ลานชายคนเล็กเรื่องการแต่งงานระหว่างธาวินกับมุกเร
แกจะตกลงตามที
ู่ถึงกับยิ้มไม่หุบที่หลานชายคนเล็กของเขาชอ
ุ้นใจแทบขาด กล
วหน้าของหญิงสาวซึ่งกำล
ป็นญาติของคุณวิศาลคนห
อง เพียรได้ชิมแล้วนะคะ บอกได้เลยว่าฝีมือของคุณมุกสุดยอดจริง ๆ มีรส
รือครับน้าเพ็ญ
ยงว่าท่านเลือกคู่ครองให้หล
รองศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยแล้ว ยังเก่งทั้งงานในบ้านอีก จะหาผู้หญิงครบ
ากว่าเขาตกลงใจที่จะแต่งงานกับมุกเรียง ถือได้
เป็นสองรองใครเลยใช่ไหมคะ”
ง สายตาของเขามองตามหญิงสาวที่เยื
ย “ไปสิ ไปกินข้าวกัน” ธาวิ
้ำพริกลงเรือลงบนโต๊ะ หญิงสาวหันไปยิ้มให้กับคุณปู่แ
เขาส่งยิ้มหวาน ๆ ให้เธอตลอดเวลา มุกเรีย
มุกแบบนี้ไปอีกนานไหมคะ” พ
งมีอาการลุ้น เมื่อเห็นทั้งคู่สบสายตากันแบบแปลก
ติร้อนแรงลงไปในจานของธาวิน เพ็ญเพียรที่ตักกับข้าวให้คุณปู่อยู่ถึงกับออกอาการหัวเราะ ยิ่งเห็นคุณธาวิ
่ทั้งคู่ก็คุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ เคยสนิทชิดเชื้อกันมาตั้งแต่หนหลัง มันเป็นการคุ้นเคยและเล่นด้วยกันแ
กฝ่ายฟัง เหมือนกล่อมให้ทั้งคู่เห็นความน่ารักสดใส และอยากให้ทั้งสองมาเจอ
สดงท่าทีว่าสนใจอีกฝ่าย การนัดกัน
สียงของคุณปู่ และเพ็ญเพียรที่คุยกัน สองหนุ่มสาวได้แต่เง
ชกินไปตั้งสองจานใหญ่
อยแบบนี้มาตั้งนานแล้ว” ปากตอบเพ็ญเพ
มือนกันนะค
บคำชมได้แต่นั่งย
กร คุณปู่ของมุกเรียงเอาไว้ ว่าหากมีลูกมีหลานจะให้เก
นเล่นให้อาหารย่อยในส
มเรียบร้อยในครัวก่อนนะค
นเถอะค่ะ แค่คุณมุกเป็นคนทำอาหารให้พวกเรากินวัน
าอี้ให้มุกเรียง พลางส่งสายตาแ
ญเพียร ให้มุกช่วยทำเถอะค
ยู่แล้วค่ะ” เพ็ญเพียรไล่หลัง ผลักเธอเบา ๆ ก่อนจะจับมือของธาวินให้จับมือ
ยกหน้าขึ้นม
กสองเดือนปู่จะจัดงานแต่งงานให้
” เมื่อโดนแซวทั้งคู่ก็แทบเดินขาขวิดออกไปด้านนอก ได้ยินเสียงหัวเราะของคุณ
จนถึงสวนด้านหลั
่มาร์ช” หญิงสาวยิ้มหวาน ธาวินร
านนี้” มุกเรียงเอ่ยถามพร้อมกับส่งร
บอกม
ณปู
พี่ยังไม่เคยมีแฟน
้ต้นไม้ใหญ่ในสวน มองไปยังสวนด