ี่ดุจตะวันนัดเขาไว้เมื่อตอนกลางวัน เมื่อเดินจนใกล้จะถึงก็เห็น

งไหนอยู่ไหม” คราวนี้เป็นเคลล

เยอะแล้ว เหลือก็แต่ผมนี่แห