที่คอระหงของนางคณิกาที่เอียงไปด้านข้าง ด้วยความเสียวอย่างสุดกลั้น

แม้ว่านางเจนสังเวียนสวาทจากบุรุษมาหลากหลายแล้วก็ตาม แต่เมื่อถูกปลุกเร้าจากบุรุษที่หื่นกามเพราะร้างการเสพรักมานาน ความดุดันและเร่าร้อน ทำให้นางสั่นสะท้านราวกับนอนเปลือยกายบนหิมะเย็นจัด

“อา ท่านจอมยุทธ์ ข้า ข้ามีความสุขที่สุด ทุกครั้งที่ท่านแวะมาที่สำนักเหมยกุ้ยแห่งนี้ ข้ากระสันกับรสสวาทของท่านที่สุด”

นางคณิการูปงามออดอ้อนเป็นการเอาใจบุรุษเจนสังเวียนรบและรอบจัดเพลงรักทุกกระบวนท่า

“เจ้าปากหวานยิ่งนัก เจ้าต้องการให้ข้าเสพรักกับเจ้ากี่กระบวนเพลงยุทธ์เล่า”

เสียงที่ถามหญิงนางโลมนั้นสั่นพร่าด้วยความอยากในรสสวาท เขาพร้อมที่จะทิ่มแทงทวนใหญ่สุดแกร่งเข้าไปในโพรงสวาทของหญิงค้าบริการ

“แล้วแต่ท่านเถิด ข้าเช่นไรก็ได้ มีหน้าที่สนองความปรารถนาในกามแห่งท่าน”

“ดี เช่นนั้นข้าขอดื่มนมจากถันเจ้าสักครา”

ว่าแล้วจอมยุทธ์เอามือทั้งสองข้างรวบด้านข้างของถันขาวอวบที่มียอดจุกหัวนมสีชมพูระเรื่อเข้าหากัน จากนั้นก้มหน้าลงไปคลุกเคล้าถันคู่อย่างสุดห้ามความปรารถนาในกามได้ และแล้วนางคณิกาสะดุ้ง เกร็งตัว แล้วขยำเส้นผมยาวของบุรุษด้วยความซ่านกระสัน

หลังจากลิ้นนุ่ม ๆ ของจอมยุทธ์ระรัวลงที่ยอดถันรวดเร็วปานลมพายุ นางซ่านเสียวจนสุดจะทน เกร็งเรือนกายแล้วส่ายโยกไปมา

“อา ซี๊ด ท่านดูดเลียเนินถันของข้าราวกับทารกที่กระหายน้ำนมจากมารดา ทำเอาข้าใจแทบขาด ชีวาแทบวาย”

“เจ้าช่างพูดนัก ทำให้ข้าฮึกเหิมเยี่ยงม้าศึก ข้าปรารถนาให้เจ้าดูดทวนข้าบ้าง”

“ได้สิ ข้าจะทำให้ท่านเสียวซ่านจนถึงสวรรค์ชั้นเซียน”

“อา ข้าต้องการให้เจ้าดูดทวนข้าเดี๋ยวนี้ แม่นางคณิกาแสนงาม”

นางคณิการ้อนรุ่มในทรวง เมื่อร่างเปลือยเปล่าถูกขยำขยี้อย่างรุนแรงจนเนื้อนุ่มขาวแทบจะปริฉีก ด้วยอารมณ์รักที่รุนแรงของบุรุษชาตินักรบ ทำให้นางขาดใจ

เมื่อถูกขอให้ใช้ปากกับทวนใหญ่สุดแกร่ง บัดนี้ดีดตัวตั้งตรงขึ้นมาจากกลุ่มเส้นไหมสีดำซึ่งอยู่ตรงหว่างขา หญิงคณิกาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอจนเกิดเสียงดังเอื้อก

“อา ทำไมมันถึงใหญ่เอย่างนี้”

“แม่นางก็เคยเจอมันมาแล้วไม่ใช่หรือ”

“ใช่ ข้าเจอมาหลายคราแล้ว ช่างแซ่บสะใจเสียจริง เกือบทำให้โตรกธารของข้ายับเยิน”

“แล้วเจ้าชอบหรือไม่ที่ข้าทำแรง ๆ เช่นนั้น หรือว่าไม่ชอบ ข้าจะทำเบา ๆ”

“ตามใจท่านเถิด ชอบแบบไหนก็ทำแบบนั้น แต่ตอนนี้ข้าขอดูดทวนแข็งของท่านให้เต็มปากเต็มคำเสียก่อน อา มันใหญ่เสียจริง ข้าชอบ”

นางคณิกาก้มหน้าลงไปใกล้ ๆ กับทวนแข็งของจอมยุทธแล้วอ้าปากสีแดงสดงับลงที่ส่วนหัวของทวนแล้วขยับปากเลื่อนลงไปด้านล่างของลำทวน จากนั้นเม้มเอาไว้แน่น ๆ รูดขึ้น รูดลง จากช้าเป็นเร็วขึ้น แต่ละครั้งที่หญิงคณิกาเคลื่อนไหว บุรุษสุดแกร่งร้องครางอย่างสุดเสียว

“อา เจ้า เจ้าดูดทวนของข้ารวดเร็วราวกับพายุ ทำให้น้ำที่หัวทวนข้าจะปริ่มออกมาแล้ว”

“ท่านจะให้หยาดน้ำออกมาเลยหรือไม่”

“ไม่ ข้าอยากจะให้มันอยู่ในโตรกธารของเจ้า อา ซี๊ด เจ้าทำให้ข้าถูกใจจริง ๆ จนข้าไม่อาจลืมสำนักโคมเขียวเหมยกุ้ยแห่งนี้”

จอมยุทธ์ผู้มีความกระหายใจกามร้องครางพลางขยับสะโพกขึ้นสูง ๆ เป็นการต้อนรับความเสียวซาบซ่านจากรสปากของนาง

ความอยากที่จะเสพสวาทกับนางเพิ่มมากขึ้น หลังจากถูกกระตุ้นด้วยปากและชิวหาที่ระรัวลงไปด้วยความเร็ว เขาจับหัวหญิงบริการกดลงไป แล้วขยี้เส้นผมแรง ๆ จนเส้นผมหลุดออกจากมวยที่ขมวดเอาไว้