น้ำทะเลยอมจืด หากเจอลูกเล่นของทายาทกาน่า เพียงเพราะความปากพล่อย...ทำให้ตนเองเข้าตาจน!! กาฝาก ที่มารดาเก็บมาอุ้มชู ท่านเชิดชูเหมือนเด็กนั่นสำคัญหนักหนา มันทำให้บุตรชายคนเดียวไม่พอใจอย่างแรง ยิ่งมารดายื่นคำขาด...ไม่ว่าเขาจะไปหัวหกก้นขวิดที่ไหน บทสุดท้ายเขาก็ต้องกลับมาแต่งงานกับหล่อน นั้นเป็นเหตุผลเดียวที่คาลอส ระเห็ดมาถึงลอสแอนเจลิส มันยังไม่สะใจเท่ากับการขัดใจมารดา ให้ตายเขาก็ไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงเห่ยๆ คนนั้น นั่นคือความคิดของคาลอส ก่อนที่จะเจอชาครียาในลุคใหม่ มาดามเรียซ่าลงทุนปั้นเด็กในสังกัดใหม่หมด ตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้า เด็กคนเดิม...เพิ่มเติมคือสวยขึ้นผิดตา สวยขนาดคนที่เกลียดขี้หน้ายังจำไม่ได้ คาลอสตกหลุมรัก...ใช่เขาตกหลุมรักผู้หญิงที่เจอตอนกลับมาบ้าน หล่อนสวย หล่อนเย้ายวนจนอยากจะปล้ำ!! ให้ตายเถอะ!! หล่อนคือคนเดียวกับที่เขาตะโกนใส่หน้า ให้ตายก็ไม่มีวันแต่งงานด้วย ฉิบหายล่ะ!! เอาไงล่ะทีนี้ อยากแต่งงานแทบกัดลิ้นตาย แต่พูดไม่ออก บอกไม่ได้...ช่วยด้วย ผมอยากแต่งงานครับ
บทนำ
คาลอส กาน่า ทายาทเพียงคนเดียวของดีมิสทรี เจ้าของธุรกิจเดินเรือขนาดใหญ่ ในน่านน้ำทะเลฟลอริดา ชายหนุ่มวัยเพียง25ปีมีสีหน้าเซ็งสุดขีด เขาถูกมารดาบังคับให้เดินทางกลับมายังบ้านเกิด เพียงเพราะว่าเด็กสาวที่มาดามเรียซ่ามารดาของเขารับอุปการะไว้... หล่อนสอบติดมหาลัยชื่อดังของอเมริกาเข้า นางจึงจัดงานฉลองใหญ่โตให้กับ ชาครียา โรจณสเถียรเด็กสาวคนนั้น เป็นการแสดงความยินดีและเปิดตัว ‘ว่าที่สะใภ้’ เพียงคนเดียวที่มาดามเรียซ่าภาคภูมิใจให้กับชาวโลกรับรู้
“มัมอยากทำอะไรก็ตามใจครับ!! ผมคงไม่ขัด...แต่ผมคงทำตามที่มัมต้องการไม่ได้จริงๆ”
“หมายความว่าไงคาร์ค...ลูกพูดแบบนี้ ตั้งใจจะขัดคำสั่งมัมใช่ไหม?”
“เปล่าครับ ผมไม่ได้ขัดคำสั่งมัม แต่ผมขอบาย ถ้าต้องทำอย่างที่มัมต้องการจริงๆ”
“ว่าไงนะ!!”
“ผมยืนยันเหมือนเดิมครับมัม ผมกระเดือกยัยแว่นนั่นไม่ลง แค่คิดว่าตัวเองต้องฝืนทนให้หล่อนมาอยู่ใกล้ๆ ก็แทบจะอาเจียนแล้ว”
“มัมไม่เห็นว่าชาครียาเขามีข้อเสียตรงไหน? เรียนก็เก่ง นิสัยก็เรียบร้อย เธอไม่เหมือนคู่ควงของลูกที่เคยควงมาเลย ผู้หญิงพวกนั้นมัมรับไม่ได้ซักคน!!”
“ก็เพราะเรียบร้อยนี่แหละครับ ผมจึงรับไม่ไหว หลบหน้าหลบตาทำเหมือนผมเป็นผู้ร้ายบ้ากามที่จ้องแต่จะพรากพรหมจรรย์ของหล่อน หน้าตาก็จืดชืด เห็นแล้วไม่เจริญตา ยังไงๆ ผมก็ยืนยันเหมือนเดิม”
“ซักวันลูกต้องเสียใจคาร์คที่ปฏิเสธข้อเสนอของมัม ตามใจ!!...ลูกอยากทำอะไรอย่างที่ลูกต้องการ เชิญเลยมัมไม่ขัด แต่เมื่อถึงเวลา...ลูกจะต้องกลับมาแต่งงานกับชาครียาเหมือนเดิม”
“ผมไม่...”
“นี่เป็นคำสั่ง...มัมไม่ได้ขอร้อง มัมตัดสินใจเด็ดขาดแล้วที่จะฝากทุกสิ่งทุกอย่างของกาน่า ไว้ในมือของชาครียา”
“มัม…” คาลอสครางเสียงขุ่น ชายหนุ่มหมุนกายเดินออกไปจากห้องทำงานของบิดาแบบไม่พอใจสุดขีด
คาลอสผลุนผันออกไปจากห้องทำงานใหญ่ภายในบ้าน เมื่อคุยกับมารดาไม่รู้เรื่อง ชายหนุ่มเดินไปข้างหน้าพร้อมกับความหัวเสียที่คงค้างอยู่ในเถ้าอารมณ์ เขาเอื้อมมือคว้ากุญแจรถยนต์คันโปรด เตรียมตัวจะเตลิดหนีออกไปข้างนอก ในใจคิดไว้อย่างเด็ดเดี่ยว... ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่มีทางยินยอมแต่งานกับผู้หญิงที่มารดาจัดไว้ให้ ไม่ว่าจะมองส่วนไหนหล่อนก็ไม่มีส่วนเจริญตา เขาเหลือบเห็นเสื้อผ้าสีมอซอที่เด็กสาวผู้นั้นชอบใส่ ระหว่างเดินไปที่ลานจอดรถยนต์ คาลอสเปลี่ยนใจ เดินตรงไปหาหล่อนด้วยความขุ่นเคืองแน่นอก หล่อนเป็นชนวนปัญหา เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เขามีเรื่องขัดใจกับมารดา
“สบายจริงๆ บ้านช่องใหญ่โต แถมเจ้าของบ้านก็รักและหลงจนลืมว่าตัวเองมีลูกชาย เธอนี่คงโตมากับคำว่าทำลายตั้งแต่เกิด แค่พ่อเธอทำดีแค่นั้น ยังผลักดันให้ลูกตัวเองมาอยู่ในที่สบายสมใจ”
ชาครียามัวแต่อึ้ง เธอปล่อยสายยางรดน้ำต้นไม้หลุดมือไป เพราะคำพูดกระแทกใจของบุตรชายผู้มีพระคุณ มันทำให้เธอนึกถึงบิดาที่ล่วงลับไปแล้ว เธอกัดฟันแน่น หมุนกายกลับมาสบนัยน์ตากับคาลอส แววตาเด็กสาวอายุยังไม่ถึง16ปีเจือไปด้วยร่องรอยความเสียใจที่คาลอสมองไม่เห็น เพราะมีแว่นสายตาอันโตปกปิดใหน้าเธอไว้จนเกือบมิด
“บอกไว้ก่อนเลยนะ...ไม่ว่าเธอจะทำเสน่ห์มัมกับแด๊ดยังไง...ฉันไม่สน แต่ว่าฉันไม่มีทางตกหลุมพรางเธอหรอก...จำไว้ให้ขึ้นใจด้วย คนอย่างฉันคาลอส กาน่า ไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงอย่างเธอ ถึงแม้จะต้องตาย ชาตินี้ก็อย่าหมายว่าฉันจะทำแบบนั้น”
คาลอสสะบัดตัวเดินหนีไป เขาไม่ได้เหลียวกลับมามอง เด็กสาวที่โดนพายุอารมณ์ของเขาสาดใส่จะรู้สึกอย่างไร หล่อนทรุดลงไปนั่งสะอื้นที่พื้นอย่างหนัก
“ชาช่า...ไม่ได้ต้องการเลยแบบนั้นสักนิดเลยพ่อจ๋า ชาช่าอยากไปอยู่กับพ่อจังเลย”เด็กสาวร่ำไห้อย่างหนักจนลำตัวโยน เธอเสียใจกับถ้อยคำดูถูกชองชายที่ตัวเองแอบหลงรัก...มาตั้งแต่แรกเป็นสาว
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!