img รักไม่ได้ร้าย  /  บทที่ 5 น้ำผึ้งอาบยาพิษ | 11.63%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 น้ำผึ้งอาบยาพิษ

จำนวนคำ:1996    |    อัปเดตเมื่อ:24/11/2023

กดูดดึงริมฝีปากบางทั้งบน และล่างอย่างเพลิดเพลิน นานเท่าไรแล้วที่เขาเฝ้าแต่คิดถึงเธอ ความถวิลหายิ่งนำพาให้ทวีแรงสัมผัส คนตัวโตยิ่งจูบหนัก ๆ มอมเมาให้ร่างบางยิ่งตอบสนอง ริมฝีปากนุ่มรับสัมผั

ิปอันเล็ก เรียวปากหยักกระตุกยิ้ม ก่อนจะรูดซิปลงจนสุดทาง และปล

ิ่มเอาไว้ในทันที ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเสื

ว เพราะประกายความเจิดจ้าจากร่างขาวโพลนที่มีเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วติดกาย ความปรารถนาในตัวเธอ ส่งผลให้กลางกา

ลังเคลิ้มฝัน ก่อนที่ริมฝีปากบางจะ

และปากซุกซนของเขาซอกไซ้ไปถ้วนทั่ว กระทั่งริมฝีปากหยักอ้าออกกว้

ั้งยอดชูชัน ภายในใจหญิงสาว กำลังกู่ร้องก้องในใจ เธออยากได้สัมผัสที่ลึกซึ้งยิ่งกว่านี้ เมลดาแอ่นอกเขาหาเรียวปา

่เขาแตะ เขาจับ เขาจูบ มันก็สั่นสะท้านไปถึงใจ มันวาบหวาม หวิวไหว อ

อเค้นคลึงก้อนอกนุ่มหยุ่น พร้อมขบ

ปบนกล้ามเนื้อกำยำแน่นหนั่น เธอขบเม้มริมฝีปากแน่น แล้ว

ในขณะที่มือหนายังวนเวียนเคล้นคลึงซาลาเปาก้อนขาวไม่ห่าง เขาบีบก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นอย่างเพลินมือ บาง

รนเปรอ ก่อนจะขยับร่างแกร่งไปกลางหว่างขาเรียวสวย สองมือหนาดันเข่าเธอขึ้

เป็นเพียงแผ่วเบา แต่เธอก็รู้สึกสะท้านไปทั้งร่าง หน้าอกอวบข

างกายสาว หลังน้ำหวานออกมามาก

เห็นว่าเวลานี้เมลดาพร

ายเท้าอย่างรวดเร็ว มือหนาจับกลางกาย ก่อนจะขยับขึ้นลงสองสามครั้งตามร่องรักที่เปีย

ื้

ย่างช้า ๆ เลือดในกายชายสูบฉีดตามจังหวะหัวใจที่เต้นแรง ก่อนจะค่อย

งแล้วครั้งเล่า และในที่สุด เธอก็ตัวเบาหวิวราวกับลูกโป่งที่กำลังล่องลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ในขณะที่ร่างหนาก็ตามเธอไปติด ๆ เขากระตุกอย่างแรง ก่อนจะปลดปล่อ

นมองเพดานนิ่ง ภีมยังมีเสื้อติดกาย ในขณะที่เธอเปลือยเป

หญ่ หญิงสาวจ้องมองเขาตาละห้อย ก่อนจะสังเกตเห็นรอยแผลเป็นที

องคุยกันนะคะ ฟ

ย ๆ แต่เธอก็ยังรู้สึกเหนื่อยอ่อน เ

ในห้องทำงาน ทำให้ทั้งเขา และเธอต่างก็ต้องหยุดการสนทนา ทั

่ไหน น้องวินกับคุ

น ภีมก็ขานรับอย่างรวดเร็ว ในขณะที่สายตาคมกล้ายังจดจ้องใบหน้าหว

กุมหัวใจเธอทั้งดวง เพียงแค่ได้ยินเสียงเด็กน้อยเรียกขานภีมว่าแด๊ด เมลดาถึงกับไปไม่เป็น เธอพยายามคิดทบทวนทุกอย่าง มันช่างเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับเธอเหลือเกิน ภายใต้ผ้านวม สองมือบางกุมกันแน่น น้ำตาเธอพลันร่วงเผาะ มิ

าให้เธออีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง แล้วเดินออก

หัวใจเธอจนเป็นแผลเหวอะหวะ หัวใจของเธอกำลังจะแตกสลาย เธอคงเหมือนแมลงตัวน้อย ที่เผลอหลงระเริงไปกับน้ำผึ้งที่ทั้งหอม แ

img

สารบัญ

บทที่ 1 ทิ้ง บทที่ 2 เหงา บทที่ 3 คนสารเลว บทที่ 4 คลื่นที่ซัดสาด บทที่ 5 น้ำผึ้งอาบยาพิษ บทที่ 6 คนเจ้าเนื้อ บทที่ 7 ครอบครัวโดเรนสัน
บทที่ 8 เมียน้อย
บทที่ 9 ยางหวาย
บทที่ 10 หม่ามี๊
บทที่ 11 ไม่อยากจะเชื่อ
บทที่ 12 ฝากเลี้ยง
บทที่ 13 คนเจ้าชู้
บทที่ 14 ยิงปืนนัดเดียวได้นกกี่ตัว
บทที่ 15 ของถูกใจ
บทที่ 16 จูบแรกของเมเปิ้ล
บทที่ 17 ของขาด
บทที่ 18 ถอนหมั้น
บทที่ 19 คัพซีเป็นเหตุ
บทที่ 20 จูบสั่งลา
บทที่ 21 ํYou're mine.
บทที่ 22 ตีตราจอง
บทที่ 23 เก็บดอกบัว
บทที่ 24 อย่าเกร็งนะคะ
บทที่ 25 บันทึกของพ่อ
บทที่ 26 กินซ้ำ ๆ
บทที่ 27 หวง
บทที่ 28 คนในอ้อมกอด
บทที่ 29 สามคนผัวเมีย
บทที่ 30 เพราะรัก
บทที่ 31 เคลียร์ใจ
บทที่ 32 อดอยากปากแห้ง
บทที่ 33 ชดเชย
บทที่ 34 มันใช่เหรอ
บทที่ 35 รอให้โตก่อน
บทที่ 36 งอนย้อนหลัง
บทที่ 37 พูดดีไหม
บทที่ 38 จูบแรกของภีม
บทที่ 39 ตามคำขอ
บทที่ 40 ตอนพิเศษ 1 คัพซีนี้พี่หวง
บทที่ 41 ตอนพิเศษ 2 ปวดตรงนี้ค่ะ
บทที่ 42 ตอนพิเศษ 3 อื้อ
บทที่ 43 ตอนพิเศษ 4 ภูบดี โดเรนสัน(หมอภู)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY