ความจำเป็นบังคับ มันเลยทำให้จรสจันทร์ ตัดสินใจเป็น...นางบำเรอ เพราะการตัดสินใจครั้งนั้น ทำให้เธอถูกมองอย่างไร้ค่า ความโหดเถื่อนของคนต่างถิ่น ที่เปี่ยมไปด้วยพลังดึงดูดทางเพศ สมญานามของเขา คือมัจจุราชจอมอหังกา เจ้าของเหมืองทอง ผู้ชายที่สอนให้เธอรู้จักความลับต่างเพศ ผู้ชายคนเดียวกันนี่แหละที่หยิบยื่นความอดสูให้เธอ เธอเป็นคนแปลกหน้าที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ต้องยอมให้เขากดขี่ ถูกจองจำด้วยไฟปรารถนา ทุกค่ำคืนมีแต่ความทรมาน เธอเกือบตายเพราะรสเสน่หาที่คน คนนั้น ปรนเปรอให้
บทที่1.มัจจุราชแดนเถื่อน
เกอร์เตส กัสตาโวหนุ่มหล่อมาดเข้มเจ้าของเหมืองแร่ทองคำแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มวัย35ปี ดิ้นรนต่อสู้มาจากคนชั้นล่างของประเทศเม็กซิโก จนสามารถยืนผงาดขึ้นได้ โดยการเป็นเจ้าของเหมืองแร่ร้างที่เจ้าของขายให้ในราคาถูก หลังจากถลุงแร่สำคัญๆ ออกไปจนหมด โดยที่เขาไม่รู้ว่า...ลึกลงไปใต้ดินอีกนิดมีสายแร่ทองคำเหลืออยู่ มันเป็นความโชคดีโดยบังเอิญที่พระผู้เป็นเจ้าประทานให้คนสู้ชีวิตแบบเกอร์เตส
ดวงตาคมดุ ใบหน้าคมเข้ม ปลายจมูกโด่งเป็นสันกับเรือนกายกำยำทำให้ชีวิตหนุ่มของเกอร์เตสเต็มไปด้วยสีสัน เพราะมีผู้หญิงวนเวียนอยู่ใกล้ไม่ได้ขาด
วันหนึ่งขณะที่เกอร์เตสกลับจากการหาซื้ออาวุธ เพื่อมาเสริมการป้องกันเหมืองแร่ของตัวเอง สาเหตุเพราะมือดีย่องเข้ามาขโมยของในเหมือง ร่างขะมุกขะมอมของผู้หญิงสาวผู้หนึ่งนอนสลบอยู่ริมทาง เพราะความงามที่เขามองเห็น เกอร์เตสจึงหอบหิ้วหล่อนกลับเหมืองแร่ของตัวเองด้วย สาวสวยวงหน้าหวานพิสุทธิ์ รูปร่างอ้อนแอ้น ภัยร้ายอยู่รอบตัว หากเขาไม่ยื่นมือเขาช่วย หล่อนคงเหลือแค่ซาก
ในเมื่อสังคมเม็กซิโกไม่เคยใส่ใจคนที่เข้าเมืองแบบผิดกฎหมาย ที่สำคัญชายหนุ่มชื่นชมผิวการขาวใสและกลิ่นหอมอ่อนๆ บนเรือนกายหญิงสิ้นสติ เขาหวังบางอย่างประสาชายโสด หากได้ครอบครองหล่อน คงเหมือนขึ้นสวรรค์ดีๆ นี่เอง
จรสจันทร์ ปัทมาพรฟื้นขึ้นมาหลังจากนอนหลับไปหลายชั่วโมง บนเตียงหนานุ่ม ในห้องนอนของใครก็ไม่รู้ ความกลัวคืบคลานเข้ามา เมื่อเหลือบซ้าย แลขวา ไม่คุ้นชินสักอย่าง เธอมองหาทางหนีทีไล่ เพราะมีคดีติดตัว เธอหนีออกมาจากซ่องโจร ถูกหลอกมาขายตัว ขายแรงงานห่างไกลบ้านเกิดเมืองนอนด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ เอกสารประจำตัวถูกยึดไว้ เมื่อเหยียบลงบนพื้นที่ประเทศเม็กซิโก ความเกรงกลัวเกาะกุมใจ ไม่รู้จะหาวิธีไหนย้อนกลับบ้านเกิดได้
กรี้ด!!!
หญิงสาวหวีดร้องเสียงดัง เมื่อเห็นร่างเกือบเปลือยของคนแปลกหน้ายืนจังก้าอยู่ตรงหน้า จรสจันทร์กระโดดลงจากเตียง เธอซุกตัวอยู่ข้างเตียง ตัวสั่นเทาปานลูกนกตกออกมาจากรัง น้ำตาอาบใบหน้า เมื่ออยู่ในดินแดนแปลกถิ่น แปลกที่อยู่ ไกลจากบ้านเกิดและกลัวจับใจ
“#@%!&%&!!!”
ภาษาสเปนรัวเร็วเสียงดังลั่น!! เกอร์เตสโวยวายลั่นห้อง เขาเปิดประตูดังปึงปัง!! ตะโกนร้องเรียกลูกน้องเสียงขรม “ใครให้เอายัยคนนี้มาไว้ที่ห้องกูวะ เอาไปที่อื่นเลย เสียเวลานอนชิปหาย ใครอยากได้ก็เอาเถอะกูยกให้ กูไม่ต้องการเด็กโว้ย...รำคาญ” ชายหนุ่มตะโกนปาวๆ ร้องรียกคนงานบริเวณหน้าบ้านพักอย่างอารมณ์เสีย แค่เด็กกะโปโลขะมุกขะมอมคนหนึ่ง ถึงแม้จะติดใจหล่อนอยู่ไม่น้อย แต่มาแหกปากแบบนี้ เขาไม่ปลื้ม
“ครับนาย...” ราเชษฐหนุ่มไทยที่มาขายแรงงานในต่างแดนรับคำ เขาเป็นคนเกือบสนิทของเจ้าของเหมืองแร่แห่งนี้ ภาษาอังกฤษพอพูดจารู้เรื่อง และพยายามหาโอกาสศึกษาภาษาสเปนเพิ่มขึ้น จนสามารถสื่อสารกับเจ้าของภาษาได้อย่างสบายๆ
“เธอๆ ออกมาเถอะ เจ้านายฉันกำลังโมโห อย่าไปยั่วให้เขาโกรธมากไปกว่านี้เลย เดี๋ยวจะเดือดร้อน” ภาษาไทยบ้านเกิดของตัวเองทำให้จรสจันทร์ดีใจสุดขีด เธอรีบมุดออกมาจากใต้เตียง หยุดร้องกรี้ดๆ
“พี่คนไทยหรือเปล่า???...ช่วยรสด้วย รสมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ รสอยากกลับบ้าน” จรสจันทร์ละล่ำละลักบอก ผู้ชายแปลกหน้าคนใหม่แต่เขาพูดภาษาเดียวกัน ราเชษฐถอนใจเฮือก...หนุ่มใหญ่มองใบหน้าหวานใสด้วยแววตาสงสาร แม้จะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบฝุ่นคราบดิน แต่ก็ยังคงงดงามต้องตาใครๆ หลายคนในดินแดนเถื่อนห่างไกลความเจริญ
“พี่ช่วยเราไม่ได้หรอกนะ เราต้องช่วยตัวเองก่อน พี่ก็เป็นแค่ลูกจ้างเขาเหมือนกัน แต่ยินดีต้อนรับ คุณเกอร์เตสไม่ได้ใจร้ายไส้ระกำนักหรอก มีน้ำใจอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นคงปล่อยให้เราตายข้างถนนไปแล้วล่ะ ออกมาเถอะ เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดให้ ไปทำอีท่าไหนมาล่ะถึงได้ไปเป็นลมเป็นแร้งอยู่ข้างถนน เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวไม่น่ามาทำงานไกลบ้านแบบนี้ พ่อแม่ไม่เป็นห่วงแย่แล้วรึ…”
“รสถูกหลอกมาน่ะพี่ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่อยู่ในเม็กซิโกแล้ว จะหนีกลับก็ทำไม่ได้ทั้งพาสปอร์ต บัตรประชาชน เอกสารทางราชการโดนยึดไปหมด รสหนีออกมาจากขุมนรกนั้นได้ก็เป็นบุญที่สุดแล้ว ไม่อย่างนั้นรสคงได้ไปเป็นผู้หญิงขายตัวอยู่ที่ซ่องไหนซักแห่งในประเทศนี้แล้วแหละ” จรสจันทร์กล่าวเสียงสั่นเทา แววตาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
ภีม ภีมวัจน์ อภิรักษ์วัฒนกุล ทายาทรุ่นที่ 3 แห่ง AK Group นักธุรกิจหนุ่มที่ได้รับรางวัลผู้บริหารหน้าใหม่ไฟแรงถึง 4 ปีซ้อน อายุ 26 ปี หล่อ รวย รักสนุกแต่ไม่คิดจะหยุดที่ใคร ใบหน้าหล่อเหลาที่แสนเย็นชาคือเสน่ห์ที่ดึงดูดสาวๆให้เข้ามาพัวพันกับเขาอยู่เสมอ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าจบลงเพียงชั่วข้ามคืนเพียงเพราะเขายังไม่เจอคนที่ ถูกใจ จนกระทั่งวันหนึ่งที่โชคชะตาเล่นตลกให้เขาได้พบกับเธอ แม่สาววันไนท์ที่ใช้ลิปสติกเขียนบนใบหน้าของเขาด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย แถมยังเซ็นเช็คให้เขาถึงหนึ่งร้อยล้านบาทพร้อมยิ้มมุมปากบอกเขาว่าคือ ค่าตัว หลังจากวันนั้นเขาได้แต่ I told พระแม่ว่าขออย่าให้ได้พบ ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้อีกเลยแต่ใครเลยจะรู้ว่าพระแม่ไม่แยแสต่อคำขอร้องของเขาด้วยซ้ำถึงได้ส่ง ตัวแม่ ตัวมัม มาล่อลวงหัวใจของ เขาให้สั่นไหวและตกหลุมรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น กอหญ้า การต์รวี พิสิฐกุลวัตรดิลก / เกียรติมงคลรัตน อายุ 21 ปี ลูกสาวฝาแฝดคนเล็กของแก้มใส พิสิฐกุลวัตรดิลก สาวน้อยแสนแสบและแสนซน ใครดีมาเธอดีตอบ ใครร้ายมาเธอฟาดกลับคืนหมดไม่สนลูกใครหน้าไหนทั้งนั้น ตัวแม่ ตัวมัมเรื่องความใจกล้า เสียตัวแล้วเสียไปเธอไม่เสียใจแถมเธอยังใจดีเซ็นเช็คค่าตัวให้เขาถึงหนึ่งร้อยล้านบาท พร้อมภาวนาต่อพระแม่ว่าเธอ I told ผู้ชายคนนี้พียงคนเดียวเท่านั้น และใช่พระแม่เห็นใจและเข้าใจเธอถึงได้ส่งเธอให้มาเจอกับเขา ผู้ชายปากร้ายแต่หน้าตาหล่อเหลาที่ทำให้เธอหลงเสน่ห์ของเขาจนอยากจะชวนขึ้นเตียงวันละหลายหน จากความคิดที่เพียงแค่อยากเล่นสนุกกลับกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ยากจะตัดใจและเธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะตัดใจ ถ้าเธอล่อลวงหัวใจของเขามาเป็นของเธอไม่ได้ก็อย่ามาเรียกเธอว่าตัวแม่ตัวมัมอีกเลย คำเตือน ⚠️ Trigger Warning นิยายเรื่องนี้มีเนื่อหาการร่วมเพศอย่างชัดเจนรบกวนผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการเสพ
“พี่นุยังรักลินอยู่ไหม...” คำถามที่ไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าเธอจะต้องเป็นคนถามมันกับเขาดังขึ้น มันคือคำถามที่เธอไม่เคยอยากได้คำตอบ เพราะกลัวว่าถ้ามันเกิดไม่ตรงใจขึ้นมาเธอคงเจ็บปวดเจียนตายน่าดู แต่เธอทนไม่ไหวอีกแล้ว ทนอยู่กับความรู้สึกบ้าๆ พวกนี้ไม่ไหวแล้ว “ลิน ใจเย็นๆ แล้วฟังพี่ก่อน…” ปรเมศวร์เองก็เริ่มได้สติหลังจากได้เห็นแววตาที่อัดแน่นไปด้วยความปวดร้าวของอีกคนเข้า มันทำให้เขาคิดได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นต้นเหตุมันมาจากตรงไหน และก็เป็นเหมือนทุกครั้ง เขาเองที่ผิด ผิดที่พาช่อลดามาที่นี่
เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" "จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ" "ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
เพียงดื่มน้ำชาจอกแรกที่ผู้เป็นมารดาเลี้ยงมอบให้ซุนฮวาก็กลายเป็นสตรีร้ายกาจ ปีนขึ้นเตียงท่านอ๋องผู้เป็นคู่หมายของน้องสาวจำใจกล้ำกลืนสถานะพระชายาตัวแทนเป็นเพียงเงาของผู้อื่นในสายตาของสวามี
คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"