ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / โรแมนติก / วิวาห์สายฟ้าแลบ
วิวาห์สายฟ้าแลบ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

5.0
378 บท
2.5K ชม
อ่านเลย

เกี่ยวกับ

สารบัญ

เสิ่นหยวูแต่งงานกับเหอซวี่ที่เป็นสูติแพทย์ตอนอายุยี่สิบสี่ปี สองปีต่อมา เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เหอซวี่ก็วางแผนแท้งลูกเธอด้วยมือตัวเอง และหย่าร้างกับเธอ ระหว่างช่วงเวลาที่มืดมนเหล่านี้ ตู้หยวุนปรากฏตัวเข้าในชีวิตของเสิ่นหยวู เขาทำดีต่อเธออย่างอ่อนโยน และให้ความอบอุ่นแก่เธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน สุดท้าย เสิ่นหยวูจึงเข้มแข็งขึ้นหลังผ่านพ้นไปกับทุกอย่างแล้ว แต่เมื่อความจริงก็ถูกเปิดเผยในที่สุด เธอจะยอมรับและอดทนได้ไหม? อยู่เบื้องหลังตู้หยวุนผู้ที่หล่อเหลาดูมีเสน่ห์นั้นเป็นใคร?และเมื่อพบคำตอบแล้ว เสิ่นหยวูจะรับมือยังไง ?

บทที่ 1 บทที่1 เสียงครวญครางในห้องหนังสือ

ฉันกลอกตามองบนใส่ตัวเองในกระจก ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะแต่งตัวเปิดเผยยั่วยวนได้ขนาดนี้ แต่ฉันก็ไม่มีทางเลือกนี่นา

ฉันแต่งงานกับเหอซวี่มาได้สองปีแล้ว วันนี้ ก็เป็นวันฉลองครบรอบวันแต่งงานของเราทั้งคู่ ตลอดสองปีมานี้ เขาไม่ค่อยมีอารมณ์ที่จะมีอะไรกับฉันเท่าไหร่นัก ถ้าฉันไม่เป็นฝ่ายเข้าหาเขาก่อน ฉันกลัวว่า สักวันนึง ฉันจะต้องเสียเขาไป คืนนี้ฉันจึงตัดสินใจที่จะลงทุนทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจของเขาให้ได้

วินาทีต่อมา ฉันก็ได้ยินเสียงดับเครื่องยนต์รถดังมาจากหน้าต่าง

ฉันจึงถอดเสื้อคลุมออก แล้วเดินออกจากห้องในชุดกระโปรงสลิปสีแดง

“ฉันคิดถึงคุณมากเลยค่ะ ที่รัก” ฉันเอื้อมมือไปโอบรอบคอของเขาแล้วบรรจงจูบที่ริมฝีปากของเขา

เหอซวี่กลับผลักฉันออก ก่อนจะเหลือบมองมาทีฉัน ฉันรู้สึกได้ว่า เขาเคลิบเคลิ้มไปชั่วครู่

ฉันเลยแอบดีใจขึ้นมา ที่ฉันทำแบบนี้ เขาคงชอบสินะ

“ทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ล่ะ?”

เขาถามขึ้นขณะที่กำลังเดินไปนั่งที่โซฟา

“ที่รัก คุณจำได้ไหมคะว่า วันนี้วันอะไร?” ฉันถามแบบลองชิง หลังจากที่นั่งลงข้าง ๆ เขา

เหอซวี่อึ้งไปครู่นึง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมยว่า “วันอะไรเหรอ?“

ความผิดหวังแวบเข้ามาในใจของฉัน แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้ม

“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ“ ฉันเอนตัวเข้าไปซบในอ้อมแขนของเขา สอดมือเข้าไปในเสื้อ ลูบไล้หน้าอกของเขา “คุณอยากจะไปอาบน้ำมั้ยคะ ที่รัก ฉันจะไปเตรียมน้ำให้ค่ะ”

“ไม่ต้องหรอกจ้ะ ถ้าไม่มีอะไร ผมขอไปพักสักก่อนนะ”

จากนั้นเขาก็ผลักฉันออกไปแล้วเดินไปยังห้องหนังสือ

ฉันได้แต่นั่งนิ่ง ๆ อยู่บนโซฟา พลางกำหมัดแน่นจนรู้สึกเจ็บจากเล็บกำลังจิกฝ่ามือ

เขาย้ายไปนอนห้องหนังสือตั้งแต่ฉันท้อง โดยบอกว่า ไม่อยากให้ลูกในท้องได้รับบาดเจ็บหรือกระทบกระเทือน

ฉันเพิ่งจะอายุครบยี่สิบหกปีเท่านั้นเอง ฉันแต่งงานแล้วและกำลังตั้งท้องอยู่ และฉันต้องนอนโดดเดี่ยวคนเดียวทุกคืน ทุกวันนี้ฉันรู้สึกเหงามาก

ครั้งหนึ่ง ฉันเคยแอบหาคำตอบทางออนไลน์ แล้วก็เจอความคิดเห็นหนึ่งที่กระตุ้นความสนใจของฉัน มีคนบอกว่าที่สามีฉันไม่มีอารมณ์กับฉันอาจเป็นเพราะว่า เขาได้เห็นเรือนร่างของผู้หญิงมามากแล้ว

ซึ่งมันก็เป็นไปได้ เพราะเหอซวี่ทำงานเป็นสูติแพทย์

แต่มันก็มีอะไรบางอย่างกวนใจฉันมาตลอด

ทุกครั้งที่เขาอยู่ในห้องหนังสือ เขามักจะล็อคประตูห้องเสมอ ในบ้านหลังนี้ มีเราแค่สองคนเท่านั้น ทำไมต้องล็อกประตูห้องด้วยล่ะ? มันช่างดูไร้สาระสิ้นดี มันทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาอาจจะซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในนั้นหรือเปล่า

ฉันครุ่นคิดอย่างหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้มาหลายวันจนกระทั่งกลายเป็นคนวิตกจริตไปเลย ฉันคิดมากจนมันเริ่มรบกวนชีวิตประจำวันของฉันแล้ว

บ่ายนี้ ฉันจึงแอบติดเครื่องดักฟังไว้ใต้เตียงของเขาแล้วจะได้เลิกสงสัยไปต่าง ๆ นา ๆ สักที

ทันทีที่กลับถึงห้อง ฉันก็รีบใส่หูฟังเลย

พอเชื่อมต่อสัญญาณได้ ฉันก็ได้ยินเสียงหอบและเสียงครางอย่างชัดเจน ทันทีนั้น ฉันรู้สึกลำคอตีบตันน้ำตาไหลปริ่ม

เขาเลือกที่จะช่วยตัวเองแทนที่จะมีเพศสัมพันธ์กับฉันงั้นเหรอ?

ทว่าสิ่งที่ฉันได้ยินตามมาทำให้ฉันถึงกับช็อค

“รู้สึกดีใช่ไหม หืม?”

“ไม่…ไม่เอา ไม่เอา“

“นี่ ที่รัก เธอบอกว่าไม่เอา แต่น้องสาวของเธอเปียกชุ่มแล้วนะ”

“ในเมื่อตัวเองก็รู้อยู่แล้ว…จะถามทำไมล่ะ? อย่านะ อย่าทำแบบนี้สิจ๊ะ เราไม่ชอบแบบนี้หน่ะ โอ๊ย ฉันอดใจไม่ไหวแล้วค่ะ ที่รัก เข้าในตัวฉันเถอะค่ะ ที่รัก“

“มาถอดกางเกงในของผมออกซะ เร็วเข้า! ถอดมันออกไปซะ แล้วผมจะให้ตัวเองได้กินอะไรดี ๆ สักอย่าง”

ฉันช็อคไปกับสิ่งที่ได้ยิน

คำพูดเร้าอารมณ์ของพวกเขานั้นดังก้องอยู่ในหูของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนกำลังมีคนราดน้ำเย็นจัดทั้งถังลงบนหัวของฉัน ทั้งแขนและขาของฉันชาจนแข็งยะเยือกเข้าไปถึงกระดูก

“อีม นุ่มนวลหน่อยค่ะ เหอซวี่ เบา ๆ หน่อยค่ะ“

“โอ๊ย เธอบีบผมแน่นจริง ๆ เก็บเสียงครางให้มันเบา ๆ หน่อย เดี๋ยวคนข้างนอกก็ได้ยินหรอก”เขาบอก

“คุณคงกลัวว่าภรรยาของคุณจะมาได้ยินเราเข้าใช่ไหม เหอซวี่”

“เปล่าสักหน่อย ผมจะไปกลัวเธอทำไม? เมื่ออยู่บนเตียง เธอเป็นแค่ร่างที่ไร้วิญญาณทุกที น่าเบื่อจะตายไป เวลามีอะไรกับเธอ ไม่มีความสุขเลยสักนิด! ผมล่ะอยากจะให้เธอรู้จริง ๆ ว่าตอนนี้ผมมีความสุขมากแค่ไหน! ร้องครางให้ดัง ๆ ไปเลย เธอจะได้รู้ว่าผมกำลังทำให้เธอรู้สึกดีมากแค่ไหน!“ แล้วเหอซวี่ก็ส่งเสียงครวญครางออกมา

สุดท้ายฉันก็รุ้ว่า ที่แท้เขารังเกียจฉันมาตลอดเลย

“อุ๊ย ไม่เอาหน่ะ ตัวเองนี่ น่าเกลียดจริง ๆ เลย ตอนนี้เธอกำลังท้องอยู่นะ ถ้าเธอโกรธหรือเครียดขึ้นมา เธออาจแท้งได้นะ คุณไม่กลัวเหรอ?”

“แท้งน่ะเหรอ อืม…ก็ฟังดูจะเป็นความคิดที่ดีนะ” เหอซวี่ตอบ

“คุณนี่มันเหลวไหลจริง ๆ เลย เหอซวี่ โอ๊ย เบา ๆ หน่อยนา”

พวกเขาต่างดื่มด่ำกับร่างกายของกันและกันโดยไม่คิดซ่อนเร้นแรงปรารถนา จนฉันสามารถรู้สึกได้เลยว่าเซ็กส์ของพวกเขากำลังดำเนินต่อไปอย่างเร่าร้อนแค่ไหน

ฉันต้องเอามือปิดปากไว้แน่นเพื่อกั้นไม่ให้ร้องสะอื้นออกมาดัง ๆ แต่ฉันไม่อาจหยุดน้ำตาตัวเองได้เลย

ทุกคำพูดของสามีฉันและเสียงหอบกระหายด้วยไฟปรารถนาของเขาเหมือนมีดสั้นทิ่มแทงเข้าหัวใจของฉันให้แตกสลาย ฉันเจ็บปวดมากจนเกินบรรยาย ได้แต่ร้องไห้คร่ำครวญในความเงียบ แล้วหมอนของฉันก็เปียกชุ่มอย่างรวดเร็วด้วยน้ำตาของฉันเอง

ฉันไม่อาจทนฟังการพร่ำพรอดทรยศของพวกเขาได้อีกต่อไปเลยถอดหูฟังออก กอดขาตัวเองแล้วขดตัวกลม

ในคืนนั้น ฉันต้องเสียน้ำตาไปมากมาย มันเป็นค่ำคืนที่เจ็บปวดทรมาณที่สุดในชีวิตของฉัน

ฉันได้แต่คิดคร่ำครวญวนไปวนมาตลอดทั้งคืน

แม้ว่าหลักฐานทั้งหมดจะชี้ให้เห็นถึงความจริงเรื่องนี้ แต่ฉันก็ไม่เชื่อว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในห้องหนังสือ เพราะว่ามันไม่มีที่ไหนในนั้นที่จะซ่อนใครไว้ได้ ดังนั้น ความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวที่ฉันคิดได้ก็คือ เขาอาจกำลังช่วยตัวเองไปพร้อมกับคุยทางวิดีโอกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง

แล้วฉันก็นึกเสียใจที่ติดตั้งแค่เครื่องดักฟังไม่ได้ติดกล้องขนาดเล็กไว้ด้วย ฉันน่าเอากล้องวงจรไปติดไว้ด้วย

หลังจากครุ่นคิดด้วยความแค้นใจมาตลอดทั้งคืน ฉันก็ค่อย ๆ สงบลงจากความตกใจนั้น หลังจากนั้น ฉันก็ตัดสินใจไปที่ห้องหนังสือเพื่อสืบหาเบาะแสเพิ่มเติม

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY