ในสาบเสื้อของเขาช้า ๆ ยังปลดอาภรณ์ของตนเองออกจนหมิ่นเหม่ หลี

ู้กาล

จ้าคะ กลิ่นของท่านช่าง

ระแอมใบหน

ก ๆ ไม่เหม

่ย