img รักไม่ได้ร้าย  /  บทที่ 2 เหงา | 4.65%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 2 เหงา

จำนวนคำ:2028    |    อัปเดตเมื่อ:24/11/2023

งฟ้าเปลี่ยนสีไปด้วยเช่นกัน เฉดสีส้ม และชมพูอ่อน ผสมผสานกับโท

งใหล เธอรู้สึกดำดิ่งไปกับมัน ดวงตากลมโตเพ่งมองไปจนสุดลูกหูลูกตา เห็นเส้นขอบฟ้าที่บรรจบกับผิวน้ำทะเ

ห้นาน บางคนอาจจะบอกว่า ช่วงเวลาแบบนี้ชวนให้รู้สึกเหงาและเดียวดาย แต่ก็ช่างประหลาดนัก ที่เธอรู้สึกเสพติดมันอย่างไม่อาจถอนตัว หากใครมองมา คงคลับคล้ายคลับคลาว่าเธอกำลังรู้สึกเหงา เธอไม่ปฏิเ

ามาเกาะกินหัวใจที่แสนจะอ่อนแอดวงนี้มานานเกือบสี่ปีเต็ม ภายใต้รอยยิ้มที่แสนร่าเริง สดใส ภายใต้ดวงตาที่ดูสุกสกาวพราวระยับ แต่จร

ียวเช็ดน้ำตาที่ค่อย ๆ ไหลลงมาอาบแก้ม ก่อนจะฝืนยิ้มให้ตัวเอง เธอเดินไปบนผืนทราย เพียงเท้าเรียวสัมผัสกับพื้นทรายแสนนุ่ม ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย สายลมที่พัดผ่านใบหน้า และปะทะผิวกาย ยิ่งพาให้รู้สึกสดชื่นอย่างน่าประห

ดโปร่งโล่งขึ้นมาก การมาทำงานครั้งนี้ เหมือนเป็นการมาพักผ

ใจก่อตั้งมากับเพื่อนรักอย่างเมลดา และพลอยชมพู ได้มีโอกาสจัดแสดงแฟชั่นโชว์เป็นครั้งที่สองแล้ว แ

อลังการ อีกทั้งมีนักข่าวและลูกค้ามากมายให้การต้อนรับเป็นอย่างดี เมื่อแฟชั่นโชว์จบลง

องมายังเธออยู่ตลอดเวลา เธอหันไปมองตามสัญชาตญาณ แต่ก็ไม่ได้เห็นความผิดปกติแต่อย่างใด มีเพียงความร

บริเวณนี้ผู้คนบางตานัก เพื่อความปลอดภัยเธอจึงรีบเดินกลับไป

ค่อย ๆ ทิ้งกายลงนอนคุดคู้กอดตัวเองลงกับพื้นอย่างไม่อายใคร น้ำตาของเธอค่อย ๆ รินไหลอาบสองแก้ม ดวงต

ั้น” เธอกอดตัวเองอยู่นานพอดู พอเริ่มรู้สึกดีขึ้นก็รีบลุก แล้วปัดเศ

เอ่ยทัก พร้อมเข้าไปช่วยปัดเศษทรายที่เปื้อนไปตามตัวและผมให้ ท่าทางที่ดูแปลกไปของ

พลอย เมแค่ตกใจ

ื่อนกลัวเสียงปืน เพราะเคยโดนลูกหลงมา ปัจจุบันยังจับคนร

่เห็นใครเลย แต่เมมั่นใจว่าเมไม่ได้คิดมากไปเอง มันมีคนจ้องอยู่จริง ๆ นะพลอ

ข้างบนกันดีไหม” พลอยชมพูเสนอ แค่ฟังเมลดาเล่า

ว่าแล้วสองสาวเพื่อนรัก ก็จับมือกันเดินกลับที่

เอกชนชื่อดั

อย่างเหนื่อยอ่อน มือหนาเอื้อมไปจับสมาร์ทโฟนเครื่องหรู ทันใดนั้น เขาก็ได้เห็นข้อความจากคนแดนไกล ที่ทิ้งเอาไว้ตั้งแต่เมื่อสามชั่วโมงก่อน ภาพที่ถูกส่งมา พร้อมข้อความ

หมอหนุ่มกรอก

นไปเดินมาแบบนั้น” คนปลายสายเอ็ดเสียงดัง

ือ

มก็ช่วยตอบคำถ

้นก็ถูกแล้วนี่ครับ จะให้ใ

จเขาหน่อยได้

มเฝ้าเขาตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยรึไง งาน

ินไ

ันหน้า

้อยก่อนเถอะ จะไม่รบกวนมึงอีกแล้ว” ปลายสายรู้สึกไม่พอใจ แ

ไม่มีอะไรแล้ว

ังกูพูดห

ไรอีก

สื้อผ้าน้อยชิ้นอีกเข้

็เรื่องของเขา เคยได้ยินไหม My Body My Choice” พูดจบ หมอ

ง.. เฮ้ย..

เสียดื้อ ๆ ก่อนจะมองโทรศัพท์แล้วหัวเราะออกมาอย่างสะใจ เขาอย

img

สารบัญ

บทที่ 1 ทิ้ง บทที่ 2 เหงา บทที่ 3 คนสารเลว บทที่ 4 คลื่นที่ซัดสาด บทที่ 5 น้ำผึ้งอาบยาพิษ บทที่ 6 คนเจ้าเนื้อ บทที่ 7 ครอบครัวโดเรนสัน
บทที่ 8 เมียน้อย
บทที่ 9 ยางหวาย
บทที่ 10 หม่ามี๊
บทที่ 11 ไม่อยากจะเชื่อ
บทที่ 12 ฝากเลี้ยง
บทที่ 13 คนเจ้าชู้
บทที่ 14 ยิงปืนนัดเดียวได้นกกี่ตัว
บทที่ 15 ของถูกใจ
บทที่ 16 จูบแรกของเมเปิ้ล
บทที่ 17 ของขาด
บทที่ 18 ถอนหมั้น
บทที่ 19 คัพซีเป็นเหตุ
บทที่ 20 จูบสั่งลา
บทที่ 21 ํYou're mine.
บทที่ 22 ตีตราจอง
บทที่ 23 เก็บดอกบัว
บทที่ 24 อย่าเกร็งนะคะ
บทที่ 25 บันทึกของพ่อ
บทที่ 26 กินซ้ำ ๆ
บทที่ 27 หวง
บทที่ 28 คนในอ้อมกอด
บทที่ 29 สามคนผัวเมีย
บทที่ 30 เพราะรัก
บทที่ 31 เคลียร์ใจ
บทที่ 32 อดอยากปากแห้ง
บทที่ 33 ชดเชย
บทที่ 34 มันใช่เหรอ
บทที่ 35 รอให้โตก่อน
บทที่ 36 งอนย้อนหลัง
บทที่ 37 พูดดีไหม
บทที่ 38 จูบแรกของภีม
บทที่ 39 ตามคำขอ
บทที่ 40 ตอนพิเศษ 1 คัพซีนี้พี่หวง
บทที่ 41 ตอนพิเศษ 2 ปวดตรงนี้ค่ะ
บทที่ 42 ตอนพิเศษ 3 อื้อ
บทที่ 43 ตอนพิเศษ 4 ภูบดี โดเรนสัน(หมอภู)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY